انگیزشی کتاب بنویس تا اتفاق بیوفتد_دکتر هنریت آن کلاوسر مترجم : حمید رضا غیروی /تایپیست : "mahban"

[mahban]

ترینا بی معطلی پیشنهاد کرد حاضر است هر کاری که از دستش بر می آید برای کمک به آنها انجام دهد.ترینا هرگز مطالعه را متوقف نکرد، و هرگز از آرزوی خود برای ایجاد تغییرات جهانی به کمک اصول اقتصادی، کمک به مردم نیازمند برای داشتن یک زندگی خوب متعال و از بین بردن گرسنگی از جهان، تسلیم نشد. یک تماس تلفنی وحشتناک تقریبا او را متوقف کرده بود تا اینکه دنیا برای کمک به او در دوراهی ای که برگزیده بود کمک کند.

حالا شما
مقاومت پر معناست.این کلمات علامت گذاری شده ارزش آن را دارند که بر آنها تأکید شود. شما در زندگی خودتان در برابر چه چیزی مقاومت می کنید؟ در کجای زندگی عقب نشینی کنید؟ دلیل
درونی خود را از پرهیز بنویسید. چرا از پیشروی، احساس خطر می کنید؟ شاید فکر کنید دلیل آن نیروهای خارجی است. فشار کار، پایین بودن موجودی بانکی، حمایت نگران خانواده یا همسر.

ادامه بدهید، آن را به گردن دیگران و چیزهای دیگر بیندازید. با اینها شروع کنید تا از فکرتان خارج شوند. و بعد آنقدر به نوشتن ادامه دهید تا به حقیقت برسید. چه چیزی در شماست که موجب می شود از برداشتن گام بعدی طفره بروید؟

حقیقت شما را رها می کند. و این رهایی به دنیا کمک خواهد کرد تا در مسیر ادامه دهید.

 

[mahban]

فصل 17

رها کردن، برقراری تعادل


در داستان الین همچنین بر وارد شدن عناصر آیینی بدون الگوی نوشتن برای محقق کردن آن، چیزی که نظر مرا جلب کرد مفهوم " آمادگی برای رها کردن " بود. این مفهوم نکاتی تازه در این فرایند وارد کرد که در گذشته به آن نپرداخته بودم.

مراسم بومیان آمریکا به این معناست که نه فقط خواسته های خود را از زندگی مطرح کنند بلکه آنچه را نمی خواهند تسلیم شوند، به دور بریزند. کتاب الین ساده زیستن را توصیه می کند که وقتی چیز تازه ای را وارد زندگی خود می کنید چیزهای کهنه را کنار بگذارید یا آن را دور می ریزید. مثال اگر اسباب بازی تازه ای برای فرزند خود خریده اید یکی از اسباب بازی های کهنه را به دیگران ببخشید. یا اگر وسیله ای تازه برای آشپزخانه خریده اید، وسیله قدیمی را دور بیندازید. یا اگر کتاب تازه ای خریده اید به قفسه کتاب ها بروید و کتابی قدیمی را به یکی از دوستان خود بدهید. به عبارت دیگر با دست شستم از چیزی که دیگر نیازی به آن ندارید جا را برای چیزهای تازه باز کنید.

در کتاب سوپ جوجه برای روح ، مارک ویکتور هاسنن، روشی را مطرح می کند که من یک بار آن را امتحان کردم و مؤثر واقع شد. او پیشنهاد می کند روی تک تک لباس هایی که در کمد دارید یادداشت هایی را با اعداد 1 تا 10 بچسبانید. یادداشت شماره 1 عبارت است از

 

[mahban]

" عاشق آن هستم، آن را همیشه می پوشم " و شماره 10 " این لباس را من هرگز نمی پوشم مگر
اینکه به یک مهمانی لباس های سنتی دعوت شدم " کار برچسب زدن را به سرعت انجام داده و اجازه ندهید احساسات بر شما غلبه کند. سپس برگردید و تمام لباس هایی را که اعداد آنها بیشتر از 3 است را دور بریزید و یا به مؤسسات خیریه بدهید و یا به یک دوست ببخشید.

