متفرقه آویژه | سخنانی از بزرگان انجمن بوکینو

اسماء براتیان · Aug 1, 2024

تو، همچو آن قهوه تلخی هستی ‌که برای بیدار بودنم به آن مستمندم، در آن موعد که در حال شکست خوردنم، تو رادع این پدیده ناخجسته می‌شوی، و تویی تک پدیده خجسته من.

پارتی از دلنوشته ناپدید اثر اسماء براتیان

NABAT

_تمامِ جانت بویِ روحش را میدهد درحالی که مدت‌هاست اورا در آغوش نگرفته‌ای؛ ضربانِ قلبت با ریتمِ نفس‌هایش به کار می‌افتد در حالی که تو حتی باری سرت را بر روی قلبش نفشرده‌ای و نفس‌هایش را احساس نکرده‌ای.لبخندهایت بویِ اورا میدهد درحالی که تو مدت‌هاست شمیمِ عطر یخ‌زده‌اش را نشنیده‌ای.. آری او در تو زندگی میکند درحالی که تو مدت‌هاست با او زندگی نکرده‌ای.

دلنوشته هِناس-{نبات‌نویس}

Elora · Aug 1, 2024

- اشک‌های بلورین تو وقتی بر زمین نژند قلب تو می‌ریزد، باعث رشد دانه‌‌‌ی امید می‌شود، که تو آن را سال‌ها قبل خاک کرده بودی!
پس بدان امید هرگز از قلب تو دور نخواهد گشت.

Elora

ساختن رویاهای واهی، هیچ فرقی با مرگ ندارد؛
زیرا زمانی که از حقیقت دور می شوی، در آن زیبایی‌های وهم‌آلود خنجر می‌خوری و خواهی مرد!

arisky

ذهن‌ها عریان شدند زمانی که دست‌ها برای دعا بالا آمدند، اما چشم‌ها شهوت را پرستیدند.

پ.ن: برای کلمه‌ی شهوت نمیدونم ایا جمله مورد تایید قرار میگیره یا نه. بخاطر همین یک جمله‌ی جایگزین هم میفرستم^^

آن‌ها تا آخرین نفراتمان را کشتند، اما نمی‌دانستند که امید، آخرینی ندارد.

_elaheh_

به او می‌گفتند گذشته را فراموش کند اما... مگر می‌توانست چیزی را که هر روز در آینه می‌بیند فراموش کند؟
گذشته‌ مقابل آینه ایستاده بود!
#الهه

AVA

من به نبودت عادت نکردم
تو شاید اصلا دلت هم تنگ نشه،
شاید حتی تو تنهاییات هم یاد من نیفتی...
ولی اتفاقا من از وقتی نیستی بیشتر باهات وقت می‌گذرونم،
تو خیالم!

#نوا_نویس

یاقوتِ نیلگون فام؛ · Aug 24, 2024

گویی که تاریکی شب، همه‌‌ی زیبایی‌ و زشتی‌ها را همواره با ‌پریشان‌حالی بلعیده بود و همه‌چیز ‌در تاریکی محبوس شده بود. شب‌ زیبا بود، اما درک عمیق آن چیزی جز وحشت و حزن نبود... چه بسیار کسانی که در این تاریکی محض، بلعیده شده بودند و در عماق بی‌خبری فرو رفته بودند!
درواقع بی‌خبران در منجلابِ اذهان بی‌اساس خود گریبان‌گیر شده و چاره‌ای جز سازگاری ندارند... .
تکه‌‌ای از داستانکِ جرعه‌های سُلچود

یاقوتِ نیلگون فام؛

مدت‌هاست رسم بر این‌ شده که آدم‌ها همچون بادی‌ می‌آیند تا برگ‌ درختان را با خود هم‌سفر کنند! آدم‌ها وقتی‌ می‌آیند که چیزی جز برگ‌های خشک بر روی‌ شاخه‌های خشکیده‌ات باقی نمانده و آن برگ‌ها را هم رهگذر می‌کنند. آدم‌ها می‌آیند تا تو را بیشتر در پیله‌ی غم‌ها و تنهایی‌هایت ماندگارتر کنند و این همان رسمِ روزگاریست‌ که سازش با تو کوک نیست! اما تو همچون درختی که ریشه‌ای با اراده‌‌ دارد در خاکی پاک جوانه خواهی زد و همانا همچون نوازنده‌‌ای سازت رو کوک می‌کنی... .
تکه‌ای از داستانک جرعه‌های سُلچود

mahban

بعد از تو به امید کدام بهار، پاییز را به زمستان رسانده و زمستان را تا بهار سر کنم؟
از کدام پنجره کوچ پرستو را نظاره‌گر شوم و با کدام پتو سرمای استخوان سوز نبودت را از خود دور کنم؟
به چه دل خوش کنم؟ به بهاری که دیگر هیچ‌وقت نمی‌آید یا پرستوی مرده پای تیر چراغ برق؟

بی‌تو، هوای دل من نیز پاییز است. همان قدر غمگین، دلگیر، سرد، بی‌روح و نفس‌گیر.

دلنوشته‌ی تنها؛ به وسعت من‌های بعداز تو | 《mahban》کاربر انجمن بوکینو

Search

بزرگترین مرجع تایپِ کتاب | انجمن رمان نویسی بوکینو

سوالات متداول

ایجاد موضوع

کسب مقام

متفرقه آویژه | سخنانی از بزرگان انجمن بوکینو

اسماء براتیان

کاربر بوکینو

NABAT

[مدیریت ارشد دانشینو]

Elora

[حفاظت بازنشسته]

Elora

[حفاظت بازنشسته]

arisky

کاربر بوکینویی

_elaheh_

کاربر بوکینو

AVA

[مدیریت کل سایت]

یاقوتِ نیلگون فام؛

کاربر بوکینویی

یاقوتِ نیلگون فام؛

کاربر بوکینویی

mahban

[مدیریت ارشد کتابینو+عکاس انجمن]

Who has read this thread (Total: 0) View details

Forum statistics

لینک های ضروری انجمن

Online statistics

بزرگترین مرجع تایپِ کتاب | انجمن رمان نویسی بوکینو

Follow Us On Social Media

متفرقه آویژه | سخنانی از بزرگان انجمن بوکینو

کاربر بوکینو

[مدیریت ارشد دانشینو]

[حفاظت بازنشسته]

[حفاظت بازنشسته]

کاربر بوکینویی

کاربر بوکینو

[مدیریت کل سایت]

کاربر بوکینویی

کاربر بوکینویی

[مدیریت ارشد کتابینو+عکاس انجمن]

Who has read this thread (Total: 0) View details

Follow Us On Social Media

Forum statistics

لینک های ضروری انجمن

Online statistics