مشاعره مشاعره با حرف الف | تالار ادبیات

[آیدا؛]

آنچه به تو می دهم عشق من نیست؛
بلکه تو خود، عشق منی

 

[mahban]

از من ایمان برده‌ای
از دیگران دل میبری
هر چه می‌خواهی ببر
اما مرا از یاد نه

 

[آیدا؛]

در فراسوی عشق
تو را دوست می دارم

 

[mahban]

آن‌چه در غیبتت ای دوست به من می‌گذرد
نتوانم که حکایت کنم الا به حضور

 

[آیدا؛]

دستت را به من بده
دست های تو با من آشناست

 

[mahban]

آن‌چنان با تو یکی گشت وجودم ای دوست
‏ که تو را بی‌تو توان دیدن و بی‌من نتوان

 

[آیدا؛]

به انتظار تصویر تو این دفتر خالی تا چند
تا چند ورق خواهد خورد؟

 

[mahban]

آدم چه کند با هیجانش وسط درس؟
ناگاه که یاد تو ‌و چشمان تو افتاد

 

[آیدا؛]

اندیشیدن
در سکوت
آن که می‌اندیشد
به‌ناچار دَم فرو می‌بندد
اما آنگاه که زمانه
زخم‌خورده و معصوم
به شهادتش طلبد
به هزار زبان سخن خواهد گفت

 

[mahban]

آنگونه دور می‌شوی
كه پندارم
غروب كرده باشی

تا باز مانم از رفتن
نوميد و دل‌شكسته