نقد و بررسی نقد حرفه‌ای مجموعه اشعار خاموشی در اتاق خودم | منتقد: Elaheh_A

[Elaheh_A]

«به نام خداوند شعر و ادب»
نقد یک اثر در جهتِ توسعه‌ی نوشته بوده و هدف از آن توهین و بی‌ارزش جلوه دادن اثر شما نیست!
نویسنده‌ای موفق خواهد بود که انتقادپذیر باشد و از موارد ذکر شده بیاموزد، نه آنکه در مقابل منتقد جبهه بگیرد.
ضمن درود و عرض وقت‌بخیر خدمت شما نویسنده گرامی!
@(SINA)
بابت اعتماد شما به نقد آثار خود در انجمن بوکینو سپاسگذاریم و امیدواریم که بتوانیم در پیشرفت شما نقش به‌سزایی داشته باشیم!
منتقد اثر شما:
@Elaheh_A
لازم به ذکر است که:
1. پس از نقد، بر روی شعر شما نظارت خواهد شد و در صورت عدم توجه به سخنان و راهنمایی‌های منتقد اثرتان، با درخواست‌های نقد بعدی شما‌، موافقت نخواهد شد!
2. نقد‌ها در کمال انصاف بوده و منتقد فرد وارد به مباحث ادبی‌ست؛ و از بابت صحت نقد و راهنمایی‌ِ منتقد، نگرانی نداشته باشید.
3. تمام تلاش ما در جهت پیشرفت نویسنده‌هاست؛ پس نقدپذیر باشید و در برابر نقد خود، جبهه نگیرید.
4. تا بعد از قرارگیری نقد اثر توسط منتقد، از ارسال پست اسپم، تشکر و... خودداری فرمائید.
5. در صورتی که از نقد یا منتقد خود ناراضی بودید و یا شکایتی از تالار نقد داشتید، می‌توانید شکایت خود را در تاپیک زیر ثبت کنید تا مورد بررسی قرار گیرد!
🔷️تایپک جامع پیشنهادات، اعتراضات و انتقادات

به امید موفقیت روز افزون شما!​

 

[Elaheh_A]

عنوان اثر: خاموشی در اتاق خودم
شاعر: سینا صیقلی @(SINA)
ناظر: @Blueberry
ژانر: تراژدی–اجتماعی
قالب: شعر نو
خلاصه:
گاهی چنان گم می‌شوم در جمع
که حتی سایه‌ام،
جای خالی‌ام را نگاه می‌کند.
کسی صدایم را صدا نمی‌زند
اما همه فکر می‌کنند
کنارشان نشسته‌ام.
من هستم،
اما نه آن‌طور که باید؛
نه آن‌طور که کسی ببیند.

دیباچه‌ی اثر:
من این‌جا هستم.
در همین شهر، همین کوچه، همین کلاس.
نه غریبه‌ام، نه مهاجر.
نه خوابگاهی‌ام، نه بی‌جا.
اما سال‌هاست
کسی صدایم را نشنیده
و چشم‌ها از من رد شده‌اند
بی‌آنکه مکث کنند.
لینک اثر: دفتر شــعر - مجموعه شعر خاموشی در اتاق خودم | به قلم سینا صیقلی​

 

[Elaheh_A]

به نام خدا
نقد و بررسی شعر خاموشی در اتاق خودم

نام شعر:
این نام حسِ عمیق تنهایی و انزوا را به خواننده منتقل می‌کند و کاملا با فضای یک مجموعه اشعار شخصی و اجتماعی ارتباط دارد؛ این مورد باعث می‌شود مخاطب به سرعت با آن ارتباط بگیرد.
اما این نام می‌تواند خیلی کلی و محدودکننده به نظر برسد و از طرفی به دلیل طولانی بودن آن در ذهن خواننده ماندگار نباشد.

مقدمه شعر:
نویسنده در مقدمه خیلی بی‌واسطه و ساده صحبت کرده است که این سادگی زبان باعث می‌شود خواننده راحت‌تر با اثر ارتباط برقرار کند و حس تنهایی را به خوبی لمس کند.
از طرف دیگر این مقدمه بسیار ساده بوده و اگر کمی تصویرسازی در آن بود بهتر می‌شد.

نوع شعر:
ادبیات مورد استفاده در این شعر "غنایی"بوده که به بیان عواطف و احساسات نویسنده می‌پردازد.
این مورد در مجموعه اشعار "خاموشی در اتاق خودم" به صورت قابل توجهی نمایان بود و خواننده می‌توانست حس انزوا و غم را درک کند.

