مینا کاری یکی از شکوهمندترین صنایع دستی ایران است. هنر نقاشی و طراحی سطح فلزاتی مانند طلا، نقره و مس با لعاب دادن رنگ‌ها و آتش در کوره است (گاهی روی شیشه یا سرامیک نیز انجام می شود.) به گفته خاورشناس، آرتور پوپ، خاورشناس. قدمت میناکاری به 1500 سال قبل از میلاد مسیح می رسد عمل آن بر روی فلز در 600-400 قبل از میلاد ظاهر شد.
-
نويسندگان گرامی توجه کنید: انجمن بوکینو تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران می‌باشد؛ لذا از نوشتن آثار غیراخلاقی و مبتذل جداً خودداری کنید. در صورت عدم رعایت قوانین انجمن، آثار شما حذف خواهد شد. در صورت مشاهده هرگونه تخلف، با گزارش کردن ما را یاری کنید.
(کلیک کنید.) -
قوانین فعالیت و ارسال محتوا در انجمن بوکینو
(کلیک کنید.) -
انجمن مجهز به سیستم تشخیص کاربران دارای چند حساب کاربری می‌باشد؛ در صورت مشاهده حساب کاربری شما مسدود می‌گردد.
-
باز کردن گره از یک ماجرای جنایی، زمانی راحت است که شواهد و مدارک کافی داشته باشیم یا حداقل کسی باشد که بتواند با حرف‌هایش، ما را به کشف حقیقت نزدیک‌تر کند؛ اما اگر تمام افراد به قتل رسیده باشند، چه؟! رمان - کاراکال | حدیثه شهبازی کاربر انجمن بوکینو
هنر میناکاری اصفهان
- نویسنده موضوع "Mahi"
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 19
- بازدیدها 35
میناکاری را معمولاً بر روی ظروف مختلفی مانند گلدان و بشقاب، قاب عکس، در و پنجره حرم، زیورآلات، اشیاء تزئینی کوچک و ترکیب با خاتم‌کاری، مینیاتور، جواهرسازی و انواع دیگر هنر انجام می‌دهند. انواع مختلف رنگ‌های مورد استفاده در مینا کاری از گیاهان، مواد معدنی و سنگ آهن گرفته شده است. امروزه اغلب از رنگ های شیمیایی استفاده می‌شود. صنعتگران از طلا، مس و قلع در ترکیب با مواد شیمیایی مختلف برای ساختن رنگ‌های قرمز، سبز و زرد استفاده می‌کنند.
مینا که در زبان فارسی به معنای بهشت است، پوششی شیشه‌ای است که با حرارت بر روی فلزات مختلف ثابت می‌شود. صنایع دستی میناکاری در رنگ‌های مختلفی مانند آبی لاجوردی، بنفش مایل به قرمز، سبز، زرد، فیروزه ای، زرد، طلایی و مشکی موجود است اما میناکاری اصفهان را معمولا با رنگ های آبی لاجوردی و فیروزه‌‌‌ای می‌شناسند.
مینا که در زبان فارسی به معنای بهشت است، پوششی شیشه‌ای است که با حرارت بر روی فلزات مختلف ثابت می‌شود. صنایع دستی میناکاری در رنگ‌های مختلفی مانند آبی لاجوردی، بنفش مایل به قرمز، سبز، زرد، فیروزه ای، زرد، طلایی و مشکی موجود است اما میناکاری اصفهان را معمولا با رنگ های آبی لاجوردی و فیروزه‌‌‌ای می‌شناسند.
تعریف مینا
مینا ماده‌ای است از لعاب شیشه‌ای حاجب ماوراء یا شفاف که آنرا روی کاشی و فلزات، برای نقش و نگار استفاده می‌برند و ترکیبی است از لاجورد(فرهنگ لغت معین )
مینا در لغت نوعی گل، لعاب دندان، نوعی پرنده، عمل لعاب مینا که بر نقره و غیره دهند ( لغت نامه دهخدا )
از نظر اصطلاحی تنها تعریف کاملی که از مینا کاری ارائه گردیده عبارتست از: هنر آتش است و خاک با رنگ‌های پخته و الوان از نوع معدنی
مینا قطعه فلزی است به صورت ظرفی درآمده لعاب خورده و روی آن نقاشی اسلیمی و قطعاتی به صورت پیچ و گره و گل کشیده شده و بعد پخته می‌شود.
