دلــنوشته دلنوشته "دل‌خیمه" | رها سلطانی _ کاربر انجمن بوکینو

[*RaHa._]

«تو فقط یک آدم نبودی»
تو را نخواستم که فقط باشی.
خواستمت که تمام نبودن‌هایم آرام بگیرند،
که بتوانم سرم را جایی بگذارم و نفس بکشم،
نه با هق‌هق،
با آسودگی.
اما هیچ‌وقت نفهمیدی
که تو فقط یک آدم نبودی،
پناه بودی.
و پناه اگر برود،
دیوارها فقط دیوار می‌شوند،
نه امن، نه گرم،
فقط بلند،
فقط بی‌راه... .

 

[*RaHa._]

«گوشه‌ای برای دلتنگی»
بعضی شب‌ها،
دلتنگی آن‌قدر بزرگ می‌شود
که جا نمی‌شود در هیچ جمله‌ای...
نه می‌شود نوشتش،
نه گریه‌اش گرفت.
فقط می‌نشینی یک گوشه،
به ساعت خیره می‌شوی
و با خودت فکر می‌کنی
چرا کسی که این‌همه دوستش داری،
حتی نمی‌داند
الان
زنده‌ای یا مرده… .