دفتر شــعر مجموعه اشعار "سوگاتا" | رها سلطانی _ کاربر انجمن بوکینو

[*RaHa._]

«چراغ خاموش کوچه»
کوچه‌ای هست
در خاطرم،
که چراغش خاموش است
و هر شب،
یاد کسی در آن
گم می‌شود... .

 

[*RaHa._]

«ساعت‌های یخ‌زده»
تمام ساعت‌ها
در اتاقم خوابیده‌اند
نه تیک می‌زنند،
نه تاک.
زمان،
وقتی تو نیستی
می‌میرد... .

 

[*RaHa._]

«گم در خود»
گاهی
میان خودم گم می‌شوم،
نه صدایی هست؛
نه راهی
و نه حتی
کسی که بداند
من هنوز این‌جا هستم... .

 

[*RaHa._]

«شک»
چیزی در من
هر شب می‌پرسد:
«آیا هنوز زنده‌ام؟»
و چیزی دیگر
جواب می‌دهد:
«نه، فقط هنوز خاموش نشده‌ای... .»

 

[*RaHa._]

«صداهای دور»
از دور
صدای پایی می‌آید
مثل امیدی پنهان
که به کوچه‌های بسته‌ی دل نزدیک می‌شود
و باز،
از آن‌سوتر می‌گذرد... .

 

[*RaHa._]

«ترک»
از جایی
ترک برداشتم
نه بلند،
نه با صدا
فقط به اندازه‌ای
که نور
راهی برای ورود پیدا کند... .

 

[*RaHa._]

«آینه»
روزی خودم را در آینه دیدم
و باور نکردم
که این چهره‌ی خاموش،
همان باشد
که روزی،
چشمانش پُر از فردا بود... .

 

[*RaHa._]

«پرسش»
اگر می‌توانستم بپرسم
از تاریکی،
از خودم،
از تو
فقط یک چیز می‌پرسیدم:
«کجا خاموش شدم
که دیگر هیچ‌کس
روشنم نکرد؟»

 

[*RaHa._]

«اولین نور»
یک بار،
صبح زود
نوری افتاد روی کف اتاق
آن‌قدر آرام،
که دلم نخواست
پلک بزنم
مبادا خاموش شود... .

 

[*RaHa._]

«در آستانه»
در آستانه‌ی چیزی ایستاده‌ام
شبیه عبور،
شبیه اشک،
شبیه کسی که نمی‌داند
بماند
یا
روشن شود... .