-
نويسندگان گرامی توجه کنید: انجمن بوکینو تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران می‌باشد؛ لذا از نوشتن آثار غیراخلاقی و مبتذل جداً خودداری کنید. در صورت عدم رعایت قوانین انجمن، آثار شما حذف خواهد شد. در صورت مشاهده هرگونه تخلف، با گزارش کردن ما را یاری کنید.
(کلیک کنید.) -
قوانین فعالیت و ارسال محتوا در انجمن بوکینو
(کلیک کنید.) -
انجمن مجهز به سیستم تشخیص کاربران دارای چند حساب کاربری می‌باشد؛ در صورت مشاهده حساب کاربری شما مسدود می‌گردد.
-
باز کردن گره از یک ماجرای جنایی، زمانی راحت است که شواهد و مدارک کافی داشته باشیم یا حداقل کسی باشد که بتواند با حرف‌هایش، ما را به کشف حقیقت نزدیک‌تر کند؛ اما اگر تمام افراد به قتل رسیده باشند، چه؟! رمان - کاراکال | حدیثه شهبازی کاربر انجمن بوکینو
الَّذِینَ کَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿١﴾ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ ﴿٢﴾ ذَلِکَ بِأَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ کَذَلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ ﴿٣﴾ فَإِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذَلِکَ وَلَوْ یَشَاءُ اللَّهُ لانْتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَکِنْ لِیَبْلُوَ بَعْضَکُمْ بِبَعْضٍ وَالَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَنْ یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿٤﴾ سَیَهْدِیهِمْ وَیُصْلِحُ بَالَهُمْ ﴿٥﴾ وَیُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ ﴿٦﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ ﴿٧﴾ وَالَّذِینَ کَفَرُوا فَتَعْسًا لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿٨﴾ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ کَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ﴿٩﴾ أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الأرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَلِلْکَافِرِینَ أَمْثَالُهَا ﴿١٠﴾ ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَأَنَّ الْکَافِرِینَ لا مَوْلَى لَهُمْ ﴿١١﴾ إِنَّ اللَّهَ یُدْخِلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ وَالَّذِینَ کَفَرُوا یَتَمَتَّعُونَ وَیَأْکُلُونَ کَمَا تَأْکُلُ الأنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَهُمْ ﴿١٢﴾ وَکَأَیِّنْ مِنْ قَرْیَةٍ هِیَ أَشَدُّ قُوَّةً مِنْ قَرْیَتِکَ الَّتِی أَخْرَجَتْکَ أَهْلَکْنَاهُمْ فَلا نَاصِرَ لَهُمْ ﴿١٣﴾ أَفَمَنْ کَانَ عَلَى بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ کَمَنْ زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ﴿١٤﴾ مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِیهَا أَنْهَارٌ مِنْ مَاءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ وَأَنْهَارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَلَهُمْ فِیهَا مِنْ کُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ کَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِی النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِیمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ ﴿١٥﴾ وَمِنْهُمْ مَنْ یَسْتَمِعُ إِلَیْکَ حَتَّى إِذَا خَرَجُوا مِنْ عِنْدِکَ قَالُوا لِلَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ آنِفًا أُولَئِکَ الَّذِینَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ﴿١٦﴾ وَالَّذِینَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًى وَآتَاهُمْ تَقْوَاهُمْ ﴿١٧﴾ فَهَلْ یَنْظُرُونَ إِلا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِیَهُمْ بَغْتَةً فَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءَتْهُمْ ذِکْرَاهُمْ ﴿١٨﴾ فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مُتَقَلَّبَکُمْ وَمَثْوَاکُمْ ﴿١٩﴾ وَیَقُولُ الَّذِینَ آمَنُوا لَوْلا نُزِّلَتْ سُورَةٌ فَإِذَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ مُحْکَمَةٌ وَذُکِرَ فِیهَا الْقِتَالُ رَأَیْتَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یَنْظُرُونَ إِلَیْکَ نَظَرَ الْمَغْشِیِّ عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَأَوْلَى لَهُمْ ﴿٢٠﴾ طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الأمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَکَانَ خَیْرًا لَهُمْ ﴿٢١﴾ فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِنْ تَوَلَّیْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِی الأرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَکُمْ ﴿٢٢﴾ أُولَئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ ﴿٢٣﴾ أَفَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَى قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا ﴿٢٤﴾ إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّیْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ ﴿٢٥﴾ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِینَ کَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِیعُکُمْ فِی بَعْضِ الأمْرِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ ﴿٢٦﴾ فَکَیْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلائِکَةُ یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ ﴿٢٧﴾ ذَلِکَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَکَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ﴿٢٨﴾ أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَنْ لَنْ یُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ ﴿٢٩﴾ وَلَوْ نَشَاءُ لأرَیْنَاکَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِیمَاهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ وَاللَّهُ یَعْلَمُ أَعْمَالَکُمْ ﴿٣٠﴾ وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِینَ مِنْکُمْ وَالصَّابِرِینَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَکُمْ ﴿٣١﴾ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَى لَنْ یَضُرُّوا اللَّهَ شَیْئًا وَسَیُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ ﴿٣٢﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَلا تُبْطِلُوا أَعْمَالَکُمْ ﴿٣٣﴾ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ مَاتُوا وَهُمْ کُفَّارٌ فَلَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ﴿٣٤﴾ فَلا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنْتُمُ الأعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَکُمْ وَلَنْ یَتِرَکُمْ أَعْمَالَکُمْ ﴿٣٥﴾ إِنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا یُؤْتِکُمْ أُجُورَکُمْ وَلا یَسْأَلْکُمْ أَمْوَالَکُمْ ﴿٣٦﴾ إِنْ یَسْأَلْکُمُوهَا فَیُحْفِکُمْ تَبْخَلُوا وَیُخْرِجْ أَضْغَانَکُمْ ﴿٣٧﴾ هَا أَنْتُمْ هَؤُلاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَمِنْکُمْ مَنْ یَبْخَلُ وَمَنْ یَبْخَلْ فَإِنَّمَا یَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ وَاللَّهُ الْغَنِیُّ وَأَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ وَإِنْ تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَکُمْ ثُمَّ لا یَکُونُوا أَمْثَالَکُمْ ﴿٣٨﴾
به نام خداوند بخشنده مهربان
آنان که کافر شدند و راه دين خدا را (بر خلق) بستند خداوند اعمال آنها را تباه و باطل ساخت. ( 1 )
و آنان که گرويدند و نيکوکار شدند و به قرآني که بر محمّد (صلي اللّه عليه و آله و سلم) نازل شد که البته بر حق و از جانب خدايشان بود ايمان آوردند خدا از گناهانشان درگذشت و امر (دنيا و دين) آنها را اصلاح فرمود. ( 2 )
اين (تباهي حال کافران و اصلاح مؤمنان) بدان سبب است که کافران پيرو (آراء و عقايد اهل) باطل گرديدند و اهل ايمان پيرو (قرآن) حق که از جانب خدايشان نازل گرديد شدند. اين گونه صريح خدا مثال حال مردم را بيان مي‌کند. ( 3 )
شما مؤمنان چون (در ميدان جنگ) با کافران رو به رو شويد بايد (شجاعانه) آنها را گردن زنيد تا آن گاه که از خونريزي بسيار دشمن را از پا در آورديد پس از آن، اسيران جنگ را محکم به بند کشيد که بعدا يا بر آنها منّت نهيد (و آنها را آزاد گردانيد) يا فدا گيريد تا در نتيجه جنگ سختيهاي خود را فروگذارد. اين حکم فعلي است، و اگر خدا بخواهد خود از کافران انتقام مي‌کشد (و همه را بي زحمت جنگ شما هلاک مي‌کند) و ليکن (با اين جنگ کفر و ايمان) مي‌خواهد شما را به يکديگر امتحان کند، و آنان که در راه خدا کشته شدند خدا هرگز اعمالشان را ضايع نگرداند. ( 4 )
آنها را البته به راه سعادت هدايت کند و امورشان را اصلاح فرمايد. ( 5 )
و در بهشتي که قبلا به منزل و مقاماتشان همه را شناسا کرده وارد کند. ( 6 )
اي اهل ايمان، شما اگر خدا را ياري کنيد (يعني دين و پيغمبر خدا را) خدا هم شما را ياري کند و ثابت قدم گرداند. ( 7 )
و آنان که کافر شدند نابود و هلاک شوند و خدا اعمالشان را ضايع و باطل سازد. ( 8 )
اين (هلاک کفار) بدان سبب است که آنها از قرآني که خدا نازل فرمود کراهت و اعراض داشتند پس خدا اعمالشان را محو و نابود فرمود. ( 9 )
آيا در زمين به سير و سفر نمي‌روند تا به چشم خود عاقبت حال پيشينيان را مشاهده کنند که چگونه آنها را خدا هلاک کرد؟ و اين کافران هم مانند آنها به کيفر کفر خود البته مي‌رسند. ( 10 )
اين (معامله خدا با کافران و مؤمنان) بدان سبب است که البته خدا يار و مولاي مؤمنان است و کافران هيچ مولا و ياور و ياري ندارند. ( 11 )
البته خدا آنان را که ايمان آورده و نيکوکار شوند در بهشتي که زير درختانش نهرها جاري است داخل گرداند و آنان که به راه کفر شتافتند به تمتّع و شهوت‌راني و شکم‌پرستي مانند حيوانات پردازند و عاقبت منزل آنها آتش دوزخ خواهد بود. ( 12 )
چه شهرهاي بسيار که از (شهر مکّه) وطن تو که کفّار از آن خارجت کردند محکم بنيان‌تر بود ما اهلش را هلاک کرديم و بر نجات خود هيچ ياوري نداشتند. ( 13 )
