دفتر شــعر مجموعه اشعار جهانی که ما را نداشت | رها سلطانی _ کاربر انجمن بوکینو

[*RaHa._]

تو در جهت شمال، من در جنوب
دل‌هامان پُر از چراغ و غروب
ما خط‌شکنان دو جهان بودیم
اما نه به هم رسید، نه چه خوب... .

 

[*RaHa._]

از هرچه نبودیم، دلی ساختیم
با آن‌چه نرسید، وصالی بافتیم
تو نیمه‌ی دیگر من بودی... آه
اما وسط هیچ‌کجا، رفتیم

 

[*RaHa._]

در هر جهان، یکی شبیه تو هست
در هر نگاه، خاطره‌ای بی‌سر و دست
اما تو فقط یکی بودی، فقط تو
در عالمی که ما نداشت، ای کاش، که هست... .

 

[*RaHa._]

چشمان تو در مه غریبی پیدا
می‌آمد و گم می‌شد، آرام و جدا
من بودم و انعکاس یک شاید
در آینه‌ای که نداشتیم صدا... .

 

[*RaHa._]

گاهی وسط خیال، تو بیداری
در خاطره‌ای محال، تو بیداری
می‌ترسم از آن شبی که دیگر هم
در هیچ جهان، نه خواب، نه بیداری... .

 

[*RaHa._]

انگار که ما کتاب بسته بودیم
بی‌آن‌که بخوانند، خسته بودیم
ما قصه‌ی ناتمام هم بودیم
در فصل نیامده، شکسته بودیم

 

[*RaHa._]

تو رفته‌ای از من، ولی مانده‌ات هست
در خواب، در آیینه، در پرسش م*س*ت
هر شب، منم و خیال گفتن به تو:
«در هر کجا باشی، دلم سمت توست... .»

 

[*RaHa._]

در لحظه‌ای از سکوت تو را دیدم
در عمق نبود، آه کشیدم
دنیا که میان ما بنا شد، گفت:
«این عشق، نمی‌رسد... و شنیدم!»

 

[*RaHa._]

می‌خواستم از تو رد شوم، نشد
در چشم تو گم شدم، شوم نشد
تو در دل آینده گلی بودی
من در دل خاطره، شکوفا نشد

 

[*RaHa._]

می‌خواستم از تو رد شوم، نشد
در چشم تو گم شدم، شوم نشد
تو در دل آینده گلی بودی
من در دل خاطره، شکوفا نشد