اگر این کار را بکنید ابتدا کمد لباس های شما خیلی خالی به نظر می رسدد (چه حدس می
زنید؟ نظر شما در مورد این هسته چیست؟) و جادوی آن همین جا اتفاق می افتد. ظرف چند ماه کمد دوباره پر می شود اما این بار تنها با شماره های 1 تا 3؛ همچنین، کمد با لباس هایی پر می شود که آنها را واقعا می پوشید. اگر مثل من باشید که حتی خرید آنها را هم به یاد نمی آورید. بنابراین به این شکل نیست که ناگهان برای آن هزینه زیادی بکنید و برداشت زیادی از بودجه خود داشته باشید. به جای آن یک روز نگاه می کنید و می بینید کمد شدما دوباره پر شده و دیگر نیازی به دسته بندی آنها نیست. این همه لباس از کجا آمده؟ شاید ژاکت را دوستی به شما هدیه داده یا شلوار را روزی خریدید که به بازار رفته بودید تا برای کس دیگری هدیه بخرید در هر حال موقع پرداخت، آنها را علامت گذاری نکرده اید.

نکته اینجاست که اگر آماده دور انداختن چیزهایی باشید که دیگر به درد نمی خورند، جا را
برای چیزهای جدید و بهتر باز می کنید؛ چیزی که بهترین باشد. جالب اینجاست که این اتفاق،
همان طور که مارک ویکتور وعده داده، اتفاق خواهد افتد.

معنای آن روشن است، در زندگی ما باید بیشتر آماده دور ریختن چیزهای کهنه، چیزهایی که دیگر کمکی به ما نمی کنند باشیم، تا برای چیزهای تازه جا باز کنیم و آماده شویم

 

[mahban]

در طی سالها، در سمینارهای زیادی در زمینه ی " تاثیرات انسان/ رشد شخصی " شرکت کرده ام. این سمینارها همیشه با شکل های مختلفی از یک چالش واحد شروع می شدوند. یعنی پاسخ دادن به سه سؤال اصلی بشر، مانند پرسش های یک اسطوره شناسی: چرا آمده ای؟ امیدواری چه چیزی را جمع کنی؟ آماده ای چه چیز را قربانی کنی؟ سوال آخر همیشه مرا آزار می دهد.

این ایده را دوست نداشتم که تسلیم دستوری شوم برای به دست آوردن چیزی دیگر.
حالا قدرت این قانون را درک می کنم. از تمیز کردن اتاق زیر شیروانی گرفته تا خلاص شدن از سر روابطی که دیگر آدم را بیش از این حمایت نمی کند و جا باز کردن برای روابط جدید.

یک بار معلمی دانا به من گفت: ( رسیدن به مرحله استادی یعنی آمادگی برای رها کردن هر چیزی که به درد زندگی خانواده نمی خورد. رها کردن چیزهای آشنا کار دشواری است. )

ترک کردن چیزهای به درد نخور یعنی پذیرش مسؤولیت زندگی خویش. سوزاندن یا دفن کردن پیکان های سیاه در مراسم پیکان، تعادل ایجاد می کند و به شما اجازه می دهد که مسؤولیت زندگی خود را به عهده بگیرید. با این کار به دنیا اعلام می کنید که دیگر نمی خواهید قربانی باشید و می خواهید رشته زندگی خود را به دست گیرید و دست به عمل بزنید.

پس از آن، شاید خیلی زود دریابید که در حال ایجاد تغییرات ظریف در رفتار خود هستید؛ به راه هایی که ابتدا به نظر نمی رسد را*ب*طه ای با تقاضای شما داشته باشد

 

[mahban]

برای نمونه، الین در کتاب سادگی درونی به روشی تصویری و قابل اندازه گیری برای مقابله با بدبینی رسید. باید این روش بستگی به یک مراسم باستانی چینی داشته که با سنگریزه ها انجام می شده است؛ اما الین به جای آنها از دانه های لوبیا استفاده کرد: برای هر فکر منفی که در
طی روز دارید یک لوبیا درون فنجان می اندازید.

*در پایان روز نگاهی به آن فنجان که پیش از این خالی بوده بیندازید و ببینید چه تعداد فکر منفی داشته اید. به این ترتیب پیامی دیاری را برای ناخودآگاه خود ارسال می کنید. این راهی است برای زیر نظر گرفتن افکار خود و تمرکز و عادت کردن به شروع تشخیص افکار منفی در لحظه ای که اتفاق می افتد. *

برای الین روش ارتباط با لوبیای سیاه یک رمز است. او آن را به دیگران پیشنهاد می کند و سپس خودش هم آن را انجام می دهد. با علم بر این واقعیت که ترش را هم دفن کرده و انجام این مراسم و آیین ها را هم مکتوب می کند. می خواهم نگرانی ها و افکار منفی ام پاک شوند.

