روانشناسی راهکار های افزایش مسئولیت پذیری در کودکان

[تی ناز]

مسئولیت پذیری کودکان از جمله مهارت‌های لازم در زندگی است و یکی از وظایف والدین در فرزندپروری، آموزش این مهارت به کودک است. در واقع مسئولیت پذیری در کودکان از همان سنین ابتدایی رشد به پرورش بلوغ فکری، رشد فردی، بهداشت روانی، افزایش اعتماد به نفس و خودپنداره مثبت منجر می‌شود. متاسفانه بسیاری از والدین از سر دلسوزی مسئولیتی به کودک خود واگذار نمی‌کنند که این مسئله حتی می‌تواند منجر به اختلالات روانی در آینده شود.

 

[تی ناز]

والدین باید از روش‌های ایجاد مهارت مسئولیت پذیری و پیامدهای منفی عدم مسئولیت پذیری در کودکان آگاه باشند. والدین در این مورد می توانند با آموزش های ارائه شده توسط مشاوران و روانشناس کودک بهترین عملکرد را داشته باشند. همچنین کودکان خود را قبل از اجبار به انجام یک کار به درستی توجیه کنند.

 

[تی ناز]

تعریف مسئولیت پذیری کودکان
کودکان مسئولیت پذیر را بر اساس توقعاتی که از آن‌ها داریم تعریف می‌کنیم. ما انتظار داریم که کودکان در دو زمینه خوب عمل کنند:

انجام وظایف شخصی
کمک به آرامش خانواده
کودکی که از خودش به‌خوبی مراقبت کند و در کارهای خانه به والدین کمک کند، کودکی مسئولیت پذیر است. نباید توقع داشته باشیم که کودکان مشکلات کاری، مالی، اجتماعی و شخصی ما را درک کنند، زیرا آن‌ها تجربه‌ای در این زمینه‌ها ندارند!

 

[تی ناز]

آموزش مسئولیت پذیری به کودکان
ایجاد روحیه مسئولیت پذیری در کودکان، کار ساده‌ای نیست. والدین نباید کودکان خود را مجبور به انجام وظایفی کنند، بلکه باید با استفاده از تکنیک‌های مسئولیت پذیری کودکان، به آن‌ها نشان داد که کارشان ارزشمند است. شما با این کار، مسئولیت را به‌ جای بار سنگین، امری شادی‌ بخش برای فرزندتان تعریف می کنید. همه بچه‌ها می‌خواهند خود را به‌عنوان یک کودک قدرتمند و قادر به پاسخگویی به آنچه باید انجام شود ببینند. آنها برای عزت نفسشان و برای اینکه زندگیشان معنا پیدا کند به این نیاز دارند. بچه‌ها نمی‌خواهند فقط مورد دلسوزی قرار بگیرند. آنها مانند بقیه ما نیاز دارند که احساس کنند برای دنیا مهم هستند، مثل اینکه زندگی آنها سهم مثبتی دارد. بنابراین، شما واقعاً نیازی به آموزش به بچه‌ها ندارید که با مسئولیت‌پذیری خود در دنیا رفتار کنند. فقط باید به آنها بیاموزید که قدرت مشارکت مثبت را دارند و با آنها ارتباط برقرار کنید تا بخواهند این کار را انجام دهند. اگر نیاز به یادگیری های بیشتری برای ایجاد چنین رفتار هایی برای کودک خود هستید بهترین راهکار مراجعه به کارگاه مادر و کودک می باشد که تمامی اصول و نحوه رفتار درست را به شما آموزش می دهد.

 

[تی ناز]

نکاتی برای تربیت فرزندان مسئولیت پذیر
1. فرزندتان را با این توقع تربیت کنید که ما همیشه باید به خودمان کمک کنیم
با کمک به فرزندتان شروع کنید، تا زمانی که او آن مسئولیت را یاد بگیرد. اگر بتوانید در این مورد شاد و مهربان باشید و به یاد داشته باشید که نگران ریختن شیر روی زمین هنگان رختن شیر در لیوان نباشید، او آن را سریعتر یاد خواهد گرفت. هنگام برداشتن اسفنج، او را تشویق کنید تا به او کمک کند، حتی زمانی که انجام آن آسان تر است.

