شعر🖋 اشعارِ صائب تبریزی | تالار شعر

[یآس]

مکن تکلیف همراهی به ما ای سیل پا در گل
که دست از جان خود شستن به دریا می‌برد ما را

 

[یآس]

چون گل ز ساده لوحی، در خواب ناز بودیم
اشک وداع شبنم بیدار کرد ما را

 

[یآس]

نخل ما را ثمری نیست به جز گرد ملال
طعمهٔ خاک شود هر که فشاند ما را

 

[یآس]

اگر غفلت نهان در سنگ خارا می‌کند ما را
جوانمردست درد عشق، پیدا می‌کند ما را

 

[یآس]

ز چشم بد، خدا آن چشم میگون را نگه دارد!
که در هر گردشی م*س*ت تماشا می‌کند ما را

 

[یآس]

به ماه مصر ز یک پیرهن مضایقه کرد
چه چشمداشت دگر از وطن بود ما را؟

 

[یآس]

چو تخم سوخته کز ابر تازه شد داغش
ز باده شد غم و اندوه بیشتر ما را

 

[یآس]

چنان به فکر تو در خویشتن فرو رفتیم
که خشک شد چو سبو دست زیر سر ما را

 

[یآس]

فغان کز پوچ مغزی چون جرس در وادی امکان
سرآمد عمر در فریاد بی‌فریادرس مارا

 

[یآس]

تا می‌توان گرفتن، ای دلبران به گردن
در دست و پا مریزید، خون حلال ما را