پروفسور پوپ در کتاب سیری در هنر ایران درباره میناکاری ایران چنین می‌نویسد: "میناکاری هنر درخشان آتش و خاک است با رنگ های پخته و درخشان." هنر مینای نقاشی در دوره صفویه در ایران به اوج خود می‌رسد و تا به امروز نیز به همان روش ادامه پیدا می‌کند
مینا ماده‌ای است از لعاب شیشه‌ای حاجب ماوراء یا شفاف که آنرا روی کاشی و فلزات، برای نقش و نگار استفاده می‌برند و ترکیبی است از لاجورد(فرهنگ لغت معین )
مینا در لغت نوعی گل، لعاب دندان، نوعی پرنده، عمل لعاب مینا که بر نقره و غیره دهند ( لغت نامه دهخدا )
از نظر اصطلاحی تنها تعریف کاملی که از مینا کاری ارائه گردیده عبارتست از: هنر آتش است و خاک با رنگ‌های پخته و الوان از نوع معدنی
مینا قطعه فلزی است به صورت ظرفی درآمده لعاب خورده و روی آن نقاشی اسلیمی و قطعاتی به صورت پیچ و گره و گل کشیده شده و بعد پخته می‌شود.
پروفسور پوپ در کتاب سیری در هنر ایران درباره میناکاری ایران چنین می‌نویسد: "میناکاری هنر درخشان آتش و خاک است با رنگ های پخته و درخشان." هنر مینای نقاشی در دوره صفویه در ایران به اوج خود می‌رسد و تا به امروز نیز به همان روش ادامه پیدا می‌کند
تاریخچه میناکاری
می‌توان ابتدای خلق هنر مینا کاری را که به آن هنر آتش و خاک هم می‌گویند به زمان ساخت کاشی ارجاع داد؛ زیرا از همان رنگ‌هایی در ساخت مینا کاربرد دارد، در ساخت کاشی نیز استفاده می‌شود.
درمورد تاریخچه هنر مینا کاری در ایران به زمان اشکانیان و ساسانیان می‌رسد، ولی استفاده‌ی آن از آغاز اسلام تا پیش از حکومت ایلخانیان مغول برای ما روشن نیست.
در واقع ممکن است این هنر ایرانی نباشد اما از آنجا که سیر تکاملی خود را در ایران و خصوصا در پایتخت هنری آن یعنی شهر زیبای زنده‌رود طی کرده، کاملا ایرانی شده و امروز در انظار جهانیان، به عنوان ره‌آورد هنرمندان سپاهان شناخته می‌شود.
می‌توان ابتدای خلق هنر مینا کاری را که به آن هنر آتش و خاک هم می‌گویند به زمان ساخت کاشی ارجاع داد؛ زیرا از همان رنگ‌هایی در ساخت مینا کاربرد دارد، در ساخت کاشی نیز استفاده می‌شود.
درمورد تاریخچه هنر مینا کاری در ایران به زمان اشکانیان و ساسانیان می‌رسد، ولی استفاده‌ی آن از آغاز اسلام تا پیش از حکومت ایلخانیان مغول برای ما روشن نیست.
در واقع ممکن است این هنر ایرانی نباشد اما از آنجا که سیر تکاملی خود را در ایران و خصوصا در پایتخت هنری آن یعنی شهر زیبای زنده‌رود طی کرده، کاملا ایرانی شده و امروز در انظار جهانیان، به عنوان ره‌آورد هنرمندان سپاهان شناخته می‌شود.
با توجه به تحقیقات به عمل آمده، پیشینه هنر میناکاری به زمان روم باستان باز می‌گردد. چرا که گزارش ها حاکی از میناکاری بودن بخشی از مجسمه زئوس دارد، این مجسمه یکی از عجایب هفت گانه و مربوط به 450 سال قبل از میلاد مسیح است.
میناکاری هنر درخشان آتش و خاک است با رنگ‌های پخته و درخشان که سابقه آن به سال‌ها پیش از میلاد مسیح می‌رسد و ظهور آن بر روی فلز در طول سده چهارم تا ششم پیش از میلاد و پس از 500 سال بعد از میلاد مشاهده می‌شود( پروفسور پوپ ، آرثر آپراهام ، بررسی هنر ایران )
هنر مینا کاری در ایران بیش از نقاط دیگر تجلی داشته است و یکی از نمونه‌های آن از عهد صفویه برجای مانده است.
