شعر🖋 خاقانی | تالار ادبیات

[ARAMESH]

به جائی رسید عشق که بر جای جان نشست
سلامت کرانه کرد، خود اندر میان نشست

 

[ARAMESH]

برآمد سپاه عشق به میدان دل گذشت
درآمد خیال دوست در ایوان جان نشست

 

[ARAMESH]

مرا باز تیغ صبر بفرسود و زنگ خورد
مگر رنگ بخت داشت بر او زنگ از آن نشست

 

[ARAMESH]

فغان از بلای عشق که در جانم اوفتاد
تو گفتی خدنگ بود که در پرنیان نشست

 

[ARAMESH]

مرا دی فریب داد که خاقانی آن ماست
به امید این حدیث چگونه توان نشست

 

[ARAMESH]

عشق تو به هر دلی فرو ناید
و اندوه تو هر تنی نفرساید

 

[ARAMESH]

در کتم عدم هنوز موقوف است
آن سی*ن*ه که سوزش تو را شاید

 

[ARAMESH]

از هجر تو ایمنم چو می‌دانم
کو دست به خون من نیالاید

 

[ARAMESH]

با خوی تو صورتم نمی‌بندد
کز عشق تو جز دریغ برناید

 

[ARAMESH]

با دستان غم تو می‌سازم
گر ناز تو زخمه در نیفزاید