اگر کسی در حالت بیداری، ببیند، بشنود و اندیشه هاش را حس کند، در حالت نیمه خواب هم می بیند، می شنود و اندیشه هاش را حس می کند و خود این حالت را خواب می نامد. حتی وقتی گمان می برد که به هیچ رو دیگر نمی بیند یا نمی شنود، و خود آن را خواب می نامد، تداعی ها ادامه می یابند. تنها تفاوت در نیروی پیوند های میان یک مرکز با مرکز دیگر است. خاطره، توجه، مشاهده چیزی بیش از مشاهده یک مرکز با مرکز دیگر نیست، یا گوش دادن یک مرکز به مرکز دیگر. در نتیجه، مراکز خود نیازی به باز ایستادن و خواب ندارند.
خواب نه سودی برای مراکز دارد و نه زیانی بنابراین خواب، آن طور که نامیده می شود، برای آسودن مراکز نیست همان طور که پیش تر گفتم، خواب ژرف زمانی از راه می رسد که پیوندهای میان مراکز از هم گسسته می شوند. و به واقع، خواب ژرف، آسودن کامل برای ماشین، آن گونه ای خواب است که تمام پیوندها، تمام اتصالات دست از کار می کشند. ما چندین مرکز داریم، و به همان اندازه پیوند و اتصال - یعنی پنج اتصال.
خواب نه سودی برای مراکز دارد و نه زیانی بنابراین خواب، آن طور که نامیده می شود، برای آسودن مراکز نیست همان طور که پیش تر گفتم، خواب ژرف زمانی از راه می رسد که پیوندهای میان مراکز از هم گسسته می شوند. و به واقع، خواب ژرف، آسودن کامل برای ماشین، آن گونه ای خواب است که تمام پیوندها، تمام اتصالات دست از کار می کشند. ما چندین مرکز داریم، و به همان اندازه پیوند و اتصال - یعنی پنج اتصال.
