دلنوشته بُن دیوانگی | •GHAZALEH• کاربر انجمن بوکینو

[ژَرفــا]

"روز سی و سوم"

زیبارو، چه اندازه صبر کافی است؟ هرچقدر هم باشد، من ندارم. خسته‌ام. غمگینم. دردی در‌ قلبم حس می‌کنم، جای‌ خالی‌ات در زندگی بسیار به چشم می‌آید. رنگی به رخ ندارم و فرقی با آدم داخل قبر نمی‌کنم. تحمل من هم به این میزان بود. نمی‌توانم تورا گوشه‌های ذهنم ببینم و نداشته‌ باشمت. نمی‌توانم تورا در جای‌جای قلبم حس کنم و نبوسمت. شاید این هم پایان من است.

 

[ژَرفــا]

"روز آخر"

زیبای زیباترین‌ها، حال من اینجا هستم. بدون تو. همراهم چاقویی است که آخرین حس را در قلبم جاری خواهد کرد. شاید با خود بگویی مغزم از بین رفته است و این‌کار بی‌فکری است؛ اما درد سوزاندن خاطرات، ذهن را از کار می‌اندازد، درست‌ است؟
قرار بود فراموشت کنم. درست همان‌طور که در آخرین صوتت بعد از مرگ، از طرف دوستت به دستم رسید. ولی دلبندم، عشق تو در قلبم مثل زخمی عمیق است که هر روز باز می‌شود، اما هیچ وقت فراموش نمی‌کنم که چگونه یک روز در آغوشت احساس زندگی کردم.
در زندگی بعدی، شاید هم در ابدیت، دنبالم بگرد. همان‌طور که من این‌کار را خواهم کرد.
می‌بینمت!

 

[mahban]

🌱 اعلام پایان اثر 🌱​