🪪 بیوگرافی بیوگرافی نویسنده معروف عباس معروفی

[SULLIVAN]

تولد و اوایل زندگی​

عباس معروفی در سال 1336 در تهران به دنیا آمد. او از خانواده‌ای بازاری و سنتی بود. پدر عباس همواره در تلاش بود تا پسرش را نیز وارد کار بازار کند اما عباس اصلا علاقه‌ای به داد و ستد نداشت. از همین رو در سنین نوجوانی و زمانی که تنها 14 سال سن داشت، شروع به خواندن و رونویسی از آثار آنتوان چخوف بزرگ کرد. آشنایی با ادبیات چخوف وی را به سمت دنیای جادویی ادبیات هُل داد.

تحصیلات و شغل معلمی​

عباس با اصرار پدر در رشته ریاضی تحصیل کرده و دیپلم گرفت. اما در دانشگاه ادبیات خوانده و از این رشته فارغ التحصیل شد. او رشته ادبیات دراماتیک خوانده و بعدها در همین شغل نیز مشغول به کار شد. عباس معروفی به مدت ده سال شغل معلمی ادبیات داشت. او در مدرسه‌های معروف تهران همچون هدف و خوارزمی به تحصیل پرداخت.

 

[SULLIVAN]

آشنایی با هوشنگ گلشیری​

عباس معروفی به دلیل علاقه به ادبیات و مطالعه آثار نویسندگان بزرگ، از دوران مدرسه به نوشتن و دنیای نویسندگی نزدیک شد.

او در سال 1354، یعنی زمانی که هجده سال داشت، با محمد محمدعلی (نویسنده معاصر) آشنا شد، چهار سال بعد و در سال 1358، پس از تلاش‌های فراوان برای برقراری ارتباط با هوشنگ گلشیری (نویسنده معاصر)، توانست با او ملاقات کند و نمونه‌ای از نوشته‌هایش را به او نشان دهد. بعدها با جلب رضایت گلشیری و اجازه برای شرکت در کلاس‌های داستان‌نویسی‌اش، راه حرفه‌ای شدن در نویسندگی را در پیش گرفت. او همچنین در همین سال با محمد سپانلو (شاعر) آشنا شد و زیر نظر او به نوشتن ادامه داد.

روبروی آفتاب اولین داستان معروفی​

همان‌طور که نوشتیم اقبال با او همراه بود چرا که توانست با محمد سپانلو نیز ملاقات داشته باشد و از آنها بیاموزد. او تنها یک سال پس از این ملاقات توانست اولین داستان کوتاه خود را با نام روبه‌روی آفتاب منتشر کند.

 

[SULLIVAN]

تاسیس مجله گردون​

در سال 1369 مجله ادبی گردون را پایه‌گذاری کرد و سردبیری آن را برعهده گرفت و به‌طور جدی به کار مطبوعات ادبی روی آورد.

در پیوند با این مجله «جایزه قلم زرین گردون» شکل گرفت. این جایزه در پرورش و تشویق نویسندگان جوان نقش چشمگیری داشت.

یکی از مهم‌ترین اقدامات مجله گردون طرح موضوع فعالیت دوباره کانون نویسندگان ایران بود. در سال 1369 جلسات سومین دوره کانون نویسندگان ایران آغاز شد و در سال 1371 به انتشار متن «ما نویسنده‌ایم» انجامید.

از از زندان تا حکم اعدام​

در دهه 60 که فعالیت مطبوعاتی بسیار محدود شده بود، عباس معروفی در محله گردون فعالیت‌های آزادانه‌ای داشت که درنهایت همین موضوع باعث شد تا توقیف و زندانی شود. عباس معروفی در دادگاه به اعدام محکوم شد اما در دادگاه تجدید نظر او را بی‌گناه شناخته و آزاد کردند.
بعد از آزادی عباس معروفی تا سال 1374 فعالیت‌های خود را سر گرفته و مجله گردون را آنطور که خود صلاح می‌دید، ادامه داد. در نهایت او دوباره احضار شده و این‌بار به شلاق و یک سال زندان محکوم شد.

خروج از ایران​

در سال 1374 عباس معروفی مجبور به ترک ایران شد. او به پاکستان و سپس به آلمان رفت و مدتی از بورس «خانه هاینریش بل» بهره گرفت و یک سال نیز به عنوان مدیر در آن خانه کار کرد. پس از آن برای گذران زندگی دست به کارهای مختلف زد. مدتی به عنوان مدیر شبانه یک هتلکار کرد.
مهدی شجاعی از دوستان دوران دبیرستان عباس معروفی نوشته‌است: «عباس اساساً قصد رفتن نداشت. تمام صبوری و سماجتش را برای ماندن به کار گرفت اما عزم این سو برای راندنش جزم بود. باید بین کشته شدن و گریختن یکی را انتخاب می‌کرد. راه سومی وجود نداشت».

 

[SULLIVAN]

رمان سمفونی مردگان​

نوشتن‌های متعدد از عباس معروفی یک نویسنده صاحب سبک ساخت اما این رمان سمفونی مردگان بود که او را معروف کرد. سمفونی مردگان عنوان رمانی نوشته عباس معروفی است. این رمان برنده جایزه سال 2001 از بنیاد انتشارات ادبی فلسفی سورکامپ شده‌است.
این داستان یک حادثه را از منظر چند ناظر روایت می‌کند. شخصیت اصلی داستان شاعر جوانی است، که گرفتار خشم پدر سنتی خود می‌شود. معروفی در این کتاب دردسرهای یک روشنفکر سال‌های 1310 تا 1330 را از منظر دید چند شخصیت مختلف داستان روایت می‌کند.
کتاب سمفونی مردگان در مورد خانواده ای 6 نفره است که در اردبیل سکونت دارند و تمام داستان در این شهر اتفاق می افتد.
جابر اورخانی یک بازاری متمول و بسیار سخت گیر و متعصب است که صاحب سه پسر و یک دختر است. پسر ارشد او که یوسف نام دارد در خلال جنگ جهانی دوم فکر پرواز به سرش می زند و خود را از پشت بام به پایین می اندازد و فلج می شود.
پس از یوسف چشم امید پدر به آیدین دومین فرزند خانواده است، اما آیدین فردی روشنفکر است. شب ها کتاب می خواند و گاهی شعر می نویسد و علاقه مند به ادامه تحصیل است و نمی خواهد شغل پدر را ادامه دهد، اما پدر همواره سد راه او قرار می گیرد و به او فشار وارد می کند تا جایی که آیدین مجبور به ترک خانه می شود.
آیدا قل دیگر آیدین است که مانند تمام زنان آن دوران در حاشیه قرار دارد و دیده نمی شود. در هفده سالگی ازدواج می کند و به آبادان می رود اما چند سال بعد خبر خودسوزی او در روزنامه ها پخش می شود.
اورهان فرزند آخر خانواده با سیاهی و سردی دوران کنار
آمده و شیوه پدر را در پیش گرفته است و به دلیل حرص و طمع بیش از حد می خواهد تنها وارث پدر باشد، پس بعد از فوت پدر و مادرش تصمیم به کشتن یوسف و دیوانه کردن آیدین می گیرد.

منبع: روزانه