شروع نوشتن رمان از دیدگاه ویلیام فاکنر:
🔹 پیشنهاد میکنم که شخصیتها را اول توی ذهن بسازید.
🔸 وقتی شخصیت را درست در ذهنتان میسازید، و شخصیت واقعی است، بقیهی کارها را خودِ شخصیت انجام خواهد داد.
🔹 تنها کاری که شمای نویسنده باید انجام بدهید این است که دنبال شخصیت راه بیفتید.
🔸 کارهایی را که میخواهد بکند و حرفهایی را که میخواهد بزند بنویسید.
🔹 باید شخصیت را باور داشته باشید، باید احساس کنید که زنده است.
🔸 و البته باید بین اعمال و موقعیتهای زندگیاش انتخاب کنید که اعمال با شخصیتی که به آن باور دارید سازگار باشد و بخواند.
🔹 بعد از این مرحله تقریباً خودبهخود انجام میشود.
🔸 قبل از اینکه مداد را روی کاغذ بگذارید باید بیشترِ داستان را در ذهنتان نوشته باشید.
🔹 اما شخصیت باید بر اساس ادراک و تجربیات شما و واقعی باشد.
🔸 قبلاً هم گفتم، این شامل همهی چیزهایی میشود که خواندهاید، چیزهایی که خیال کردهاید، چیزهایی که شنیدهاید...
🔹 تمام اینها به شما معیاری برای سنجش این شخصیتِ خیالی میدهند.
🔸 وقتی که شخصیت، واقعی از کار درمیآید و در مقابل شماست، مهم است و زنده است و حرکت میکند، پس زیاد مشکل نیست که فقط بنویسمش.
برگرفته از جلسهی پرسش و پاسخ با فارغالتحصیلان نویسندگی دانشگاه ویرجینا ۱۹۵۸، ترجمهی آرزو دهقانی
🔹 پیشنهاد میکنم که شخصیتها را اول توی ذهن بسازید.
🔸 وقتی شخصیت را درست در ذهنتان میسازید، و شخصیت واقعی است، بقیهی کارها را خودِ شخصیت انجام خواهد داد.
🔹 تنها کاری که شمای نویسنده باید انجام بدهید این است که دنبال شخصیت راه بیفتید.
🔸 کارهایی را که میخواهد بکند و حرفهایی را که میخواهد بزند بنویسید.
🔹 باید شخصیت را باور داشته باشید، باید احساس کنید که زنده است.
🔸 و البته باید بین اعمال و موقعیتهای زندگیاش انتخاب کنید که اعمال با شخصیتی که به آن باور دارید سازگار باشد و بخواند.
🔹 بعد از این مرحله تقریباً خودبهخود انجام میشود.
🔸 قبل از اینکه مداد را روی کاغذ بگذارید باید بیشترِ داستان را در ذهنتان نوشته باشید.
🔹 اما شخصیت باید بر اساس ادراک و تجربیات شما و واقعی باشد.
🔸 قبلاً هم گفتم، این شامل همهی چیزهایی میشود که خواندهاید، چیزهایی که خیال کردهاید، چیزهایی که شنیدهاید...
🔹 تمام اینها به شما معیاری برای سنجش این شخصیتِ خیالی میدهند.
🔸 وقتی که شخصیت، واقعی از کار درمیآید و در مقابل شماست، مهم است و زنده است و حرکت میکند، پس زیاد مشکل نیست که فقط بنویسمش.
برگرفته از جلسهی پرسش و پاسخ با فارغالتحصیلان نویسندگی دانشگاه ویرجینا ۱۹۵۸، ترجمهی آرزو دهقانی