جزیره پووجلیا تاریخی هولناک دارد که به هزاران سال پیش برمی گردد. نصف خاک جزیره از خاکستر مرده ها تشکیل شده است.
در دوران امپراتوری رم باستان، این جزیره به عنوان تبعیدگاه مبتلایان به طاعون استفاده می شد. افراد طاعون زده را به این جزیره می فرستادند تا در تنهایی و انزوا و به دور از هرگونه درمان و کمک آنقدر زجر بکشند تا بمیرند.
-بعدها در قرون وسطی زمانی که دوباره طاعون شایع شد و حدود دو سوم جمعیت اروپا را کشت جزیره پووجلیا بار دیگر محل تجمع طاعون های رو به موت بود. هزاران نفر در این جزیره جان دادند و اجسادشان در جزیره دفن شده است و به علت تلنبار شدن اجساد گاهی آن ها را می سوزاندند. ارواح سرگردان و انرژی های منفی این همه مرده هنوز هم در این جزیره وجود دارد.