هنر هنر | سه بعدی

[ARNICA]

نقاشی سه بعدی چیست؟​

شاید تا کنون عکس‌های مختلفی را در سایت‌ها و یا شبکه‌های اجتماعی دیده باشید که یک تصویر بر روی زمین کشیده شده و به نظر می‌رسد دارای حجم است. مردم بخاطر جذابیتی که این تصاویر برایشان دارد در کنارش عکس می‌گیرند. لحظات شادی را برای خود ایجاد می‌کنند. همچنین عکس های آن را به دوستان و آشنایان خود نشان می‌دهند. این نقاشی ها به نقاشی های سه بعدی معروف شده‌اند.

 

[ARNICA]

البته نقاشی سه بعدی یک اسم غلط برای این هنر است که بین مردم عنوان می‌شود. نقاشی دگرگون شبه سه‌ بعدی عنوان دقیق و درست این تکنیک هنری است. اما به دلیل رایج شدن این عنوان ما هم از آن استفاده می‌کنیم.

 

[ARNICA]

نقاشی دگرگون چطور به وجود می‌آید؟​

نقاشی سه‌ بعدی به صورت دگرگون شده بر روی سطح دو‌بعدی طراحی و اجرا می‌شود. لازمه دیدن این نوع نقاشی‌های دگرگون، پیدا کردن زاویه دید درست آن است. این نقاشی‌ها معمولاً در نگاه اول بی معنی و بی‌قواره هستند. اما از زاویه دید درست، تصویر سه بعدی را مشاهده خواهید کرد. بهترین راه برای دیدن این نقاشی‌ها، نگاه کردن از لنز دوربین است.
برای درک بهتر این موضوع به عکس‌های زیر دقت کنید. یکی از تصاویر نمایش نقاشی سه بعدی از زاویه درست است و دیگری همان نقاشی از زاویه دیگر.

 

[ARNICA]

تاریخچه​

نقاشی سه بعدی به یکباره به وجود نیامده است. بلکه حاصل سال‌ها تجربه و تکامل توسط هنرمندان مختلف است. تاریخچه نقاشی سه بعدی به دو بخش تقسیم می‌شود.
نقاشی دگرگون (Anamorphic Painting) و پیدایش آن، مرحله اول پیدایش نقاشی‌های ۳ بعدی امروزی است. زمانی که هنرمندانی یافتند که میتوانند تصاویر را به گونه ای دیگر اجرا کنند. به نحوی که در زاویه ای خاص به حالت عادی دیده شود.

 

[ARNICA]

مرحله دوم تکامل موضوع صحبت ما، مربوط به ارتباط سه بعدی نقاشی با محیط است. حالتی که در ان انگار یک تصویر سه بعدی شکل گرفته. این بخش دوم سیر پیدایش هنر سه بعدی است. در ادامه به توضیح تاریخچه این دو بخش می‌پردازیم.

 

[ARNICA]

 

[ARNICA]

پیدایش هنر نقاشی آنامورفیک​

پیرو توضیح اول در مورد هنر سه بعدی و تاریخ پیدایش آن. هنر نقاشی سه بعدی و تاریخچه اش را به دو بخش تقسیم کردیم. عملا بخش اول یعنی طراحی دگرگون سرفصل کلی تری است. یعنی هنر سه بعدی در دل آن و بخش کوچکی از آن است.

 

[ARNICA]

طراحی دگرگون؛ مقدمه پیدایش این هنر جذاب​

تاریخچه‌‌ی این نوع طراحی به دوره رنسانس برمی‌گردد. به این نقاشی‌های کشیده و شاید بی‌قواره طراحی آنامورفیک (anamorphic) می‌گویند. (البته اصطلاح واریخت سازی هم برای طراحی آنامورفیک استفاده می‌شود. ولی از آن دسته کلمه‌های کمتر کاربردی است. ولی عبارت طراحی دگرگون اولین بار در فارسی توسط صالح سخندان، هنرمند این حوزه در ایران معرفی شده). آرتیست‌ها در آن دوره در تلاش بودند که پرسوکتیو (Perspective) را به صورت دقیق بشناسند. این آرتیست‌ها می‌خواستند آن چیزی را که چشم از زاویه خاص می‌بیند در صفحه‌ی متفاوتی تصویر کنند.

 

[ARNICA]

نقاشی های سه بعدی چگونه شکل گرفتند؟​

دوره دوم مربوط به قرن بیست میلادی است. البته بیشترین پیشرفت و تکامل طراحی سه بعدی و نقاشی دگرگون بعد از دهه نود اتفاق افتاده است. نقاشی سه‌بعدی با فضاسازی سه بعدی، دنیای متفاوتی دارد. تولد این هنر از نقاشی‌های خیابانی شروع شد.از زمانی که آرتیست‌ها‌ی خیابانی برای جمع کردن اعانه به عنوان یک منبع درآمد، در خیابان‌ها نقاشی می‌کردند.

 

[ARNICA]

این نقاشی‌ها بیشتر با پاستل گچی اجرا می‌شد. استفاده از پاستل گچی در نقاشی‌های خیابانی از همان دوره رایج شد. همین هم به عنوان یک سنت کماکان رایج است. حتی امروزه هم تعداد زیادی از نقاشی های سه بعدی با پاستل روی زمین کشیده می‌شود. کار کردن با پاستل گچی برای هنرمندان بسیار راحت بود. بعد از اتمام نقاشی می‌توانستند آن را پاک کنند. به این ترتیب به سطح خیابان و سنگ‌فرش‌ها آسیبی نمی‌رسید.