دلــنوشته دلنوشته هزارتوی خاطرات| توکا راد _ کاربر انجمن بوکینو

[SULLIVAN]

***
دیگری چگونه است؟
حالت می‌فهمد؟
حال بدت را از صدات احساس می‌کند؟
وقتی حالت خوب نیست همانند منی دیوانه دست و پای خود را گم می‌کند؟
اصلا حال تو برایش مهم است؟
کاش می‌توانستم تو را به او بسپارم!
کاش می‌شد بگویم دوستت دارم‌هایی که الان برای اوست زمانی برای من بودند. ​

 

[SULLIVAN]

***
آن روز از کنارت رد شدم،
همان بوی همیشگی را می‌دادی.
من می‌دانستم
رنگ مورد علاقه‌ی تو را
غذایی که دوست داری را
ساعت خواب و بیداری‌ات را
همه ‌چیز راجب تو را خوب می‌دانستم،
ولی برایم غریبه بودی،
سرد بودی،
از کنارم رد شدی و مرا ندیدی!
رفتی و آن‌جا فهمیدم که چقدر غریبه‌ایم با هم! ​

 

[SULLIVAN]

***
می‌دانی!
می‌خواهم فراموشت کنم، ولی قلب ترک خورده‌ام که نمی‌فهمد.
نمی‌داند چگونه ناز دیگری را خریداری در حالی که من در این کلبه‌ی کوچک غم تنها نشسته و زانو غم در آغوش کشیده‌ام!
نمی‌داند که موهای کوتاه شده‌ام برای چیست!
او نمی‌داند دست‌های دیگری را گرفتی و در کوچه و خیابان‌های پرسه می‌زنید، در حالی که دست‌های من یخ زده از سرمای وجود تو، یخ زده از نبود تو!
البته راستش را بخواهم بگویم این است که خود نمی‌خواهم بداند، نمی‌خواهم بفهمد که تویی را ستایش می‌کردم که آخر برای یکی دیگر مستجاب شوی! ​