تابهحال شده سرماخورده باشید و خوب شده باشید؛ اما سرفهها تا چند هفته همچنان با شما باشند؟ این پدیده نسبتاً شایع است.
سرفههای بعد از عفونت که به نام سرفههای بعد از ویروس نیز معروفاند میتوانند بعد از یک عفونت تنفسی ناشی از ویروس مثل سرماخوردگی معمولی ادامهدار شوند.
سرفه بعد از ویروس معمولاً ناشی از افزایش التهاب در سیستم تنفس است (بینی، حلق، گلو، حنجره و ریهها).
این التهاب میتواند منجر به افزایش حساسیت در لولههای برونش و افزایش تولید موکوس شود، و همزمان شفافیت موکوس را کاهش دهد. التهاب میتواند باعث تورم راههای هوایی شود و ترشحات پشت حلق نیز گلو و تارهای صوتی را تحریک میکنند. هر دوی این اتفاقها میتواند منجر به سرفههای ادامهدار بعد از عفونت شوند.
درمانهای مراقبتی مثل ضد سرفههای بدون نسخه، قطرههای استروئیدی برای ترشحات پشت حلق، رطوبتسازها و آبنباتهای مکیدنی میتوانند به تسکین این سرفهها کمک کنند. هیچگونه شواهد علمی مبنی بر مؤثربودن آنتیبیوتیکها یا استروئیدها برای کمک به سرفههای بعد از عفونت وجود ندارد. بیشتر تحقیقات نشان دادهاند این سرفهها بهمرور و بدون دارو برطرف خواهند شد.
یکی از راههای تشخیص سرفههای بعد از عفونت از سرفههایی که علت جدیتری دارند این است که سرفههای بعد از عفونت معمولاً خشک بوده و بهصورت صافکردن گلو هستند. سرفههای خلط دار که با تنگی نفس یا درد در قفسه سینه همراهاند باید بررسی پزشکی شوند
همانطور که حتماً تجربه کردهاید تنفس هوای سرد میتواند شما را به سرفه بیندازد. یک دلیل این است که هوای سرد باعث میشود بافتهای حساس راههای هواییتان منقبض شوند. ضمناً هوای سرد خشکتر از هوای گرم است و مانند یک محرک عمل میکند. هر یک از این عوامل میتوانند باعث سرفههای رفلکسی شوند. در واقع این تلاش بدن شما برای کاهش انقباض راههای هوایی و راندن هوای مرطوب از ریهها به سمت اندامهای تنفسی بالایی است.
درازکشیدن وقتی بدنتان موکوس اضافی تولید میکند هم میتواند باعث سرفه شود. در این وضعیت بدنی، موکوس بهراحتی وارد راههای هوایی شده و تحریک میکند و در نتیجه شما به سرفه میافتید. ترکیب آب گرم و عسل میتواند تا حدودی این سرفهها را کم کند.
مطالعات نشان میدهند هوای گرم حمام سونا هم میتواند انقباضات مرتبط با سرفههای مزمن را کاهش دهد. رطوبت گرم سونای بخار میتواند بافتهای تحریک شده را آرام کند. بالاآوردن بالاتنه با چند بالش هنگام خواب نیز میتواند کمک کند ترشحات راحتتر در حلق جاری شوند و به سمت راههای تنفسیتان نروند.
یکی از راههای تشخیص سرفههای بعد از عفونت از سرفههایی که علت جدیتری دارند این است که سرفههای بعد از عفونت معمولاً خشک بوده و بهصورت صافکردن گلو هستند. سرفههای خلط دار که با تنگی نفس یا درد در قفسه سینه همراهاند باید بررسی پزشکی شوند.
دیگر علائمی که نشان میدهند دلیل سرفهها مشکلی جدیتر است شامل موارد زیر میشود:
. خون در ترشحات
. مشکل در بلع
. درد و تب
. مشکل در تنفس
. تنفس سروصدا دار
علائمی اینچنینی باید با عکسبرداری از قفسه سینه ارزیابی شوند. دیگر علائمی که مشکلی را نشان میدهند شامل سابقه پنومونیهای مکرر یا سالها سیگارکشیدن میشوند.
سرفههایی که بیشتر از ۸ هفته طول کشیدهاند این پتانسیل را دارد که حاکی از وجود مشکلی جدی باشد. در این شرایط لازم است تست عملکرد ریه جهت تشخیص آسم یا بیماری مزمن انسدادی ریه انجام شود.
. داروهای مهارکننده فشارخون
. آسم
. نارسایی احتقانی قلب
. ریفلاکس اسید معده
. سرطان ریه
. پنومونی یا برونشیت
. سیگارکشیدن
منبع: بهداشت نیوز
سرفههای بعد از عفونت که به نام سرفههای بعد از ویروس نیز معروفاند میتوانند بعد از یک عفونت تنفسی ناشی از ویروس مثل سرماخوردگی معمولی ادامهدار شوند.
سرفه بعد از ویروس معمولاً ناشی از افزایش التهاب در سیستم تنفس است (بینی، حلق، گلو، حنجره و ریهها).
