دفتر شــعر مجموعه اشعار جهانی که ما را نداشت | رها سلطانی _ کاربر انجمن بوکینو

[*RaHa._]

[به نام آن‌که واژه را آینه کرد و در نگاه هر شعر، نقشی از خودش گذاشت]

نام مجموعه: جهانی که ما را نداشت
ژانر: عاشقانه، تراژدی
شاعر: رها سلطانی
ناظر: @ریحانه زنگنه
قالب: رباعی
خلاصه: این مجموعه، روایتی‌ست کوتاه اما عمیق، از عشق‌هایی که در لابه‌لای زمان و مکان گم شدند.
رباعی‌هایی عاشقانه، خیال‌پرداز، گاه دردناک و گاه لطیف؛ درباره‌ی دو دلی که می‌توانستند به‌هم برسند...
اما جهان، جای آن‌ها نبود.
در این رباعی‌ها، عشق در آیینه‌ها گم می‌شود، در خواب‌ها رخ می‌نماید، در لحظه‌ای محال زنده می‌ماند و در جهانی موازی نفس می‌کشد.
«جهانی که ما را نداشت» صدای آه کسانی‌ست که سهم‌شان از یک‌دیگر، فقط دلتنگی بود و احتمال! که با تمام بودن، نرسیدند... .

 

[mahban]

شاعر گرامی، از شما متشکریم که انجمن بوکینو را جهت انتشار آثار خود انتخاب کرده‌اید.​

---

خواهشمندیم قبل از تایپ اثرتان، قوانين تایپ شعر را مطالعه نمایید:​

---

᯽ قوانین تایپ مجموعه شعر ᯽​

---

᯽ قوانین جامع شعر ᯽​

---

شما می‌توانید در صورت نیاز به راهنمایی و بهبود بخشیدن قلم خود، درخواست ناظر دهید.​

---

᯽ تعیین ناظر شعر ᯽​

---

بعد از قرار دادن حداقل ۱۰ پست، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست طراحی جلد دهید:​

---

᯽ درخواست طراحی جلد ᯽​

---

برای بهبود و افزایش کیفیت آثارتان و دریافت تگ‌‌های با ارزشتر، بعد از قرار دادن ١۵ پست، می‌توانید درخواست نقد و تگ دهید.​

---

᯽ درخواست نقد آثار ᯽​

---

᯽ درخواست تگ آثار ᯽​

---

بعد از حداقل ٢٠ پست، می‌توانید جهت اعلام اتمام اثرتان، به تاپیک زیر مراجعه نمایید:​

---

᯽ اعلام پایان آثار ادبی ᯽​

---

برای درخواست انتقال اثر خود به متروکه و یا بازگردانی آن، از لینک زیر استفاده کنید:​

---

᯽ درخواست انتقال و بازگردانی از متروکه ᯽​

---

با آرزوی موفقیت برای شما؛
کادر مدیریت تالار ادبیات🦋​

 

[*RaHa._]

مقدمه:
نه در مه، نه در ماه، نه در خواب‌ها
نه در قصه، نه در شب مهتاب‌ها

جهانی که ما را نداشت از نخست
فقط داشت دلتنگی و اضطراب‌ها

دو دل، بی‌قرار، از دو سوی زمین
دو فانوس خاموش، در آغوش چین

جهانی که ما را به‌هم نرساند
پر از جاده بود و نبود یقین

نه سهم تو از من، نه سهم من از تو
فقط آه، فقط شعر، فقط جست‌وجو

همیشه یکی دیرتر از یکی بود
جهانی که ما را نداشت... این‌چنین بود.

 

[*RaHa._]

با چشم تو خواب را سفر می‌کردم
در سایه‌ی تو، جهان دگر می‌کردم
اما تو در آن جهان دوری بودی
که هر شب از آن عبور می‌کردم... .

 

[*RaHa._]

من نیمه‌ی گم‌شده‌ات بودم ای ماه
اما دل این زمانه می‌خواست جداه
تو در دل فردا قدم می‌زدی و
من مانده‌ به دیروز، به یک رویای بی‌راه

 

[*RaHa._]

دست تو اگر به دست من بند نبود
حتماً که گناه ما، نه؛ این بند نبود
تقصیر زمینی‌ست که بی‌عاشقی‌ست
جهانی که ما را نداشت، چند نبود؟

 

[*RaHa._]

گفتم که تو را جهان من جا نداد
این عشق، درون لحظه معنا نداد
ما هر دو رسیدیم، ولی دیر، دیر
جهانی که ما را نداشت، ما نداد

 

[*RaHa._]

در خواب تو بودم و تو خواب نبودی
در بُعدِ غریبی، که در آن خانه نبودی
در لحظه‌ی بی‌صدا صدایم کردی
اما چه دریغ! آن‌سوی زمان، تو نبودی

 

[*RaHa._]

دل‌دادگی‌ام به تو سررشته نداشت
این عشق، به وقت خویش سرنوشته نداشت
ما بودیم، اما در زمانی دگر
جهانی که ما را نداشت، رشته نداشت

 

[*RaHa._]

تو آن‌سوی شیشه‌ی زمان ایستادی
در لحظه‌ی بی‌دفاع، من را صدا دادی
اما چه غریب بود آن فاصله‌ها
من سوختم و تو هیچ نفهمیدی چه به روز دل من دادی