* و این مُیسر نمی شود تا هر آنچه که در من از افکار منفی بوده را پاک کنم. با روش لوبیای سیاه، آنها را در دفترم می نویسم تا اگر در افکارم مکانی برای یک فکر منفی ایجاد شد، آنها را
تشخیص و سرنگون کنم. *

 

[mahban]

رسیدن به سطحی عمیق تر ابتدا به نظر می رسد که یک تضاد دارد اما گاهی چیزی که باید رهایش کنیم همانی است که می خواهیم.

گلوریا درست زمانی جفت خود را پیدا کرد که شروع به تجزیه و تحلیل این فکر که اگر این مرد وارد زندگی او نشود چه اتفاقی می افتد.

_باید خودم را قانع می کردم که بیش از آنچه که این همه در فکرش بودم به دست نیاورم .

بعدها او برای من گفت که چگونه داستان دو دوست خود را که سال ها تلاش بیهوده ای برای پذیرفتن یک بچه به فرزند خواندگی داشتند. در نهایت گلوریا به آنها پیشنهاد کرد همان کاری
را بکنند که او کرد و برای فرزند ناشناس خود نامه بنویسند. آنها تا یک سال همین کار را کردند و این نامه نگاری ها نکته ای را به آنها یاد داد. آنها به آرامش رسیدند و به گلوریا گفتند :

_تشخیص دادیم که ما یک زوج هستیم، یک خانواده هستیم، حتی بدون این بچه.

سه روز بعد آنها فرزندشان را به دست آوردند.


حالا شما
1)برای اینکه رها کردن و احساس آزادی ناشی از آن را تجربه کنید از کمد لباس های خود شروع کنید، این در واقع نمونه ای عینی است از اینکه چگونه چسبیدن به چیزهایی که دیگر برای شما مفید نیستند مانع از خالی کردن جا برای چیزهای مطلوب می شوند، که می خواهید. مداد و کاغذ بردارید و یک یک لباس های خود را به روشی که در بالا بیان شد از 1 تا 10 بنویسید.

سپس هر لباسی را که عدد آن بیش از 3 است دور بیندازید یا به دیگران بدهید. تا به

 

[mahban]

خودتان بیایید کمد از لباس تازه پر شده است –لباس هایی که دوست شان دارید و واقعا می
پوشید. من آن را تضمین می کنم. از این اتفاق در زندگی خود درس بگیرید، مخصوصا اگر زمان زیادی است که درگیر این موضوع هستید.

2)چیزهایی را که به درد زندگی شما نمی خورد و آماده اید که آنها را کنار بگذارید روی تکه های کاغذ بنویسید. کاغذها را یکی یکی و با مراسم خاص دور بیندازید. می توانید در ساحل آتشی درست کنید و آنها را یکی یکی به دست شراره های آتش بسپارید. یا آنها را غرق کنید

–در یک دریاچه یا رودخانه- یا آنها را در توالت بریزید و سیفون را بکشید. )خودم هرگز این کار را نکرده ام اما از دوستی شنیدم که بسیار رضایت بخش است(. یا شاید بتوانید آنها را در
بادکنک هایی با بادهلیوم بیندازید و بگذارید که در هوا معلق شود. هر چیزی که شما را از پیشروی باز می دارد رها کنید، مانند پرنده ای که از قفس آزاد می کنید تا به آسمان برود.

3 )آماده باشید تا از آنچه در آرزویش هستید دل بکنید. در کتاب مقدس هندوها * بهاگاوادگیتا *
کریشنا به آرجونا می گوید صرف نظر کردن از دلبستگی هایت تو را به آرامش می رساند. به کمک نوشتن می توانید به این آرامش دست پیدا کنید. مدتی را به استراحت بگذرانید، چرا که اتفاق مهیجی در حال وقوع است.

 

[mahban]

فصل 18


شکرگزاری


سال هاست که روی یخچال این جملات را نوشته ام. اگر رویایی، در سر داری آن را دنبال کن.
اگر به رویایی رسیدی، آن را پرورش بده. اگر رویایت به حقیقت پیوست، برای آن جشن بگیر! جشن گرفتن یعنی صحه گذاشتن بر پیروزی و ارج نهادن بر زحمات اطرافیان، خانواده،
دوستان و دیگرانی که کمک کردند تا رویای شما به حقیقت بپیوندد.

