اشعار اشعار پابلو نرودا| تالار ادبیات

[KHUSHE]

تنها ، فراموشم مکن
اگر شبی گریان از خواب برخاستم
چرا که هنوز در رویای کودکی ام غوطه می خورم
عشق من
در آنجا چیزی جز سایه نیست
جایی که من و تو
در رویایمان
دستادست هم گام برخواهیم داشت
اکنون بیا با هم آرزو کنیم که هرگز
نوری برنتابدمان

 

[KHUSHE]

اگر عشق
تنها اگر عشق
طعم خود را دوباره در من منتشر کند
بی بهاری که تو باشی
حتی لحظه ای ادامه نخواهم داد
منی که تا دست هایم را به اندوه فروختم

 

[KHUSHE]

اگر به ناگهان تو نباشی
اگر به ناگهان تو زنده نباشی
من زندگی را ادامه خواهم داد

جرأت نمی‌کنم
جرأت نمی‌کنم بنویسم

 

[KHUSHE]

ای محبوب‌ ام

ای که از آن منی

آن آتش عشق همچنان در من شعله‌ ور است

در درون‌ام هیچ چیزی خاموش نشده است

چیزی فراموش نشده است

چون عشق من از عشق تو نیرو می‌گیرد

و دوست داشته می‌شود

و تا وقتی زنده هستی

عشق من در دستان تو خواهد ماند

بدون آنکه ترکم کنی

 

[KHUSHE]

دوستت دارم

هم چنان که چیزهای سربسته و گنگ را،

در خفا،

جایی میان سایه و جان ...

 

[KHUSHE]

تو را از ته دل به یاد می‌آوردم،

دلی فشرده به غم،

غمی که آشنای توست.

پس تو کجا بودی؟

پس که بود آن‌جا؟

گویای چه حرف؟

چرا تمامی عشق

یک‌باره بر سرم خواهد تاخت

وقتی حس می‌کنم که غمگینم

و حس
می‌کنم که تو دوری؟

 

[KHUSHE]

چرا این همه وقت صرف کنیم

که بزرگ شویم

تا از هم جدا
شویم؟

 

[KHUSHE]

در رویاهای من

هیچ عشق دیگری

نمیخوابد

تو خواهی رفت

ما با هم خواهیم رفت

بر فراز آب هایی از جنس زمان

دیگر هیچکس

در کنار من

به درون سایه ها

سفر نخواهد کرد

تتها تو

همیشه سبزی

همیشه خورشید

همیشه ماه

 

[KHUSHE]

زندگی ما تونلی نیست

میان دو روشنایی مبهم؟

یا روشنایی

میان دو مثلث تاریک؟

یا زندگی آن ماهی

در راه پرنده شدن؟

آیا مرگ از نبودن ساخته شده

یا ماده‌ای خطرناک در درونش است؟

 

[KHUSHE]

اما اگر هیچ چیز

نتواند ما را از مرگ برهاند

لااقل "عشق"

از زندگی نجاتمان خواهد داد ...