آيا آن کس که از خداي خود حجت علمي و برهاني (مانند قرآن) در دست دارد مانند کساني است که عمل زشتشان در نظر زيبا جلوه کرده و پيرو هواي نفساني خود شدند؟ ( 14 )
داستان بهشتي که به متقيان وعده دادند اين است که در آن باغ بهشت نهرهايي از آب زلال دگرگون ناشدني است و نهرها از شير بي آنکه هرگز طعمش تغيير کند و نهرها از شر*اب ناب که نوشندگان را به حد کمال لذّت بخشد و نهرها از عسل مصفّي و تمام انواع ميوه‌ها بر آنان مهيّاست و (فوق همه لذّات) مغفرت و لطف پروردگارشان، (آيا حال آن که در اين بهشت ابد است) مانند کسي است که در آتش مخلّد است و آب جوشنده حميم به خوردشان دهند تا اندرونشان را پاره پاره گرداند؟ ( 15 )
و بعضي از مردم منافق به گفتارت کاملا گوش مي‌دهند تا وقتي که از حضورت خارج شوند با اهل علم (اصحابت به تمسخر و اهانت) مي‌گويند: رسول باز از سر نو چه گفت؟ اينان هستند که خدا بر دلهاشان مهر (قهر) نهاد و پيرو هواي نفس خود گرديدند. ( 16 )
و آنان که هدايت يافتند خدا بر هدايت و ايمانشان بيفزود و (پاداش) تقواي آنها را به آنان عطا فرمود. ( 17 ) (
کافران که ايمان نمي‌آرند) باز انتظاري دارند جز آنکه ساعت قيامت ناگاه فرا رسد؟ که شروط و علائم قيامت بسياري پديد آمد، و پس از آنکه قيامت بيايد در آن حال تذکر و يادآوري آنان چه فايده بخشد؟ ( 18 )
باز هم بدان که هيچ خدايي جز خداي يکتا نيست و تو بر گناه خود [منظور از گناه آن حضرت نافرماني خدا نيست، زيرا پيامبر (ص) معصوم است. به تفاسير مراجعه شود. (م)] و براي مردان و زنان با ايمان آمرزش طلب، و خدا منازل انتقال شما به عالم آخرت و مسکن هميشگي شما همه را مي‌داند
. ( 19
و مؤمنان مي‌گويند: چه شده که سوره‌اي (در حکم جهاد کفّار) نازل نشد؟ در صورتي که چون سوره‌اي محکم و صريح آيد و در آن ذکر جنگ شود آنان را که دلهاشان مريض (نفاق) است بنگري که مانند کسي که از ترس، حال بي هوشي بر او دست مي‌دهد در تو نگاه مي‌کنند، آري مرگ و هلاک بر آنها سزاوارتر است. ( 20 )
(راه سعادت) طاعت خدا و گفتار نيکو است و پس از آنکه امر (دين يا کار جنگ) به عزم و لزوم پيوست اگر (منافقين) با خدا به راستي رفتار کنند بر آنها بهتر خواهد بود. ( 21 )
شما منافقان اگر (از فرمان خدا و اطاعت قرآن) روي بگردانيد آيا جز اين اميد مي‌بريد که در زمين فس*اد و قطع رحم کنيد؟ ( 22 )
همين منافقانند که خدا آنها را لعن کرده و گوش و چشمشان را کر و کور گردانيد (تا به جهل و شقاوت بميرند). ( 23 )
آيا منافقان در آيات قرآن تفکر نمي‌کنند يا بر دلهاشان خود قفل‌ها (ي جهل و نفاق) زده‌اند. ( 24 )
آنان که پس از بيان شدن راه هدايت بر آنها باز به دين پشت کرده و مرتد شدند شيطان کفر را در نظرشان جلوه‌گر ساخت و به آمال و آرزوهاي دراز فريبشان داد. ( 25 )
اين (برگشتن از دين) براي آن بود که آن منافقان به دشمنان قرآن (پنهاني) گفتند: ما البته با شما (بر مخالفت محمّد) تا بتوانيم موافقت مي‌کنيم. و خدا از اين سخن پنهاني آنها آگاه است. ( 26 )
پس با چه حال سختي اينان رو به رو شوند هنگامي که فرشتگان (عذاب) جانشان بگيرند و بر روي و پشت آنها (تازيانه قهر) زنند؟! ( 27 )
اين عذاب بدين سبب است که از پي راهي که موجب خشم خداست رفتند و راه رضا و خشنودي او را خوش نداشتند خدا هم اعمالشان را محو و باطل گردانيد. ( 28 )