میناکاری هنر درخشان آتش و خاک است با رنگ‌های پخته و درخشان که سابقه آن به سال‌ها پیش از میلاد مسیح می‌رسد و ظهور آن بر روی فلز در طول سده چهارم تا ششم پیش از میلاد و پس از 500 سال بعد از میلاد مشاهده می‌شود( پروفسور پوپ ، آرثر آپراهام ، بررسی هنر ایران )
هنر مینا کاری در ایران بیش از نقاط دیگر تجلی داشته است و یکی از نمونه‌های آن از عهد صفویه برجای مانده است.
روش ساخت و آماده‌سازی ظروف مینا
فلزات طلا، مس، نقره، استیل، آلومینیوم، مفرغ، برنج و برنز در میناکاری استفاده می‌شوند که مس بهترین نمونه فلز برای میناکاری به شمار می‌رود. مس دوام و استحکام داشته، شکل‌پذیر بوده، چکش‌خوار است و قابلیت ورقه شدن دارد. مس مناسب میناکاری باید 99 درصد و بالاترین ضخامت معمول به کار رود در غیر این صورت، موقع حرارت دادن ناخالصی‌های آن به‌صورت تاول بر سطح فلز نمایان می‌شود. علت انتخاب فلز مس این است که قابلیت جذب لعاب آن بیشتر از دیگر انواع فلزات است.
ابتدا برای تهیه صنایع‌دستی مینا کاری، فلزی را که به‌عنوان ماده اصلی مورد نظر باشد را انتخاب نموده سپس به هر شکل و هر اندازه که مورد نظر است توسط مسگر متخصص ساخته می‌شود و پس از آن توسط استاد مینا کاری لعاب سفید رنگ یکدستی به آن می‌زنند. این مرحله از لعاب سفید رنگ به نام لعاب آستر معروف است. بعد از این مرحله فلزی را که لعاب یک‌دست خورده به منظور پخته شدن در کوره‌ای که حداکثر حرارت آن 750 درجه سانتی‌گراد باشد قرار می‌دهند و بعد فلز لعاب دیده را از کوره خارج کرده و مجددا با لعاب مرغوب‌تری پوشانده و برای بار دوم حرارت می‌دهند.
فلزات طلا، مس، نقره، استیل، آلومینیوم، مفرغ، برنج و برنز در میناکاری استفاده می‌شوند که مس بهترین نمونه فلز برای میناکاری به شمار می‌رود. مس دوام و استحکام داشته، شکل‌پذیر بوده، چکش‌خوار است و قابلیت ورقه شدن دارد. مس مناسب میناکاری باید 99 درصد و بالاترین ضخامت معمول به کار رود در غیر این صورت، موقع حرارت دادن ناخالصی‌های آن به‌صورت تاول بر سطح فلز نمایان می‌شود. علت انتخاب فلز مس این است که قابلیت جذب لعاب آن بیشتر از دیگر انواع فلزات است.
ابتدا برای تهیه صنایع‌دستی مینا کاری، فلزی را که به‌عنوان ماده اصلی مورد نظر باشد را انتخاب نموده سپس به هر شکل و هر اندازه که مورد نظر است توسط مسگر متخصص ساخته می‌شود و پس از آن توسط استاد مینا کاری لعاب سفید رنگ یکدستی به آن می‌زنند. این مرحله از لعاب سفید رنگ به نام لعاب آستر معروف است. بعد از این مرحله فلزی را که لعاب یک‌دست خورده به منظور پخته شدن در کوره‌ای که حداکثر حرارت آن 750 درجه سانتی‌گراد باشد قرار می‌دهند و بعد فلز لعاب دیده را از کوره خارج کرده و مجددا با لعاب مرغوب‌تری پوشانده و برای بار دوم حرارت می‌دهند.
