در حال تایپ دلنوشته ایل سیت میرا | 《DENISE》کاربر انجمن بوکینو

[تی ناز]

دلنوشته: ایل سیت میرا
نویسنده: زیبا سعیدی
ژانر: اجتماعی، تراژدی
مقدمه: این باد هنوز هم بویِ گیسوانِ سوخته‌ات را می‌دهد. این انتظارِ اندوهگین! چشم‌های دو داغ ننگ را با اخگر آتش یکی می‌داند. به نامِ ایل لرتبار! به نامِ نژاد کوروش. من اندوهگین غربت‌ها، سکوتِ غروب‌های این شهرِ سنگی هستم.

 

[worning.f]

​

---

نویسنده‌ی عزیز، از این‌که انجمن بوکینو را برای انتشار آثارتان برگزیدید، خرسند و سپاسگزاریم.

لطفا قبل از تایپ دلنوشته‌ی خود، قوانین مربوطه‌ به تایپ دلنوشته را مطالعه کنید.​

---

᯽ [ قوانین تایپ دلنوشته ] ᯽​

---

همچنین شما می‌توانید در صورت نیاز به راهنمایی و بهبود بخشیدن قلم خود، درخواست ناظر دهید.​

---

᯽ [ تعیین ناظر دلنوشته ] ᯽​

---

پس از تایپ حداقل ۱۵ پست، می‌توانید درخواست نقد
و تگ دهید.​

---

᯽ [ درخواست نقد آثار ] ᯽
᯽ [ درخواست تگ آثار ] ᯽​

---

شما می‌توانید پس از تایپ ١٠ پست برای اثر خود درخواست طراحی جلد دهید‌.​

---

᯽ [ درخواست جلد اثر ] ᯽​

---

بعد از ۲۰ پست می‌توانید پایان دلنوشته‌تان را اعلام کنید.​

---

᯽ [ اعلام پایان آثار ادبی ] ᯽​

---

در صورت تصمیم به عدم ادامه‌ی تایپ دلنوشته، شما می‌توانید درخواست انتقال به متروکه دهید و همچنین در صورت تصمیم به ادامه‌ی تایپ دلنوشته و انتشار اثرتان می‌توانید درخواست بازگردانی اثر از متروکه را دهید.​

---

᯽ [ انتقال و بازگردانی دلنوشته از متروکه ] ᯽​

---

𖡼 با سپاس از توجه شما 𖡼

[کادر مدیریت تالار ادبیات]​

 

[تی ناز]

از شانه‌های ظریفت، خاک‌ها برفراخته شدند. زمین در زیرِ پایت همچو بِرنو برای تاخت و تازیانه، آماده‌ی نبرد است. به نامِ ایلِ لرتبار! همان ایلی که هژبر را زنان نام نهادند؛ همانی که مردان را با دلیری، شیردل فرهیختند. بدان! تو از نسل آریایی؛ مکتب ایثار و فداکاری.

 

[تی ناز]

گلی است که از شوق آفتاب شکوفا شده است. زنی از نسلِ پنج تن، تنومند و دلیر! همانند شیرمردانِ قوی! همانند رعدی سیل‌ آسا قدم‌های عدالت را بر پیکره‌ی آفاق منور می‌کند. چه می‌دانی از ایلِ لُر؟ این اصالت همانند الماسی کمیاب در تاریخ نهفته است.

 

[تی ناز]

من از زنی سخن می‌گویم که شجاعتش ریشه در خاک دارد. نامش در شب همچون صاعقه در محفلِ ستارگان قیامت می‌کند. بانوی لرتبار همچون آتشی در تژگاه نیاز به ستیز با هر کفتاری ندارد؛ نگاه شعله‌ورش کافی است تا کمر بشکند چشمِ هر ناپاک را.

 

[تی ناز]

شیرزنی از دیاری که درازایش به درازای تاریخ بشر است، با چینِ دامانِ محلی‌اش، شجاعتش را بر بالین کوه و چمن و دشت روانه می‌کند. گرگ‌ها خوب بدانند جسارت یک شیرزن لرتبار همانند پیکانِ تیر آرش، سرزمینی را از اسارت بیگانگان آزاد می‌کند.