آيا آنان که در دل مرض (نفاق پنهان) دارند پندارند که خدا کينه دروني آنها را آشکار نمي‌سازد؟ ( 29 )
اگر ما مي‌خواستيم حقيقت آنها را (به وحي) بر تو آشکار مي‌ساختيم تا به باطن آنها از سيماي ظاهرشان پي برده و در طيّ سخن کاملا آنها را بشناسي. و (اي منافقان و اي مؤمنان) خدا به همه کارهاي شما آگاه است. ( 30 )
و البته ما (به حکم جهاد) شما را در مقام امتحان مي‌آوريم تا (مقام) آن را که در راه خدا جهاد و مجاهده و کوشش دارد و (بر رنج آن) صبر مي‌کند معلوم سازيم و اخبار و اظهارات شما (منافقان) را نيز (به مقام عمل) بيازماييم. ( 31 )
آنان که کافر شدند و راه خدا را (به روي خلق) بستند و با رسول او پس از آنکه راه هدايت بر آنها روشن شد باز مخالفت کردند به خدا ضرري نمي‌رسانند (و زيان مخالفت بر خود آنهاست) و اعمال آنها را خدا البته بي اثر و محو و نابود مي‌گرداند. ( 32 )
اي اهل ايمان، خدا را اطاعت کنيد و رسول او را اطاعت کنيد و اعمال خود را ضايع و باطل نگردانيد. ( 33 )
آنان که کافر شدند و راه خدا را (به روي خلق) بستند و به حال کفر مردند ديگر ابدا خدا آنها را نخواهد بخشيد. ( 34 )
پس (شما اي اهل ايمان در کار دين) سستي روا مداريد و (از ترس جنگ، کافران را) دعوت به صلح مکنيد، که شما غالب و بلند مقام‌تر خواهيد بود و خدا با شماست و از (ثواب) اعمال شما هيچ نمي‌کاهد. ( 35 )
البته زندگاني دنيا به جز بازيچه و هوسراني نيست و اگر ايمان آريد و پرهيزکار شويد پاداش اعمال شما را خواهد داد و از اموال شما چيزي (مزد هدايت) نمي‌خواهد. ( 36 )
اگر از مال شما خدا چيزي به اصرار هم بخواهد باز بخل مي‌ورزيد و کينه و خبث دروني شما را آشکار مي‌سازد. ( 37 )
آري شما همان مردميد که براي انفاق در راه (تبليغ دين) خدا دعوت مي‌شويد باز بعضي از شما بخل مي‌ورزند، و هر که بخل کند بر ضرر خود اوست و گرنه خدا (از خلق) بي نياز است و شما فقير و نيازمنديد. و اگر شما روي بگردانيد خدا قومي غير شما که مانند شما (بخيل) نيستند (بلکه بسي از شما بهتر و فداکارترند) به جاي شما پديد آرد. ( 38 )
آنان که کافر شدند و راه دين خدا را (بر خلق) بستند خداوند اعمال آنها را تباه و باطل ساخت. ( 1 )
و آنان که گرويدند و نيکوکار شدند و به قرآني که بر محمّد (صلي اللّه عليه و آله و سلم) نازل شد که البته بر حق و از جانب خدايشان بود ايمان آوردند خدا از گناهانشان درگذشت و امر (دنيا و دين) آنها را اصلاح فرمود. ( 2 )
اين (تباهي حال کافران و اصلاح مؤمنان) بدان سبب است که کافران پيرو (آراء و عقايد اهل) باطل گرديدند و اهل ايمان پيرو (قرآن) حق که از جانب خدايشان نازل گرديد شدند. اين گونه صريح خدا مثال حال مردم را بيان مي‌کند. ( 3 )
شما مؤمنان چون (در ميدان جنگ) با کافران رو به رو شويد بايد (شجاعانه) آنها را گردن زنيد تا آن گاه که از خونريزي بسيار دشمن را از پا در آورديد پس از آن، اسيران جنگ را محکم به بند کشيد که بعدا يا بر آنها منّت نهيد (و آنها را آزاد گردانيد) يا فدا گيريد تا در نتيجه جنگ سختيهاي خود را فروگذارد. اين حکم فعلي است، و اگر خدا بخواهد خود از کافران انتقام مي‌کشد (و همه را بي زحمت جنگ شما هلاک مي‌کند) و ليکن (با اين جنگ کفر و ايمان) مي‌خواهد شما را به يکديگر امتحان کند، و آنان که در راه خدا کشته شدند خدا هرگز اعمالشان را ضايع نگرداند. ( 4 )
