داشته باشند. برای درک بهتر چنین چیزی، تصور کنید همراه دانشجویی از دانشگاهی دیگر برای کمک به پژوهشی حاضر شده اید. محققی به بهانه ی بررسی اینکه آیا اثر انگشت تان چیزی از شخصیت تان را نشان می دهد یا خیر، اثر انگشت تان را می گیرد.
هر دو پرسش نامه ای شخصیتی را پر می کنید. در حالی که آماده می شوید آن جا را ترک کنید، دانشجوی دیگر کاغذی از کوله اش در می آورد. «برای کلاس زبانم باید یه آدم غریبه رو پیدا کنم تا انشام رو نقد کنه. امکانش هست انشای هشت صفحه ای منو بخونی و یه صفحه بازخورد برام بنویسی که آیا استدلال هام متقاعدکننده ان یا خیر؟ بازخورد رو تا فردا همین ساعت می خوام». به او کمک می کنید؟ شما در گروه کنترل پژوهشی از روان شناس جری برگر بودید که در آن، ۴۸ درصد مشارکت کنندگان به شخص مورد نظر کمک می کنند. ولی آن هایی که کمک کرده بودند متقاعد شده بودند با دانشجویی که درخواست را مطرح می کند، یک وجه مشترک دارند. پس از اینکه پرسش نامه را پر می کردند، محقق برگه ی گزارش اثر انگشت را بررسی می کرد و می گفت: «جالبه، هر دوتاتون اثر انگشت نوع E دارید».
آیا احتمال کمک کردن تان بیشتر می شود؟
بستگی به این دارد که شباهت تان چطور باشد. در نصف مواقع، محققان می گفتند اثر انگشت های نوع E رایج اند: ۸۰ درصد جمعیت دارای این اثر انگشت اند. نصف دیگر مواقع می گفتند اثر انگشت های نوع E بسیار نادرند: فقط نزدیک به ۲ درصد جمعیت چنین اثر انگشتی دارند. زمانی که این شباهت رایج بود، ۵۵ درصد مشارکت کنندگان کمک کردند (کمی بیشتر از درصد کمک کنندگان گروه کنترل). ولی زمانی که این شباهت نادر بود، ۸۲ درصد مشارکت کنندگان کمک کردند. هر شباهتی باعث بخشنده بودن افراد نمی شد. فقط شباهت های غیرمتداول بود که چنین تأثیری داشت.
در پژوهش پلهام اثر تشابه اسمی روی مکان زندگی مان، شغلی که انتخاب می کنیم و کسی که با او ازدواج می کنیم برای افرادی که نام های نادری دارند بیشتر از افرادی است که نام های رایجی دارند. به سمت افراد، مکان ها و محصولاتی جذب می شویم که با آن ها اشتراکی عجیب داریم. این همان پیوندی است که دو آدام ریفکین آن را هنگام ملاقات شان با یکدیگر احساس کردند. آدام ریفکین نامی نادر است و این اشتراک عجیب شاید همان چیزی بوده باشد که فرآیند جذب شدن این دو نفر را تسهیل کرد.
البته تحقیق پلهام نشان می دهد هر چقدر نام شما منحصربه فردتر باشد، احتمالش بیشتر است با جاهایی که نشانی از نام شما دارند احساس هویت مشترک کنید. برای توضیح اینکه چرا نقاط اشتراک عجیب این قدر قدرت ایجاد دگرگونی دارند، مریلین بروئر، روان شناس، نظریه ی تأثیرگذاری را مطرح کرده
هر دو پرسش نامه ای شخصیتی را پر می کنید. در حالی که آماده می شوید آن جا را ترک کنید، دانشجوی دیگر کاغذی از کوله اش در می آورد. «برای کلاس زبانم باید یه آدم غریبه رو پیدا کنم تا انشام رو نقد کنه. امکانش هست انشای هشت صفحه ای منو بخونی و یه صفحه بازخورد برام بنویسی که آیا استدلال هام متقاعدکننده ان یا خیر؟ بازخورد رو تا فردا همین ساعت می خوام». به او کمک می کنید؟ شما در گروه کنترل پژوهشی از روان شناس جری برگر بودید که در آن، ۴۸ درصد مشارکت کنندگان به شخص مورد نظر کمک می کنند. ولی آن هایی که کمک کرده بودند متقاعد شده بودند با دانشجویی که درخواست را مطرح می کند، یک وجه مشترک دارند. پس از اینکه پرسش نامه را پر می کردند، محقق برگه ی گزارش اثر انگشت را بررسی می کرد و می گفت: «جالبه، هر دوتاتون اثر انگشت نوع E دارید».
آیا احتمال کمک کردن تان بیشتر می شود؟
بستگی به این دارد که شباهت تان چطور باشد. در نصف مواقع، محققان می گفتند اثر انگشت های نوع E رایج اند: ۸۰ درصد جمعیت دارای این اثر انگشت اند. نصف دیگر مواقع می گفتند اثر انگشت های نوع E بسیار نادرند: فقط نزدیک به ۲ درصد جمعیت چنین اثر انگشتی دارند. زمانی که این شباهت رایج بود، ۵۵ درصد مشارکت کنندگان کمک کردند (کمی بیشتر از درصد کمک کنندگان گروه کنترل). ولی زمانی که این شباهت نادر بود، ۸۲ درصد مشارکت کنندگان کمک کردند. هر شباهتی باعث بخشنده بودن افراد نمی شد. فقط شباهت های غیرمتداول بود که چنین تأثیری داشت.
در پژوهش پلهام اثر تشابه اسمی روی مکان زندگی مان، شغلی که انتخاب می کنیم و کسی که با او ازدواج می کنیم برای افرادی که نام های نادری دارند بیشتر از افرادی است که نام های رایجی دارند. به سمت افراد، مکان ها و محصولاتی جذب می شویم که با آن ها اشتراکی عجیب داریم. این همان پیوندی است که دو آدام ریفکین آن را هنگام ملاقات شان با یکدیگر احساس کردند. آدام ریفکین نامی نادر است و این اشتراک عجیب شاید همان چیزی بوده باشد که فرآیند جذب شدن این دو نفر را تسهیل کرد.
البته تحقیق پلهام نشان می دهد هر چقدر نام شما منحصربه فردتر باشد، احتمالش بیشتر است با جاهایی که نشانی از نام شما دارند احساس هویت مشترک کنید. برای توضیح اینکه چرا نقاط اشتراک عجیب این قدر قدرت ایجاد دگرگونی دارند، مریلین بروئر، روان شناس، نظریه ی تأثیرگذاری را مطرح کرده
