دنباله دار یه سری وقت‌ها... .

[حوراء]

درود

در ادامه‌ی جمله هرچی دلتون می‌خواد بنویسید.​

 

[حوراء]

یه‌سری وقت‌ها، آدم ترجیح میده همون آدمی باشه که یه عمر سعی کرده نباشه. یه وقت‌هایی آدم با هیچ‌کدوم از ورژن‌هاش، نمی‌تونه احساس آرامش کنه. یه وقت‌هایی نیازه به مرگ و حلولی دوباره.
تا حلول دوباره‌ام، لطفاََ به پر و پام نپیچید.🌹

 

[حوراء]

یه سری وقت‌ها هم هست، آدم لبریز میشه؛ لبریز از بی‌اهمیتی دیدن و دم نزدن. لبریز میشه از با لبخند و انرژی جواب دادن به سختی‌ها. لبریز که بشه، اون سختی‌هایی که با لبخند جواب‌شون رو داده، شروع می‌کنن به شرشر ریختن از لبه‌ی شکسته و تیز دل؛ بعد از اون، می‌مونه آرامش و بازگشت همون روح سرزنده به جسم.
فقط تا اون موقع با این منه لبریز شده مهربون باشید.

 

[حوراء]

یه سری وقت‌ها، انگار همه‌ی چیزهایی که تا الان نادیده می‌گرفتی و با یه «مهم نیست» سر و تهش رو هم می‌آوردی، جلوی چشم‌هات برجسته و پررنگ میشن. جوری که خنجر میشن و قلبت رو هدف می‌گیرن. این‌طور وقت‌ها، فقط مرگ جوابه. ما بدبخت‌ بیچاره‌های زمینی که زورمون به مرگ نمی‌رسه، به خواب پناه میاریم.
لطفا تا زمانی که اون خواب افتخار نداده، از من دوری کنید. تشکر.