آنها را البته به راه سعادت هدايت کند و امورشان را اصلاح فرمايد. ( 5 )
و در بهشتي که قبلا به منزل و مقاماتشان همه را شناسا کرده وارد کند. ( 6 )
اي اهل ايمان، شما اگر خدا را ياري کنيد (يعني دين و پيغمبر خدا را) خدا هم شما را ياري کند و ثابت قدم گرداند. ( 7 )
و آنان که کافر شدند نابود و هلاک شوند و خدا اعمالشان را ضايع و باطل سازد. ( 8 )
اين (هلاک کفار) بدان سبب است که آنها از قرآني که خدا نازل فرمود کراهت و اعراض داشتند پس خدا اعمالشان را محو و نابود فرمود. ( 9 )
آيا در زمين به سير و سفر نمي‌روند تا به چشم خود عاقبت حال پيشينيان را مشاهده کنند که چگونه آنها را خدا هلاک کرد؟ و اين کافران هم مانند آنها به کيفر کفر خود البته مي‌رسند. ( 10 )
اين (معامله خدا با کافران و مؤمنان) بدان سبب است که البته خدا يار و مولاي مؤمنان است و کافران هيچ مولا و ياور و ياري ندارند. ( 11 )
البته خدا آنان را که ايمان آورده و نيکوکار شوند در بهشتي که زير درختانش نهرها جاري است داخل گرداند و آنان که به راه کفر شتافتند به تمتّع و شهوت‌راني و شکم‌پرستي مانند حيوانات پردازند و عاقبت منزل آنها آتش دوزخ خواهد بود. ( 12 )
چه شهرهاي بسيار که از (شهر مکّه) وطن تو که کفّار از آن خارجت کردند محکم بنيان‌تر بود ما اهلش را هلاک کرديم و بر نجات خود هيچ ياوري نداشتند. ( 13 )
آيا آن کس که از خداي خود حجت علمي و برهاني (مانند قرآن) در دست دارد مانند کساني است که عمل زشتشان در نظر زيبا جلوه کرده و پيرو هواي نفساني خود شدند؟ ( 14 )
داستان بهشتي که به متقيان وعده دادند اين است که در آن باغ بهشت نهرهايي از آب زلال دگرگون ناشدني است و نهرها از شير بي آنکه هرگز طعمش تغيير کند و نهرها از شر*اب ناب که نوشندگان را به حد کمال لذّت بخشد و نهرها از عسل مصفّي و تمام انواع ميوه‌ها بر آنان مهيّاست و (فوق همه لذّات) مغفرت و لطف پروردگارشان، (آيا حال آن که در اين بهشت ابد است) مانند کسي است که در آتش مخلّد است و آب جوشنده حميم به خوردشان دهند تا اندرونشان را پاره پاره گرداند؟ ( 15 )
و بعضي از مردم منافق به گفتارت کاملا گوش مي‌دهند تا وقتي که از حضورت خارج شوند با اهل علم (اصحابت به تمسخر و اهانت) مي‌گويند: رسول باز از سر نو چه گفت؟ اينان هستند که خدا بر دلهاشان مهر (قهر) نهاد و پيرو هواي نفس خود گرديدند. ( 16 )
و آنان که هدايت يافتند خدا بر هدايت و ايمانشان بيفزود و (پاداش) تقواي آنها را به آنان عطا فرمود. ( 17 ) (
کافران که ايمان نمي‌آرند) باز انتظاري دارند جز آنکه ساعت قيامت ناگاه فرا رسد؟ که شروط و علائم قيامت بسياري پديد آمد، و پس از آنکه قيامت بيايد در آن حال تذکر و يادآوري آنان چه فايده بخشد؟ ( 18 )
باز هم بدان که هيچ خدايي جز خداي يکتا نيست و تو بر گناه خود [منظور از گناه آن حضرت نافرماني خدا نيست، زيرا پيامبر (ص) معصوم است. به تفاسير مراجعه شود. (م)] و براي مردان و زنان با ايمان آمرزش طلب، و خدا منازل انتقال شما به عالم آخرت و مسکن هميشگي شما همه را مي‌داند
. ( 19
و مؤمنان مي‌گويند: چه شده که سوره‌اي (در حکم جهاد کفّار) نازل نشد؟ در صورتي که چون سوره‌اي محکم و صريح آيد و در آن ذکر جنگ شود آنان را که دلهاشان مريض (نفاق) است بنگري که مانند کسي که از ترس، حال بي هوشي بر او دست مي‌دهد در تو نگاه مي‌کنند، آري مرگ و هلاک بر آنها سزاوارتر است. ( 20 )
