دفتر شــعر مجموعه اشعار جهانی که ما را نداشت | رها سلطانی _ کاربر انجمن بوکینو

[*RaHa._]

در خلا این جهان، صدایم خالی بود
حس تو، فقط خیال احتمالی بود
انگار تمام عشق، در فرض بماند
نه واقعی‌ بودی، نه خیالی بود

 

[*RaHa._]

ما در دو مدار جدا می‌چرخیدیم
بی‌آن‌که بدانیم چه می‌خواهیدیم
تو ماه شدی، من به شبم دل بستم
اما نه به هم، که به دور از هم دیدیم

 

[*RaHa._]

دست مرا گرفت خوابی بی‌نام
بردم به جهانی که نبودش انجام
بیدار شدم... نبود، تنها منم
با چشم پُر از اشک و دلی نیمه‌تمام

 

[*RaHa._]

تو نیمه‌ی شب بودی و من، نیمه‌جان
در سینه‌ام آه و تو در چشمم نشان
دست تو نبود، ولی بوی تو بود
در خواب، شبیه لمس یک آسمان

 

[*RaHa._]

هر شب به خیال تو چراغی روشن
هر خواب، پُر از صدای تو بود، ای من
اما سحر از خواب که بیدار شدم
مانند غروب بود، بی‌تو بودن

 

[*RaHa._]

تو در دل شعری و من در سکوت
تو باغ شدی، منم گلی بی‌قوت
تا مرز رسیدن به تو رفتم آه
اما چه غریب بود جهان، بی‌ثبوت

 

[*RaHa._]

چیزی به وصال ما نمی‌ماند، نه
اما دل ما هنوز می‌خواند، نه؟
در من تو هنوز زنده‌ای، بی‌خبر
در تو منم؟ اگر دلت بماند، نه؟

 

[*RaHa._]

هر شب که دلم به سمت ماهت می‌رفت
چشمان تو، از ستاره‌ها رد می‌رفت
ما ساکن خواب‌های هم بودیم
اما زمان، میانمان سد می‌رفت... .

 

[*RaHa._]

در خط زمان، من از تو جا ماندم
از عشق تو، از خیال تو راندم
ما هر دو شبیه ماه بودیم، ولی
در دو شب بی‌قرار، تنها ماندم

 

[*RaHa._]

تو لحظه‌ای از فردا، من از دیروز
دل‌داده و بی‌پناه و سرد و دلسوز
در هیچ زمانی به هم نمی‌خوردیم
انگار که ما بودیم و نه یک روز... .