این عمل یعنی عمل لعاب کاری را معمولا "سه الی چهار بار تکرار می‌کنند پس از طی این مراحل فلز لعاب داده شده و حرارت دیده هم اینک برای ایجاد هر گونه نقشه و طراحی که مورد نظر است آماده شده و این طرح‌ها و نقش‌ها به ذوق هنرمند و یا با توجه به سفارشی که به او شده است بر روی جسم نقش می‌بندند. در اصطلاح میناکاران این مرحله را، روی مینا، رنگ آمیزی هفت رنگ نامیده می‌شود." ظروف مینایی بعد از نقاشی، مجددا به کوره فرستاده می‌شود با این تفاوت که حرارتی کمتر از دفعات قبل حدود 600 درجه سانتی گراد مورد نیاز است تا رنگ‌ها به‌صورت مطلوب هنرمند درآید.
به طور کلی زیر ساخت ظروف میناکاری به دو شیوه چکش کاری و خم کاری ساخته می‌شود که در ادامه به توضیح کامل آن‌ها پرداخته شده است.
به طور کلی زیر ساخت ظروف میناکاری به دو شیوه چکش کاری و خم کاری ساخته می‌شود که در ادامه به توضیح کامل آن‌ها پرداخته شده است.
ساخت زیرساخت مینا به شیوه چکش کاری: استادکاران در این شیوه، صفحه‌ای مدور از ورق فلز را به اندازه معین بریده سپس نوک پرگار را به مرکز دایره برای تعیین کف شیء قرار داده، دایره‌ای کوچک‌تر رسم می‌کند سپس با چکش و وارد آوردن ضربات متوالی دیوراه ظرف را مشخص می‌سازد. در ادامه کار با استمرار ضربات، شکل نیم کروی ظرف بهتر نمایان می‌شود و عمل چکش‌زنی تا زمانی که شیء آماده گردد، ادامه می‌یابد.
ساخت زیر ساخت مینا به شیوه خم کاری: ساخت اشیایی شبیه ظروف یک تکه مانند بشقاب میناکاری به وسیله ماشین خم‌کاری انجام می‌شود. وسایلی که در این روش مورد استفاده قرار می‌گیرند، عبارت‌اند از:
ساخت زیر ساخت مینا به شیوه خم کاری: ساخت اشیایی شبیه ظروف یک تکه مانند بشقاب میناکاری به وسیله ماشین خم‌کاری انجام می‌شود. وسایلی که در این روش مورد استفاده قرار می‌گیرند، عبارت‌اند از:
چنانچه شیء موردنظر از چند قسمت مجزا تشکیل شده باشد (مانند: آجیل‌خوری، شیرینی‌خوری و شکلات خوری پایه‌دار میناکاری) با عمل لحیم‌کاری از ترکیب مس، روی و برنج تهیه‌شده که همراه پودر تنکار (تنه کار) یا بوراکس برای پوشاندن درزها به کار می‌رود.
بعد از آماده شدن زیرساخت ظرف برای محو اثرات چکش بر بدنه، سطح آن را با رنده یا ماشین چرخ‌کاری می‌کنند. چرخ‌کاری برای صیقلی کردن و برطرف نمودن زائده‌هایی است که بر اثر لحیم‌کاری و چکش‌کاری در ظرفی از قبیل قندان میناکاری، پایه‌های قسمت مدور شیء به وجود آمده است. سوهان‌کاری نیز برای صیقلی نمودن لبه‌های ظروف، پایه گلدان‌ها و شمعدان‌ها به کار می‌رود و ناهمواری‌های لبه را برطرف می‌کند و در نهایت از سنباده برای رفع رسوبات و تراشه‌های باقی‌مانده استفاده می‌شود. زیرساخت شیء موردنظر در این مرحله به پایان رسیده و آماده سفیدکاری است.
بعد از آماده شدن زیرساخت ظرف برای محو اثرات چکش بر بدنه، سطح آن را با رنده یا ماشین چرخ‌کاری می‌کنند. چرخ‌کاری برای صیقلی کردن و برطرف نمودن زائده‌هایی است که بر اثر لحیم‌کاری و چکش‌کاری در ظرفی از قبیل قندان میناکاری، پایه‌های قسمت مدور شیء به وجود آمده است. سوهان‌کاری نیز برای صیقلی نمودن لبه‌های ظروف، پایه گلدان‌ها و شمعدان‌ها به کار می‌رود و ناهمواری‌های لبه را برطرف می‌کند و در نهایت از سنباده برای رفع رسوبات و تراشه‌های باقی‌مانده استفاده می‌شود. زیرساخت شیء موردنظر در این مرحله به پایان رسیده و آماده سفیدکاری است.