(راه سعادت) طاعت خدا و گفتار نيکو است و پس از آنکه امر (دين يا کار جنگ) به عزم و لزوم پيوست اگر (منافقين) با خدا به راستي رفتار کنند بر آنها بهتر خواهد بود. ( 21 )
شما منافقان اگر (از فرمان خدا و اطاعت قرآن) روي بگردانيد آيا جز اين اميد مي‌بريد که در زمين فس*اد و قطع رحم کنيد؟ ( 22 )
همين منافقانند که خدا آنها را لعن کرده و گوش و چشمشان را کر و کور گردانيد (تا به جهل و شقاوت بميرند). ( 23 )
آيا منافقان در آيات قرآن تفکر نمي‌کنند يا بر دلهاشان خود قفل‌ها (ي جهل و نفاق) زده‌اند. ( 24 )
آنان که پس از بيان شدن راه هدايت بر آنها باز به دين پشت کرده و مرتد شدند شيطان کفر را در نظرشان جلوه‌گر ساخت و به آمال و آرزوهاي دراز فريبشان داد. ( 25 )
اين (برگشتن از دين) براي آن بود که آن منافقان به دشمنان قرآن (پنهاني) گفتند: ما البته با شما (بر مخالفت محمّد) تا بتوانيم موافقت مي‌کنيم. و خدا از اين سخن پنهاني آنها آگاه است. ( 26 )
پس با چه حال سختي اينان رو به رو شوند هنگامي که فرشتگان (عذاب) جانشان بگيرند و بر روي و پشت آنها (تازيانه قهر) زنند؟! ( 27 )
اين عذاب بدين سبب است که از پي راهي که موجب خشم خداست رفتند و راه رضا و خشنودي او را خوش نداشتند خدا هم اعمالشان را محو و باطل گردانيد. ( 28 )
آيا آنان که در دل مرض (نفاق پنهان) دارند پندارند که خدا کينه دروني آنها را آشکار نمي‌سازد؟ ( 29 )
اگر ما مي‌خواستيم حقيقت آنها را (به وحي) بر تو آشکار مي‌ساختيم تا به باطن آنها از سيماي ظاهرشان پي برده و در طيّ سخن کاملا آنها را بشناسي. و (اي منافقان و اي مؤمنان) خدا به همه کارهاي شما آگاه است. ( 30 )
و البته ما (به حکم جهاد) شما را در مقام امتحان مي‌آوريم تا (مقام) آن را که در راه خدا جهاد و مجاهده و کوشش دارد و (بر رنج آن) صبر مي‌کند معلوم سازيم و اخبار و اظهارات شما (منافقان) را نيز (به مقام عمل) بيازماييم. ( 31 )
آنان که کافر شدند و راه خدا را (به روي خلق) بستند و با رسول او پس از آنکه راه هدايت بر آنها روشن شد باز مخالفت کردند به خدا ضرري نمي‌رسانند (و زيان مخالفت بر خود آنهاست) و اعمال آنها را خدا البته بي اثر و محو و نابود مي‌گرداند. ( 32 )
اي اهل ايمان، خدا را اطاعت کنيد و رسول او را اطاعت کنيد و اعمال خود را ضايع و باطل نگردانيد. ( 33 )
آنان که کافر شدند و راه خدا را (به روي خلق) بستند و به حال کفر مردند ديگر ابدا خدا آنها را نخواهد بخشيد. ( 34 )
پس (شما اي اهل ايمان در کار دين) سستي روا مداريد و (از ترس جنگ، کافران را) دعوت به صلح مکنيد، که شما غالب و بلند مقام‌تر خواهيد بود و خدا با شماست و از (ثواب) اعمال شما هيچ نمي‌کاهد. ( 35 )
البته زندگاني دنيا به جز بازيچه و هوسراني نيست و اگر ايمان آريد و پرهيزکار شويد پاداش اعمال شما را خواهد داد و از اموال شما چيزي (مزد هدايت) نمي‌خواهد. ( 36 )
اگر از مال شما خدا چيزي به اصرار هم بخواهد باز بخل مي‌ورزيد و کينه و خبث دروني شما را آشکار مي‌سازد. ( 37 )
آري شما همان مردميد که براي انفاق در راه (تبليغ دين) خدا دعوت مي‌شويد باز بعضي از شما بخل مي‌ورزند، و هر که بخل کند بر ضرر خود اوست و گرنه خدا (از خلق) بي نياز است و شما فقير و نيازمنديد. و اگر شما روي بگردانيد خدا قومي غير شما که مانند شما (بخيل) نيستند (بلکه بسي از شما بهتر و فداکارترند) به جاي شما پديد آرد. ( 38 )
