فن فیکشن گوتیک دیزنی جلد اول لنگه کفش شوم نویسندهdark dreamer رویا پرداز تاریک عضو انجمن بوکینو

پارت۹
دوباره دلش گرفت و اشک‌هایش روی گونه‌هایش جاری شد و زانوانش در آغوش گرفت و به هق هق افتاد.
***
فلش بک به زمان حال
بانو ترمین امشب همه دختران در اتاق‌هایشان خودشان را حبس کرده بود، تا آناستازیا و الا از اتاق هایشان فرار نکنند، در این مهمانی شوم شرکت نکنند، هر دو بر خلاف احوال ناخوش دریزیلا تمایل زیادی برای شرکت در این مهمانی و محک کردن بخت خود را داشتند.
نمی‌توانست جوابی عقلانی بر پایه منطق به پاسخ سوالتاشان دهد، چون مشکل‌شان فرا تر از عقل و منطق بود.
در همین حین الا در اتاقش نشسته بود، زانوانش را جمع کرده بود، با ناراحتی به دامن صورتی رنگ زیبایی که برایش دوخته شده بود، روی مانکن چوبی بود خیره شده بود.
پاپیون‌های زیبای صورتی که پایین دامنش را تزعین کرده بود، پارچه ابریشمی و تورهای گران قیمتی که برای تزعین استفاده شده بود نگاه می‌کرد.
قرار بود امشب در مجلس مهمانی این لباس را بپوشد.
پارچه اعلای آن را از هندوستان آمده بود و یک خیاط فوق العاده ماهر فرانسوی این لباس را دوخته بود، اما چه فایده این لباس نمی‌تواند به او هیچ کمکی بکند.
شاید بانو ترمین را مادر خطاب می‌کرد، اما حقیقت این بود که او با بانو ترمین و دخترانش هیچ روابط خونی نداشت، بلکه پدر الا با او ازدواج کرده بود، مادر و خواهر ناتنی‌اش بودند. پس الا گمان کرد آتش حسادت که سال‌ها درون آن پیرزن ظاهراً مهربان است، هم‌اکنون شعله‌ور کرده است.
قرار بود، هر شب یکی از دختران به این مهمانی بروند، شب اول دریزیلا شب دوم الا و شب سوم آناستازیا.
درریزیلا به آن مهمانی رفته بود و شکست بدی خورده بود، اما درست در همان شبی که نوبت او شده بود، نامادری منفورش به او اجازه نمی‌داد که برود، فرصتش را سوزانده بود، چون نگران بود که نکند او موفق شود، آناستازیا نتواند عروس پرنس چارمینگ شود.
پشت در اتاقش نشسته بود، نمی‌توانست از آن خارج شود.
گمان نمی‌کرد روزی در همچین اتاق زیبایی به او احساس خفگی دست بدهد.
زمین اتاقش تماما از فرش اعلای ایرانی بود و بخش اعظم اتاقش را یک تخت خواب و یک کمد لباس عظیم که نصف اتاق را گرفته بود تشکیل می‌داد
این تخت که توسط یک هنرمند ماهر اهل فلورانس ساخته شده بود وجود داشت، روی آن نقش فرشتگان و پریان ریز نقش را به طور ماهرانه‌ای هک کرده بود و تور صورتی اطراف تخت را تزیین کرده بود. و کمد را با کمک یک نقاش دیگر ساخته بود روی آن طرح دریاچه بهشتی بود. میز آرایش شاید زیبایی خاصی نداشت اما تنها یادگاری از مادر مرحومش بود
اتاقش شبیه اتاق پریان بود، اما روحش جای دیگری بود برای این زیبایی در نظرش زشت جلوه می‌کرد تخت برایش شبیه ابراز شکنجه بود کمد را به شکل یک قفس آهنین می‌دید و گل های روی فرش همانند حشرات موذی بود و کاغذدیواری های براق و صورتی اتاقش فرقی با میله‌های زندان نداشت مانکن و لباس اعلای وسط اتاق به او یادآوری می‌کرد که الا آرزویت پر کشید و رفت تو دیگر نمی‌توانی شانس بودن با پرنس چارمینگ را به دست آوری.