این التهاب میتواند منجر به افزایش حساسیت در لولههای برونش و افزایش تولید موکوس شود، و همزمان شفافیت موکوس را کاهش دهد. التهاب میتواند باعث تورم راههای هوایی شود و ترشحات پشت حلق نیز گلو و تارهای صوتی را تحریک میکنند. هر دوی این اتفاقها میتواند منجر به سرفههای ادامهدار بعد از عفونت شوند.
چه باید بکنید اگر سرفههای مزمن بعد از عفونت دارید؟
یکی از اثرات طولانیمدت پاندمی کووید - ۱۹، سرفههای مزمن است. اما این سرفهها بیخطرند، بنابراین جای نگرانی وجود ندارد هر چند که آزاردهنده است.درمانهای مراقبتی مثل ضد سرفههای بدون نسخه، قطرههای استروئیدی برای ترشحات پشت حلق، رطوبتسازها و آبنباتهای مکیدنی میتوانند به تسکین این سرفهها کمک کنند. هیچگونه شواهد علمی مبنی بر مؤثربودن آنتیبیوتیکها یا استروئیدها برای کمک به سرفههای بعد از عفونت وجود ندارد. بیشتر تحقیقات نشان دادهاند این سرفهها بهمرور و بدون دارو برطرف خواهند شد.
یکی از راههای تشخیص سرفههای بعد از عفونت از سرفههایی که علت جدیتری دارند این است که سرفههای بعد از عفونت معمولاً خشک بوده و بهصورت صافکردن گلو هستند. سرفههای خلط دار که با تنگی نفس یا درد در قفسه سینه همراهاند باید بررسی پزشکی شوند
همانطور که حتماً تجربه کردهاید تنفس هوای سرد میتواند شما را به سرفه بیندازد. یک دلیل این است که هوای سرد باعث میشود بافتهای حساس راههای هواییتان منقبض شوند. ضمناً هوای سرد خشکتر از هوای گرم است و مانند یک محرک عمل میکند. هر یک از این عوامل میتوانند باعث سرفههای رفلکسی شوند. در واقع این تلاش بدن شما برای کاهش انقباض راههای هوایی و راندن هوای مرطوب از ریهها به سمت اندامهای تنفسی بالایی است.
درازکشیدن وقتی بدنتان موکوس اضافی تولید میکند هم میتواند باعث سرفه شود. در این وضعیت بدنی، موکوس بهراحتی وارد راههای هوایی شده و تحریک میکند و در نتیجه شما به سرفه میافتید. ترکیب آب گرم و عسل میتواند تا حدودی این سرفهها را کم کند.
مطالعات نشان میدهند هوای گرم حمام سونا هم میتواند انقباضات مرتبط با سرفههای مزمن را کاهش دهد. رطوبت گرم سونای بخار میتواند بافتهای تحریک شده را آرام کند. بالاآوردن بالاتنه با چند بالش هنگام خواب نیز میتواند کمک کند ترشحات راحتتر در حلق جاری شوند و به سمت راههای تنفسیتان نروند.
از کجا بدانید سرفهها علت جدیتری دارند؟
یکی از راههای تشخیص سرفههای بعد از عفونت از سرفههایی که علت جدیتری دارند این است که سرفههای بعد از عفونت معمولاً خشک بوده و بهصورت صافکردن گلو هستند. سرفههای خلط دار که با تنگی نفس یا درد در قفسه سینه همراهاند باید بررسی پزشکی شوند.دیگر علائمی که نشان میدهند دلیل سرفهها مشکلی جدیتر است شامل موارد زیر میشود:
. خون در ترشحات
. مشکل در بلع
. درد و تب
. مشکل در تنفس
. تنفس سروصدا دار
علائمی اینچنینی باید با عکسبرداری از قفسه سینه ارزیابی شوند. دیگر علائمی که مشکلی را نشان میدهند شامل سابقه پنومونیهای مکرر یا سالها سیگارکشیدن میشوند.
سرفههایی که بیشتر از ۸ هفته طول کشیدهاند این پتانسیل را دارد که حاکی از وجود مشکلی جدی باشد. در این شرایط لازم است تست عملکرد ریه جهت تشخیص آسم یا بیماری مزمن انسدادی ریه انجام شود.
دیگر علتهای سرفههای ادامهدار
خیلی وقتها افراد به دلیل سرفههایی که ادامهدار شدهاند به پزشک مراجعه میکنند. گاهی پزشک مجبور میشود دیگر علتهای احتمالی غیر از عفونت سرماخوردگی را نیز بررسی کند. همانطور که گفتیم در اکثر موارد، سرفههای مزمن بعد از عفونت تشخیص داده میشوند؛ اما پزشک ممکن است دیگر علتها را نیز بررسی نماید:. داروهای مهارکننده فشارخون
. آسم
. نارسایی احتقانی قلب
. ریفلاکس اسید معده
. سرطان ریه
. پنومونی یا برونشیت
. سیگارکشیدن
منبع: بهداشت نیوز