 

[تی ناز]

(و تقریباً همیشه راحت‌تر است که خودتان این کار را انجام دهید.) تا زمانی که در مورد آن قضاوت نکنید. بنابراین او حالت دفاعی ندارد. او می‌خواهد به تمیز کردن و بهبود اوضاع کمک کند.

 

[تی ناز]

. به کودک خود فرصتی برای کمک دیگران بدهید
همه بچه ها به نحوی به طور منظم به بقیه کمک می کنند. این راه‌ها را پیدا کنید و در مورد آنها نظر دهید، حتی اگر متوجه شوید که او با برادر کوچکش مهربان است یا اینکه از آواز خواندن او لذت می‌برید. هر رفتاری را که تصدیق کنید رشد خواهد کرد. همانطور که فرزندان شما بزرگتر می شوند، مشارکت آنها در داخل و خارج از خانواده می تواند به طور مناسب افزایش یابد. کودکان باید به دو نوع مسئولیت تبدیل شوند: مراقبت از خود و کمک به رفاه خانواده. تحقیقات نشان می‌دهد که بچه‌هایی که در خانه کمک می‌کنند در موقعیت‌های دیگر نیز بیشتر از بچه‌هایی که به سادگی در مراقبت از خود مشارکت می‌کنند، کمک می‌کنند. البته، نمی توانید از آنها انتظار داشته باشید که یک شبه نگرش مفیدی ایجاد کنند

 

[تی ناز]

این کمک می کند تا به طور پیوسته مسئولیت را به روش های مناسب سن افزایش دهید. از کودکان نوپا دعوت کنید که دستمال‌ها را روی میز بگذارند و از کودکان سه ساله برای قرار دادن مکان‌ها دعوت کنید. بچه های چهار ساله می توانند جوراب ها را با هم ست کنند و بچه های پنج ساله می توانند به شما در اصلاح سگ کمک کنند. بچه های شش ساله آماده اند تا میز را تمیز کنند، بچه های هفت ساله برای آبیاری گیاهان و بچه های هشت ساله برای تا کردن لباس ها. مجدداً، توجه کنید که شما فرزندتان را دعوت و توانمند می کنید، نه اینکه او را گناهکار و سنگینی کنید.

 

[تی ناز]

. به یاد داشته باشید که هیچ بچه ای دوست ندارد “کارهای خانه” را انجام دهد
اگر می خواهید فرزندتان کمک به خانواده را کار سختی تلقی نکند، او را مجبور نکنید. بدون شما کارهای خانه را انجام دهد تا زمانی که بخشی از روال خانواده شما باشد و فرزندتان در برابر آن مقاومت نکند. هدف شما انجام این کار خاص نیست، بلکه شکل دادن به کودکی است که از مشارکت و مسئولیت پذیری لذت خواهد برد. کار را سرگرم کننده کنید. به همان اندازه که نیاز دارید ساختار، حمایت و کمک عملی کنید، از جمله در صورت لزوم، با او بنشینید و در سی بار اول که او کار را انجام دهد، کمک کنید. بدانید که خیلی سخت تر از انجام دادن خودتان خواهد بود. به خود یادآوری کنید که در این کارها شادی وجود دارد و آن را همراه با رضایت از یک کار به خوبی انجام شده، به اشتراک بگذارید. در نهایت، او این وظایف را به تنهایی انجام خواهد داد. اگر از آنها لذت ببرد، آن روز خیلی سریعتر خواهد آمد.

 

[تی ناز]

4. همیشه به کودکان اجازه دهید کاری را که می خواهید گرچه اشتباه انجام دهند
می خواهم «این کار را خودم انجام دهم» و «کمک کنم» حتی زمانی که کار برای شما بیشتر است.
و همیشه کار بیشتر برای شما خواهد بود. اما کودکان نوپا شدیداً می خواهند بر دنیای فیزیکی خود مسلط شوند، و هنگامی که ما از آنها برای انجام این کار حمایت می کنیم، مسئولیت “پاسخ” بودن را بر عهده می گیرند. بنابراین به جای عجله کردن در فهرست خود، دوباره چارچوب بندی کنید. شما با فرزندتان کار می کنید تا به او کمک کنید تا رضایت از مشارکت را کشف کند. این همان چیزی است که بچه ها را تشویق می کند تا به مشارکت ادامه دهند. در واقع با اینکار شما باعث درمان و کاهش وابستگی کودک به خودتان می شوید