اختصاصی داستان غیر خطی و شیوه های نوشتن این سبک

[Liza]

19. ایجاد تضاد و تنش میان گذشته و حال

در داستان‌های غیرخطی، یکی از تکنیک‌های مؤثر، ایجاد تضاد و تنش میان گذشته و حال است. این تضاد می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی به عمق روایت افزوده و تأثیر عاطفی آن را دوچندان کند. وقتی که گذشته شخصیت‌ها یا وقایع با حال آن‌ها در تضاد قرار گیرد، این تناقض‌ها به‌طور طبیعی در داستان کشمکش ایجاد می‌کنند و خواننده را ترغیب می‌کنند تا بیشتر کاوش کند و به ریشه‌های آن‌ها پی ببرد.

برای مثال، شما می‌توانید شخصیت‌هایی را معرفی کنید که در گذشته تصمیمات مهمی گرفته‌اند که امروز عواقب آن‌ها بر زندگی شخصیت‌ها یا روابط‌شان تأثیر گذاشته است. این تضاد می‌تواند احساس گناه، پشیمانی، یا حتی احساسات پیچیده‌تری مانند عشق و انتقام را در شخصیت‌ها ایجاد کند که در داستان بیشتر گسترش پیدا می‌کنند.

استفاده از این تکنیک به‌ویژه در داستان‌هایی با موضوعات روان‌شناختی یا درام‌های خانوادگی می‌تواند بسیار مؤثر باشد. با استفاده از تضادهای زمانی، می‌توانید نشان دهید که چگونه انتخاب‌های گذشته، مسیر زندگی شخصیت‌ها را به‌طور غیرقابل‌پذیری تغییر داده‌اند. این تضاد می‌تواند تنش داستان را بالا برده و به پیچیدگی‌های آن عمق بیشتری دهد.

همچنین باید توجه داشته باشید که این تضادها باید به‌طور طبیعی در داستان گنجانده شوند و نباید به‌گونه‌ای باشند که احساس گنگی و سردرگمی به خواننده منتقل کنند. هر پرش زمانی و هر تضادی باید منطقی و مرتبط با پیشرفت داستان باشد.

 

[Liza]

20. استفاده از روایت‌های چندگانه و نقطه‌نظرهای متفاوت

در داستان‌های غیرخطی، استفاده از روایت‌های چندگانه و نقطه‌نظرهای مختلف می‌تواند به ایجاد لایه‌های پیچیده و جذاب کمک کند. این تکنیک به نویسنده این امکان را می‌دهد که داستان را از دیدگاه‌های مختلف روایت کند، چه از سوی شخصیت‌های مختلف و چه از منظر زمانی متفاوت. این کار نه تنها داستان را غنی‌تر می‌کند، بلکه به خواننده این فرصت را می‌دهد که از زوایای گوناگون به درک بهتری از وقایع برسد.

برای مثال، می‌توانید یک رویداد واحد را از دیدگاه چند شخصیت متفاوت بررسی کنید، و هرکدام از این دیدگاه‌ها حقیقت متفاوتی را فاش کنند. یا ممکن است یک خط زمانی را از نقطه‌نظر یک شخصیت در زمان حال و یک خط زمانی دیگر را از نقطه‌نظر یک شخصیت در گذشته روایت کنید. این نوع روایت‌ها می‌توانند تضادهای جالبی ایجاد کنند و نشان دهند که حقیقت چیزی است که می‌تواند از زوایای مختلف دیده شود.

استفاده از روایت‌های چندگانه همچنین به شما این امکان را می‌دهد که پیچش‌های داستانی بیشتری ایجاد کنید. برای مثال، اطلاعاتی که از دید یک شخصیت داده می‌شود ممکن است مغرضانه یا ناقص باشد، و این می‌تواند باعث ایجاد تنش و درگیری در روایت شود. با ادامه دادن این روند، خواننده به تدریج می‌تواند تصویر کامل‌تری از وقایع به دست آورد.

این تکنیک به‌ویژه در ژانرهای معمایی، تاریخی و حتی علمی‌تخیلی مؤثر است، زیرا به نویسنده این اجازه را می‌دهد که دنیای داستانی خود را از ابعاد مختلف به تصویر بکشد و تجربه‌های گوناگونی از یک موقعیت واحد ارائه دهد. در نتیجه، این روش نه تنها به عمق و پیچیدگی داستان افزوده می‌شود، بلکه باعث می‌شود خواننده درگیر تفکر و تحلیل درباره‌ی آنچه که حقیقت است یا نیست، شود.