قالب شعر:
این شعر در قالب "شعر نو" نوشته شده است، همانطور که مشخص است اشعار بدون قافیه و ردیفِ مشخص می‌باشند.
تمامی اشعار از قاعده این قالب پیروی کرده و به خوبی در کنار هم قرار گرفته‌اند.
با اینکه قافیه و وزن کاملاً آزاد بوده، اما ریتم و ضرباهنگی که به خواننده حس معلق بودن میده، بسیار متاثرکننده می‌باشد.

لحن و زبان شعر:
لحن صمیمی و ساده‌ باعث شده است که حس و درد شاعر به خوبی منتقل شود و مخاطب راحت با آن ارتباط بگیرد.
استفاده از عبارات کوتاه و شکسته (مثلاً «من هستم، اما نه آنطور که باید») ریتم طبیعی و گفتاری ایجاد میکند که حس شاعر را قابل لمس برای خواننده می‌کند.
اما گاهی لحن شعر آنقدر ساده می‌شود که می‌تواند باعث خستگی خواننده شود. همچنین استفاده زیاد از توصیف‌های تکراری مثل «بیصدا بودن» و «گمشدن» ممکن است حس کلیشه بودن را به خواننده منتقل کند. شاعر می‌تواند با استفاده از چینش کلمات و کنایه‌آمیزتر کردن آنها عمق لحن را بیشتر کند.

آرایه‌های ادبی:
در این شعر از آرایه‌های گوناگون و ساده‌ای استفاده شده است که خواننده می‌تواند به راحتی با آنها ارتباط بگیرد؛ مثل:
تکرار (رجعت): مثل تکرار «من هستم»، «بیآنکه» که حس اصرار و ناامیدی را به خواننده منتقل می‌کند.
تشبیه: «کلمات مثل پرندههایی خسته» یا «شب کش میآید مثل درد» تصویرسازی ملموس و قوی‌ای ایجاد کرده است.
کنایه: «برگه سفید» کنایه از بی‌جوابی، بی‌تفاوتی یا نادیده گرفتن مشکلات است.
مخاطب فرضی: شاعر با استفاده از «کسی» و «همه» مستقیم به اجتماع اشاره میکند و حرفش را عمومی‌تر جلوه می‌دهد.
تصویرسازی: استفاده مدام از تصاویر واقعی و ملموس مثل «نور گوشی»، «سایه»، «کف دست سرد» باعث زنده شدن فضای شعری می‌شود.
اما برخی از آرایه‌ها بسیار ساده و پیش پا افتاده به نظر می‌رسند، بیشتر به تصویر سازی و تشبیه توجه دارند و کمتر به ترکیبات لفظی و موسیقیایی ( مثل ایهام و استعاره‌های بدیع) توجه شده است. از این رو شاعر می‌تواند تنوع بیشتری ایجاد کند.

ظاهر و موازین شعر:
با توجه به قالب شعر می‌توان گفت که متن به صورت آزاد و روان نگاشته شده و همچنین شماره‌گذاری هر قطعه کمک کرده که خواننده مسیر ذهنی شاعر را راحت‌تر دنبال کند.

ترکیب شعر:
قطعات کوتاه و مستقل به خوبی احساسات و موقعیت‌های متنوع را منتقل میکنند و باعث می‌شود خواننده آرام‌آرام وارد فضای اثر شود.
اما بعضی عنوان‌ها مثل «کلاس اضطراب ۱۰۱» یا «درس ایمان» شاید کمی کلیشه‌ای یا تقلیدی به نظر برسند و می‌توانستند کمی خلاقانه‌تر باشند.

نگارش:
زبان ساده و روان باعث شده احساسات شاعر به خوبی منتقل شود و مفهوم برای خواننده قابل فهم باشد همچنین استفاده درست از کلمات عامیانه فضای خودمانی و نزدیک به درک خواننده را ایجاد کرده است.
اما انتخاب کلمات می‌توانست کمی شاعرانه‌تر باشد و همچنین استفاده از برخی علائم نگارشی می‌توانست باعث ایجاد ایهام در ذهن خواننده شود.
در کل، نگارشِ شعر ساده و صمیمی است که به انتقال مضمون کمک میکند؛ اما کمی پرداخت بیشتر به واژه‌ها و ساختار جملات می‌تواند اثر را قوی‌تر کند.
این شعر دارای نکات مثبت زیاد و منفی اندکی است که شاعر می‌تواند به زیبایی آن‌ها را برطرف کند.
​