بنابراین باید از راه احساس و تن آموزش داد و یاد گرفت و نه از راه ذهن در عین حال احساس و تن زبانی ندارند، نه زبانی دارند و نه آن دریافتی را که ما داریم. نه روسی می فهمند، نه انگلیسی، اسب زبان راننده را نمی فهمد، کالسکه هم زبان اسب را نمی فهمد. اگر راننده به انگلیسی بگوید: به راست بچرخ، هیچ اتفاقی افتد.
اسب زبان افسار را می فهمد و تنها با فرمانبرداری از آن به راست می چرخد. یا اسب دیگری، اگر جای مأنوسی از بدنش را مالش دهید، بدون افسار می چرخد - برای نمونه، مانند الاغهایی که در ایران تربیت می شوند. کالسکه هم همین است - ساختار خودش را دارد اگر میله چرخ به راست بچرخند، چرخهای عقب به سمت چپ می چرخند. بعد با حرکتی دیگر چرخها در جهت عکس می چرخند. علتش این است که کالسکه تنها این حرکت را می فهمد و به شیوه خود واکنش نشان می دهد. برای همین راننده باید بخشها یا ویژگیهای ناتوان کالسکه را بداند. تنها در این صورت است که می تواند آن را در هر جهتی که بخواهد بچرخاند. اما اگر تنها روی جعبه اش بنشیند و به زبان خودش بگوید: "برو راست" یا "برو چپ"، كل تیم حتی اگر یک سال هم داد بزند، یک ذره هم از جایش تکان نمی خورد.
ما نسخه دقیق چنین تیمی هستیم. ذهن به تنهایی را نمی توان مردم نامید، درست همان طور که به راننده ای که در میخانه می نشیند، نمی توان راننده ای گفت که کارش را می کند. ذهن ما مانند کالسکه رانی کارشناس است که در خانه یا در میخانه می نشیند و در رؤیاهایش مسافران را به مقصدهای گوناگون می برد. درست همان طور که رانندگی اش واقعی نیست، به همین سان هم کوشش برای کار کردن با ذهن به تنهایی به هیچ کجا نمی رسد. کسی که تنها کارشناس است، دیوانه می شود.
اسب زبان افسار را می فهمد و تنها با فرمانبرداری از آن به راست می چرخد. یا اسب دیگری، اگر جای مأنوسی از بدنش را مالش دهید، بدون افسار می چرخد - برای نمونه، مانند الاغهایی که در ایران تربیت می شوند. کالسکه هم همین است - ساختار خودش را دارد اگر میله چرخ به راست بچرخند، چرخهای عقب به سمت چپ می چرخند. بعد با حرکتی دیگر چرخها در جهت عکس می چرخند. علتش این است که کالسکه تنها این حرکت را می فهمد و به شیوه خود واکنش نشان می دهد. برای همین راننده باید بخشها یا ویژگیهای ناتوان کالسکه را بداند. تنها در این صورت است که می تواند آن را در هر جهتی که بخواهد بچرخاند. اما اگر تنها روی جعبه اش بنشیند و به زبان خودش بگوید: "برو راست" یا "برو چپ"، كل تیم حتی اگر یک سال هم داد بزند، یک ذره هم از جایش تکان نمی خورد.
ما نسخه دقیق چنین تیمی هستیم. ذهن به تنهایی را نمی توان مردم نامید، درست همان طور که به راننده ای که در میخانه می نشیند، نمی توان راننده ای گفت که کارش را می کند. ذهن ما مانند کالسکه رانی کارشناس است که در خانه یا در میخانه می نشیند و در رؤیاهایش مسافران را به مقصدهای گوناگون می برد. درست همان طور که رانندگی اش واقعی نیست، به همین سان هم کوشش برای کار کردن با ذهن به تنهایی به هیچ کجا نمی رسد. کسی که تنها کارشناس است، دیوانه می شود.
