کنوت هامسون (۱۹۵۲-۱۸۵۹)
وی به سال ۱۸۵۹ در یک خانواده فقیر روستایی در شمال نروژ متولد شد. بیست و دو ساله بود که وطن خویش نروژ را ترک کرد و به آمریکای شمالی رفت. از سال ۱۸۸۳ به بعد حرفه اصلی خویش را نویسندگی قرار داد و به تدریج آثارش را منتشر ساخت.
با انتشار رمان روانکاوانه و نیمه‌ی خود زندگی نامه «گرسنه» در سال ۱۸۹۰ شهرت هامسون به اوج خویش رسید. برخی منتقدین فرانسیس کافکا را در نوشتن داستان کوتاه «هنر‌مند گرسنه» متأثر از این رمان می‌دانند. در سال ۱۹۲۰ هامسون برنده‌ی جایزه نوبل ادبیات گردید که نگارش رمان حماسی « میوه‌های زمین» نقشی اساسی در کسب این جایزه داشت. آثار دیگرش عبارتند از: «ابرار»، «پان»، «راز»، در سرزمین عجایب»، « میوه‌های زمین».
توماس‌مان او را از نسل فئودور داستایوفسکی و نیچه می‌دانست. هامسون در ادبیات روانکاوانه‌ی همراه با تکنیک‌های جریان ناخودآگاه و تک گویی در ونی که بعدها در آثار «جیمز جویس»، مارست پروست» و «ویرجینیا وولف» ظاهر شدند، پیشگام بود. وی سرانجام در سال ۱۹۵۲ در سن ۹۳ سالگی درگذشت.
وی به سال ۱۸۵۹ در یک خانواده فقیر روستایی در شمال نروژ متولد شد. بیست و دو ساله بود که وطن خویش نروژ را ترک کرد و به آمریکای شمالی رفت. از سال ۱۸۸۳ به بعد حرفه اصلی خویش را نویسندگی قرار داد و به تدریج آثارش را منتشر ساخت.
با انتشار رمان روانکاوانه و نیمه‌ی خود زندگی نامه «گرسنه» در سال ۱۸۹۰ شهرت هامسون به اوج خویش رسید. برخی منتقدین فرانسیس کافکا را در نوشتن داستان کوتاه «هنر‌مند گرسنه» متأثر از این رمان می‌دانند. در سال ۱۹۲۰ هامسون برنده‌ی جایزه نوبل ادبیات گردید که نگارش رمان حماسی « میوه‌های زمین» نقشی اساسی در کسب این جایزه داشت. آثار دیگرش عبارتند از: «ابرار»، «پان»، «راز»، در سرزمین عجایب»، « میوه‌های زمین».
توماس‌مان او را از نسل فئودور داستایوفسکی و نیچه می‌دانست. هامسون در ادبیات روانکاوانه‌ی همراه با تکنیک‌های جریان ناخودآگاه و تک گویی در ونی که بعدها در آثار «جیمز جویس»، مارست پروست» و «ویرجینیا وولف» ظاهر شدند، پیشگام بود. وی سرانجام در سال ۱۹۵۲ در سن ۹۳ سالگی درگذشت.