تسلیت امام‌مهربانی‌ها🖤

[-هوژیـن]

عاقبت از زهر مأمون، پاره شد قلب رضا
در میان حجرۀ در بسته، می‌زد دست و پا
گه، جوادش را، گهی معصومه، را می‌زد صدا
داغ او تا صبح محشر، بر دل سوزان ماست

شهادت امام رضا(علیه السلام) تسلیت باد.


دیدم کسی تاپیک نزده، امام رضا غریب مونده! خودم دست به کار شدم : )
​

 

[Tavan]

جز به دیدار حریمت دگرم مرهم نیست
هیچکس غیر شما بر دل من محرم نیست

---

امام رضا «ع»:
کسیکه مصائب ما رابه یاد آورد، پس بگرید و بگریاند در روزی که چشم ها گریانند «روز حساب»؛ گریان نخواهد شد.

 

[-هوژیـن]

ای غریب خراسان سیدی یا رضاجان
داغ تو بر دل ما چشم ما بر تو گریان
سینه‌ ات پر شراره دیده‌ات پر ستاره
هم غمت بی‌ شماره هم جگر پاره پاره

:Black_heart:✨​

 

[Tavan]

آخرین طواف
راوی: موفّق (یکی از خادمان امام علیه السلام )

حضرت جواد علیه السلام پنج ساله بود. آن سفر، آخرین سفری بود که همراه با امام رضا علیه السلام به زیارت خانه خدا می رفتیم. خوب به یاد دارم... حضرت جواد را روی شانه‌ام گذاشته بودم و به دور خانه خدا طواف می کردیم. در یکی از دورهای طواف، حضرت جواد خواست تا در کنار «حجرالاسود» بایستیم. اوّل حرفی نزدم، امّا بعد هرچه سعی کردم از جا بلند نشد. غم، در صورت کوچک و قشنگش موج می زد. به زحمت امام رضا علیه السلام را پیدا کردم و هر چه پیش آمده بود، گفتم. امام، خود را به کنار حجرالاسود رساند. جملات پدر و پسر را خوب به یاد دارم.

«پسرم! چرا با ما نمی آیی؟»

«نه پدر! اجازه بدهید چند سؤال از شما بپرسم، بعد به همراه شما می آیم».

«بگو پسرم!»

«پدر! آیا مرا دوست دارید؟»

«البته پسرم!»

«اگر سؤال دیگری بپرسم، جواب می دهید؟»

«حتما پسرم».

«پدر!... چرا طواف امروز شما با همیشه فرق دارد؟ انگار امروز آخرین دیدار شما با کعبه است».

سکوت سنگینی بر ل*ب های امام نشست. یاد سفر امام به خراسان افتادم. به چهره امام خیره شدم. اشک در چشم امام جمع شده بود. امام فرزندش را در آغوش گرفت. دیگر نتوانستم طاقت بیاورم و... .

---

بیایید امشب رو همه عزاداری کنیم عزیزان😞🖤

 

[-هوژیـن]

پ.ن: پیاده روی تا حرم : )
لحظه‌ای که چشمت به گنبد و گلدسته‌ها میوفته همه خستگی از تنت در میره:blue_heart:

 

[حاج صالح]

ای مـن فـدای پنجره فولاد چشمهات
از بغـض من چرا گرهی وا نمی‌شود؟​

 

[Tavan]

لینک اول

---

لینک دوم