سوره 92 قرآن کریم: اللیل
تعداد آیه: 21
جزء : 30
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى ﴿۱﴾
سوگند به شب چون پرده افكند (۱)
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿۲﴾
سوگند به روز چون جلوه گرى آغازد (۲)
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳}
و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد (۳)
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿۴﴾
كه همانا تلاش شما پراكنده است (۴)
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾
اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت (۵)
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿۶﴾
و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد (۶)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى ﴿۷﴾
بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت (۷)
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى ﴿۸﴾
و اما آنكه بخل ورزيد و خود را بى نياز ديد (۸)
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى ﴿۹﴾
و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت (۹)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى ﴿۱۰﴾
بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود (۱۰)
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿۱۱﴾
و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمى آيد (۱۱)
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى ﴿۱۲﴾
همانا هدايت بر ماست (۱۲)
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿۱۳﴾
و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست (۱۳)
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى ﴿۱۴﴾
پس شما را به آتشى كه زبانه مى كشد هشدار دادم (۱۴)
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿۱۵﴾
جز نگونبخت تر[ين مردم] در آن درنيايد (۱۵)
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۶﴾
همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت (۱۶)
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿۱۷﴾
و پاكرفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد (۱۷)
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى ﴿۱۸﴾
همان كه مال خود را مى دهد [براى آنكه] پاك شود (۱۸)
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى ﴿۱۹﴾
و هيچ كس را به قصد پاداشيافتن نعمت نمى بخشد (۱۹)
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿۲۰﴾
جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد] (۲۰)
وَلَسَوْفَ يَرْضَى ﴿۲۱﴾
و قطعا بزودى خشنود خواهد شد (۲۱)
تعداد آیه: 21
جزء : 30
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى ﴿۱﴾
سوگند به شب چون پرده افكند (۱)
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿۲﴾
سوگند به روز چون جلوه گرى آغازد (۲)
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳}
و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد (۳)
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿۴﴾
كه همانا تلاش شما پراكنده است (۴)
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾
اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت (۵)
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿۶﴾
و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد (۶)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى ﴿۷﴾
بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت (۷)
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى ﴿۸﴾
و اما آنكه بخل ورزيد و خود را بى نياز ديد (۸)
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى ﴿۹﴾
و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت (۹)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى ﴿۱۰﴾
بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود (۱۰)
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿۱۱﴾
و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمى آيد (۱۱)
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى ﴿۱۲﴾
همانا هدايت بر ماست (۱۲)
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿۱۳﴾
و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست (۱۳)
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى ﴿۱۴﴾
پس شما را به آتشى كه زبانه مى كشد هشدار دادم (۱۴)
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿۱۵﴾
جز نگونبخت تر[ين مردم] در آن درنيايد (۱۵)
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۶﴾
همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت (۱۶)
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿۱۷﴾
و پاكرفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد (۱۷)
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى ﴿۱۸﴾
همان كه مال خود را مى دهد [براى آنكه] پاك شود (۱۸)
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى ﴿۱۹﴾
و هيچ كس را به قصد پاداشيافتن نعمت نمى بخشد (۱۹)
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿۲۰﴾
جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد] (۲۰)
وَلَسَوْفَ يَرْضَى ﴿۲۱﴾
و قطعا بزودى خشنود خواهد شد (۲۱)
