نقد و بررسی نقد دلنوشته موریانه‌وار | منتقد RaHa_wh

[Elora]

«به نام خداوند شعر و ادب»

نقد یک اثر در جهتِ توسعه‌ی نوشته بوده و هدف از آن توهین و بی‌ارزش جلوه دادن اثر شما نیست!
نویسنده‌ای موفق خواهد بود که انتقادپذیر باشد و از موارد ذکر شده بیاموزد، نه آنکه در مقابل منتقد جبهه بگیرد.

@پرتوِماه
ضمن درود و عرض وقت‌بخیر خدمت شما نویسنده گرامی!
بابت اعتماد شما به نقد آثار خود در انجمن بوکینو سپاسگذاریم و امیدواریم که بتوانیم در پیشرفت شما نقش به‌سزایی داشته باشیم!

منتقد اثر شما: @RaHa_WH

لازم به ذکر است که:
1. پس از نقد، بر روی دلنوشته شما نظارت خواهد شد و در صورت عدم توجه به سخنان و راهنمایی‌های منتقد اثرتان، با درخواست‌های نقد بعدی شما‌، موافقت نخواهد شد!
2. نقد‌ها در کمال انصاف بوده و منتقد فرد وارد به مباحث ادبی‌ست؛ و از بابت صحت نقد و راهنمایی‌ِ منتقد، نگرانی نداشته باشید.
3. تمام تلاش ما در جهت پیشرفت نویسنده‌هاست؛ پس نقدپذیر باشید و در برابر نقد خود، جبهه نگیرید.
4. تا بعد از قرارگیری نقد اثر توسط منتقد، از ارسال پست اسپم، تشکر و... خودداری فرمائید.
5. در صورتی که از نقد یا منتقد خود ناراضی بودید و یا شکایتی از تالار نقد داشتید، می‌توانید شکایت خود را در تاپیک زیر ثبت کنید تا مورد بررسی قرار گیرد!
🔷️تایپک جامع پیشنهادات، اعتراضات و انتقادات

به امید موفقیت روز افزون شما!​

 

[Elora]

به نام آفرینندگار
نام دلنوشته: موریانه‌وار
ژانر: اجتماعی
نویسنده: پرتوِماه
مقدمه:

نیشخندی وحشی تمام صورتش را پوشانده بود. دندان‌های ریزش چون تلالو خورشید جلوه می‌نمود. نه درست ترش اینکه چون ساتور روی گردن یک اعدامی فریاد می‌کشید! خرت خرت. ناله‌ی چوب به هوا برخواست. خرت خرت. تن پوسیده‌اش زیر دندان‌های موریانه‌ی جلاد به لرزه افتاد. خرت خرت. موریانه قهقهه زنان چوبِ توی دهانش را جوید و گفت:
- ازت خوشم نمیاد. می‌خوای بدونی چرا؟ چون رقت انگیزی!
خرت خرت. چه باید می‌کرد تا موریانه دست از آزارش بردارد؟ به سازش باید می‌رقصید! ولی مگر نه اینکه رقص دلخواه موریانه جویدن چوب بود؟! خرت خرت!

لینک: دلنوشته موریانه‌وار

 

[RaHa_WH]

باسلام خدمت بوکینویی عزیز @پرتوِماه

عنوان دلنوشته: موریانه‌وار از دو بخش تشکیل شده که اندازه‌ی مناسبی تلقی می‌شود. کلمه‌ی موریانه، باوجود استفاده در یک عنوان دیگر، درصد کلیشه‌ی پایینی داشته و ترکیب آن با پسوندی دیگر، گزینه‌ی مناسبی برای انتخاب عنوان این دلنوشته است که با ژانر اجتماعی نیز، هم‌خوانی دارد.


ژانرها: تنها ژانر استفاده شده در این اثر، ژانر اجتماعی است که با عنوان مطابقت داشته و مضمون دلنوشته را در محیطی عمومی و همگانی مانند جامعه، به خواننده القا می‌کند؛ با این حال، بین ژانر و برگ اول دلنوشته، ارتباط خاصی مشاهده نشده و بیشتر، همان جنبه‌ی عمومی بودن را داراست.


مقدمه: اندازه و تعداد سطرهای مقدمه ۹سطر است که در بخش استاندارد قرار می‌گیرد. متن مقدمه، فضای رعب‌آور و انتقام‌گونه‌ای دارد که در ابتدای کار، به‌نظر ارتباط خاصی با ژانر اجتماعی ندارد؛ در این متن، از آرایه‌هایی مانند تشبیه و استعاره و تکرار بهره گرفته شده است که در قدم اول، گزینه‌ی درستی برای به رخ کشیدن توانایی یک نویسنده است. کلمه‌ی "خرت خرت" که به منظور درک و حس کردن بیشتر فضا به‌کار رفته است، سه مرتبه تکرار شده که نشان از تأکید و پافشاری نویسنده بر جوّ حاکم می‌دهد.

توصیفات و و انتقال احساسات: در تمامی پست‌ها، توصیفات به‌جا و کم‌نظیر، به وفور به چشم می‌خورد؛ باتوجه به فضای دلهره‌آور و اندک احساسات درون‌مایه‌ی اثر، ذهنیت خواننده در بین ژانر اجتماعی و مضمون ترسناک و جنایی اثر، سردرگم می‌شود. باتوجه به موارد لازم به تغییر و تصحیح نگارشی‌ای که در متن وجود داشت، با این حال، متن از انسجام خاصی برخوردار بوده و از احساسات، توصیفات مکانی و زمانی درخور توجهی در نگارش آن بهره گرفته شده است، به طوری که خواننده می‌تواند با لحظه به لحظه‌ی اثر شما، ازتباط تنگاتنگی داشته باشد.
از آرایه‌ها، به درستی و در مکان مناسب بهره گرفته شده و متن را عمیق و سنگین ساخته است.