نتایج خود را جشن بگیرید و از کسانی که به شما کمک کردند شکرگزار باشید. سپاسگزاری با عملکردی آگاهانه
از یک سپاسگزاری کامل پرهیز کنید و آماده پیامدهای بعدی آن باشید.

ران ، مانند کسی که " فهرست اهداف " را هر روز می نویسد، نکته ای را با من در میان گذاشت که از دوست خود آموخته بود. دوست ران به او گفته بود که با محبت کردن به دیگران شکر
اتفاقات خوب زندگی خود را به جا بیاورد. زمانی که ران آپارتمانی را که می خواست و هم اتاقی مورد علاقه اش را به دست آورد، تلاش زیادی کرد تا به دانشجوی دیگری که به دنبال مکانی برای اقامت بود کمک کند.

دوست ران

 

[mahban]

به او پیشنهاد داده بود که شکرگزاری باید آگاهانه و با برنامه ریزی باشد و نه تصادفی یا تأثیر .گرفته از گذشته.

به خاطر آنچه دارید شکرگزار باش نیازی ندارید برای شکرگزاری منتظر بمانید تا به خواسته ی خود برسید.
گلوریا به من گفت؛ که زمانی منتظر یافتن زوج مناسب خود بود، یک بار که نزد یکی از دوستان از سرنوشت خود می نالید آن دوست به جای دلسوزی کردن سؤال پُرنکته ای از او کرده بود که نقطه عطفی در زندگی او به حساب می آمد.

_دوستم جین به من نگاه کرد و به من گفت، (چرا خدا باید به تو بیشتر بدهد در صورتی که شکرگزار آنچه دارید نیستید؟)
^سؤال او واقعا حقیقتی قدرتمند و جمله ای روشنگر بود. در آن زمان دریافتم برای رسیدن به
زوج مناسب، به خاطر زندگی ام شکرگزار باشم و ناشکری را کنار بگذارم، همه ی اینها مربوط به سپاسگزار بودن است.

آن شب گلوریا نامه ای برای او نوشت:
یار عزیزم،
در آخر هفته گذشته اتفاقات شگفت انگیزی افتاد که بدانم و به توانایی خودم برای ایجاد چیزهای خوب در زندگی ام پی ببرم. احساس خوشبختی کنم و از لذتی که این توانایی به وجود می آورد شگفت زده شوم. البته، معجزه نهایی این است که تو وارد زندگی ام شوی.

 

[mahban]

همیشه سعی کردم که اگر تو نباشی، خوبی و زیبایی و فراوانی را که دارم نادیده بگیرم –اما دارم خودم را بهتر می شناسم و دارم تغییر می کنم. قدردان، خدایا، این است شعار من.

_ باید ابتدا نعمت هایی را که خدا به من داده بپذیرم تا آماده دریافت نعمت های بیشتر شوم.
اول شکرگزاری و سپس برای دریافت.

خداوند نعمت های بزرگی به من داده و به خاطر آنها شکرگزارم.
پرداخت صورت حساب ها با سپاس گزاری سال هاست که هر وقت چکی را امضا می کنم در گوشه ی سمت چپ آن واژه " متشکرم! " را می نویسم. اگر چه سال هاست که این کار را می کنم اما را نه به شکلی غیرارادی و خودکار بلکه با قصد و نیت می نویسم. این راهی است برای تشکر به دلیل پولی که به من باز می گردد، تشکر به دلیل اینکه پولی برای خرج کردن دارم، و به ویژه تشکر از شخص یا شرکتی که چک را برای آنها می نویسم.

نوشتن واژه " متشکرم! " روی چک ها مرا به یاد پاداشی می اندازد که زندگی مرا آسان تر کردند. این کار راهی است برای لحظه ای مکث برای تفکر درباره خدمتی که چک به خاطر آن پرداخت می شود و افرادی که در این خرید دخالت دارند. این کار سبب تفکری می شود که، متشکرم که نیازهای مرا فراهم می کنید، خانه مرا گرم نگه می دارید، زباله های مرا جمع می کنید، زباله های مرا جمع می کنید، کنسروهای مرا بازیافت می کنید. متشکرم که خطوط تلفن