ساختار: ساختار دلنوشته‌ی موریانه‌وار، بسیار منسجم بوده و از نکات ادبی، به درستی و بسیار جامع، در آن بهره گرفته شده است؛ اتفاقات و رویدادها، نقل وقایع و بیان احساسات، در حد کفایت توضیح داده شده‌اند.


ایده‌پردازی: ایده‌ی دلنوشته، جدید و نو بوده و پر و بال لازم به آن داده شده است؛ به‌طوری که خواننده، در عین سختی و سنگینی برخی توصیفات و روایات، می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند و اتفاقات را از دید شخصیت داستان درک و تصور کنند.


علائم و موارد نگارشی: جمله‌ی «ناله‌ی چوب به هوا برخواست»، فعل درست، "برخاست" به معنی بلند شدن می‌باشد.
نیم‌فاصله در دو کلمه رعایت نشده است:
رقت انگیزی! ←رقت‌انگیزی!
درست ترش←درست‌ترش.

پ۱: در هنگامی که جمله‌ی قبل و بعد، به یکدیگر مربوط هستند، از علامت نقطه‌ویرگول استفاده می‌شود.
گورکنی پیر و فرسوده گور کوچکی کنده.(؛) آنقدر کوچک که بهت برم می‌دارد.
خراش های←خراش‌های.
حمله‌های پی در پی. ← در اینجا می‌بایست به‌جای استفاده از نقطه‌های مکرر، از علامت تعجب یا نقطه‌ویرگول استفاده کرد تا تمام جملات، پشت سر یکدیگر جلوه‌ای یکنواخت نداشته باشند.
از تشبیهات و حس‌آمیزی‌ها به درستی بهره گرفته شده است.

پ۲: تو یه درخت بودی←تو یک درخت بودی. در تمام حالات، واژه‌ی "یه"، بصورت " یک" نوشته می‌شود.
از حالات و ویژگی‌های موریانه، در پست‌های بعدی هم به خوبی بهره گرفته و به همین دلیل، در هر پست، اشاره‌ای به نام اثر شده است.

پ۳: تموم آینه‌ها رو خورد کرد← خرد کرد.
گویی با همان... برایم بگوید←برایم می‌گوید:

پ۴: در رفته‌است←در رفته است.
"خاک نم خورده‌ش، چه می‌گوید پس؟" در جملاتی که دارای فعل هستند و حذف به قرینه اتفاق نیافتاده، لازم است فعل در انتهای جمله قرار گیرد و نه به پیوندی مانند؛ "پس"، منتهی شود.
میدیم←می‌دیم.

پ۴:به خود که می‌آیم دارم به اویی که... ← به خود که می‌آیم، دارم...
دو فعل در کنار یکدیگر، جلوه‌ی خوبی ندارد، پس لازم است تا با علامتی درست، آنها را از یکدیگر جدا کنید.

پ۶: عذاب آورِ←عذاب‌آورِ
گاهاً، رعایت نکردن نیم‌فاصله‌ها و جایگاه علامت‌های نگارشی به چشم می‌خورد.
آری از هر حسی←عاری از هر حسی.
روشنای←روشنایی.
نفرت از وجودم غُله می‌زند. بر تنم می‌نشیند و سرما را می‌بلعد. ←در اینجا نیز، نقطه، دو جمله و توصیف مرتبط را، از یکدیگر جدا می‌کند که بجای آن بهتر است از ویرگول استفاده کرد.
بیمار گون←بیمارگون

اما؛ همه دوستش دارند←قرار دادن نقطه و نقطه‌ویرگول بعد از کلمات نفی مانند اما و ولی نادرست و برای ایجاد مکث، می‌توان از ویرگول بهره برد.
فریاد بر می‌آورند «که آهای...» ←از آنجایی که فعل و واژه‌ی ربط به یکدیگر مرتبط هستند و سپس دیالوگی گفته شده است، بایستی که خارج از محدوده‌ی دیالوگ درون پرانتز قرار بگیرد.
قندیل می‌زند. و من... ←آوردن واژه‌های ربط پس از نقطه‌ی پایان جمله، اشتباه بوده و نیازمند ویرایش است.

تیره تر←تیره‌تر.
مسحور کننده←مسحورکننده. میابد←می‌یابد.
افسون کننده←افسون‌کننده.

فرمانرو←فرمانروا.
همه جا←همه‌جا.

منزلگه←منزل‌گه.

می‌شمرم←می‌شمارم.
در متون ادبی، استفاده از فعل و کلماتی که بار محاوره‌ای دارند، متن را بهم ریخته نشان می‌دهد.
آنسوتر←آن‌سوتر.
اینجا یه زمانی قبرستون بود تموم شد رفت.←استفاده از ویرگول، برای جداسازی جملات لازم است.


امید به موفقیت‌های روزافزون شما؛ قلمتان پاینده.

 

[Elora]

دلنگار عزیز: @پرتوِماه
نقد شما تحویل داده شد.
از انتقادپذیری شما سپاسگذاریم.

مدّت باز بودن تاپیک: 2 روز!