-
نويسندگان گرامی توجه کنید: انجمن بوکینو تابع قوانین جمهوری اسلامی ایران می‌باشد؛ لذا از نوشتن آثار غیراخلاقی و مبتذل جداً خودداری کنید. در صورت عدم رعایت قوانین انجمن، آثار شما حذف خواهد شد. در صورت مشاهده هرگونه تخلف، با گزارش کردن ما را یاری کنید.
(کلیک کنید.) -
قوانین فعالیت و ارسال محتوا در انجمن بوکینو
(کلیک کنید.) -
انجمن مجهز به سیستم تشخیص کاربران دارای چند حساب کاربری می‌باشد؛ در صورت مشاهده حساب کاربری شما مسدود می‌گردد.
-
باز کردن گره از یک ماجرای جنایی، زمانی راحت است که شواهد و مدارک کافی داشته باشیم یا حداقل کسی باشد که بتواند با حرف‌هایش، ما را به کشف حقیقت نزدیک‌تر کند؛ اما اگر تمام افراد به قتل رسیده باشند، چه؟! رمان - کاراکال | حدیثه شهبازی کاربر انجمن بوکینو
سوره جاثیه
- نویسنده موضوع حاجی
- تاریخ شروع
- پاسخها 2
- بازدیدها 11
-
- برچسبها
- جاثیه سوره سوره جاثیه
حم ﴿١﴾ تَنْزِیلُ الْکِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ ﴿٢﴾ إِنَّ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ لآیَاتٍ لِلْمُؤْمِنِینَ ﴿٣﴾ وَفِی خَلْقِکُمْ وَمَا یَبُثُّ مِنْ دَابَّةٍ آیَاتٌ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ ﴿٤﴾ وَاخْتِلافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْیَا بِهِ الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِیفِ الرِّیَاحِ آیَاتٌ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ ﴿٥﴾ تِلْکَ آیَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ بِالْحَقِّ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآیَاتِهِ یُؤْمِنُونَ ﴿٦﴾ وَیْلٌ لِکُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ ﴿٧﴾ یَسْمَعُ آیَاتِ اللَّهِ تُتْلَى عَلَیْهِ ثُمَّ یُصِرُّ مُسْتَکْبِرًا کَأَنْ لَمْ یَسْمَعْهَا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿٨﴾ وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آیَاتِنَا شَیْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا أُولَئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ ﴿٩﴾ مِنْ وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ وَلا یُغْنِی عَنْهُمْ مَا کَسَبُوا شَیْئًا وَلا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاءَ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ ﴿١٠﴾ هَذَا هُدًى وَالَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِیمٌ ﴿١١﴾ اللَّهُ الَّذِی سَخَّرَ لَکُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِیَ الْفُلْکُ فِیهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿١٢﴾ وَسَخَّرَ لَکُمْ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأرْضِ جَمِیعًا مِنْهُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ ﴿١٣﴾ قُلْ لِلَّذِینَ آمَنُوا یَغْفِرُوا لِلَّذِینَ لا یَرْجُونَ أَیَّامَ اللَّهِ لِیَجْزِیَ قَوْمًا بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿١٤﴾ مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَیْهَا ثُمَّ إِلَى رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ ﴿١٥﴾ وَلَقَدْ آتَیْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ الْکِتَابَ وَالْحُکْمَ وَالنُّبُوَّةَ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ ﴿١٦﴾ وَآتَیْنَاهُمْ بَیِّنَاتٍ مِنَ الأمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ إِنَّ رَبَّکَ یَقْضِی بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا کَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ ﴿١٧﴾ ثُمَّ جَعَلْنَاکَ عَلَى شَرِیعَةٍ مِنَ الأمْرِ فَاتَّبِعْهَا وَلا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ ﴿١٨﴾ إِنَّهُمْ لَنْ یُغْنُوا عَنْکَ مِنَ اللَّهِ شَیْئًا وَإِنَّ الظَّالِمِینَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ وَاللَّهُ وَلِیُّ الْمُتَّقِینَ ﴿١٩﴾ هَذَا بَصَائِرُ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ ﴿٢٠﴾ أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ اجْتَرَحُوا السَّیِّئَاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ کَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَحْیَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ سَاءَ مَا یَحْکُمُونَ ﴿٢١﴾ وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَى کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ وَهُمْ لا یُظْلَمُونَ ﴿٢٢﴾ أَفَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَنْ یَهْدِیهِ مِنْ بَعْدِ اللَّهِ أَفَلا تَذَکَّرُونَ ﴿٢٣﴾ وَقَالُوا مَا هِیَ إِلا حَیَاتُنَا الدُّنْیَا نَمُوتُ وَنَحْیَا وَمَا یُهْلِکُنَا إِلا الدَّهْرُ وَمَا لَهُمْ بِذَلِکَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلا یَظُنُّونَ ﴿٢٤﴾ وَإِذَا تُتْلَى عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ مَا کَانَ حُجَّتَهُمْ إِلا أَنْ قَالُوا ائْتُوا بِآبَائِنَا إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿٢٥﴾ قُلِ اللَّهُ یُحْیِیکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یَجْمَعُکُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ لا رَیْبَ فِیهِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ وَلِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یَوْمَئِذٍ یَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ ﴿٢٧﴾ وَتَرَى کُلَّ أُمَّةٍ جَاثِیَةً کُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَى إِلَى کِتَابِهَا الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٢٨﴾ هَذَا کِتَابُنَا یَنْطِقُ عَلَیْکُمْ بِالْحَقِّ إِنَّا کُنَّا نَسْتَنْسِخُ مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٢٩﴾ فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَیُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِی رَحْمَتِهِ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِینُ ﴿٣٠﴾ وَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا أَفَلَمْ تَکُنْ آیَاتِی تُتْلَى عَلَیْکُمْ فَاسْتَکْبَرْتُمْ وَکُنْتُمْ قَوْمًا مُجْرِمِینَ ﴿٣١﴾ وَإِذَا قِیلَ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَالسَّاعَةُ لا رَیْبَ فِیهَا قُلْتُمْ مَا نَدْرِی مَا السَّاعَةُ إِنْ نَظُنُّ إِلا ظَنًّا وَمَا نَحْنُ بِمُسْتَیْقِنِینَ ﴿٣٢﴾ وَبَدَا لَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٣﴾ وَقِیلَ الْیَوْمَ نَنْسَاکُمْ کَمَا نَسِیتُمْ لِقَاءَ یَوْمِکُمْ هَذَا وَمَأْوَاکُمُ النَّارُ وَمَا لَکُمْ مِنْ نَاصِرِینَ ﴿٣٤﴾ ذَلِکُمْ بِأَنَّکُمُ اتَّخَذْتُمْ آیَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَغَرَّتْکُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا فَالْیَوْمَ لا یُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ ﴿٣٥﴾ فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الأرْضِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٣٦﴾ وَلَهُ الْکِبْرِیَاءُ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿٣٧﴾
به نام خداوند بخشنده مهربان
حم (قسم به نام خداي حميد و مجيد که) ( 1 )
تنزيل اين کتاب عظيم از جانب خداي مقتدر حکيم است. ( 2 )
همانا در خلقت آسمانها و زمين براي اهل ايمان آيات و ادلّه‌اي (از قدرت الهي) پديدار است. ( 3 )
و در خلقت خود شما آدميان و انواع بي‌شمار حيوان که در روي زمين پراکنده است هم آيات و براهيني (از قدرت حق) براي اهل يقين آشکار است. ( 4 )
و نيز در رفت و آمد شب و روز و آنچه خدا از آسمان روزي (براي خلق از برف و باران) مي‌فرستد و زمين را پس از خزان مرگ ديگر بار بدانها زنده مي‌سازد و در وزش بادهاي عالم، در همه اين موجودات براي خردمندان جهان آياتي (از قدرت صانع) پيداست. ( 5 )
اينها آيات خداست که ما بر تو به حق تلاوت مي‌کنيم، پس بعد از خدا و آيات روشن او ديگر به چه برهان ايمان مي‌آورند؟ ( 6 )
واي بر هر دروغگوي بسيار زشتکار. ( 7 )
آن که آيات خدا را که بر او تلاوت مي‌شود شنيده و بر تکبر و طغيان اصرار مي‌کند چنانکه گويي هيچ آيات را نشنيده است، چنين کساني را به عذاب دردناک بشارت ده. ( 8 )
و چون از آيات ما چيزي بداند آن را به مسخره مي‌گيرد، چنين مردم کافر را (در دنيا و آخرت) عذاب ذلّت و خواري مهيّاست. ( 9 )
آنها را آتش دوزخ در پيش است و آنچه اندوختند هيچ آنان را نجات و رهايي ندهد و آنچه غير خدا دوست گرفتند به کارشان نيايد و کيفر آنها بزرگ عذاب قهر خداست. ( 10 )
اين قرآن هدايت خلق است و آنان که به آيات خداي خود کافر شدند جزاي آنها عذاب دردناک دوزخ است. ( 11 )
خداست آن که براي شما دريا را مسخر گردانيد تا کشتي به امر او (آسان) در آب جاري شود و از آن (به تجارت و سفر) از فضل خدا (روزي) طلبيد و باشد که شکر نعمتش به جاي آريد. (12)
و آنچه در آسمانها و زمين است تمام را مسخر شما گردانيد و اينها همه از سوي اوست. در اين کار نيز براي مردم با فکرت آياتي (از قدرت الهي) کاملا پديدار است. ( 13 )
به آنان که ايمان آورده‌اند بگو که از (جور جهالتهاي) مردمي که به ايّام الهي (و روز وعده‌هاي خدا) اميدوار نيستند درگذرند تا خدا عاقبت هر قومي را به پاداش اعمال خود برساند. ( 14 )
هر کس کار نيک کند به نفع خود و هر که بد کند به زيان خويش کرده است، آن گاه (براي پاداش نيک و بد) به سوي خداي خود بازگردانيده مي‌شويد. ( 15 )
و ما بني اسرائيل را کتاب (آسماني تورات) و حکم و نبوت عطا کرديم و از هر روزي لذيذ و حلال نصيب آنها گردانيديم و آنان را بر اهل دوران خود فضيلت داديم. ( 16 )
و نيز به آن قوم آيات و معجزات روشن در امر (دين و نظم دنيا) عطا نموديم و آنها خلاف و نزاع بر نينگيختند مگر دانسته، براي ظلم و تعدّي به حقوق يکديگر. البته خدا بين نزاع و اختلافات آنها روز قيامت داوري خواهد کرد. ( 17 )
سپس ما تو را بر شريعت کامل در امر دين مقرر فرموديم. تو آن را کاملا پيروي کن و هيچ پيرو هواي نفس مردم (مشرک) نادان مباش. ( 18 )
آن مردم هيچ تو را در برابر (عذاب) خدا به کار نيايند، و ستمکاران عالم به نفع خود در ظلم و ستم دوستدار و مددکار يکديگرند و خدا دوستدار و مددکار متقيان است. ( 19 )
اين قرآن براي عموم مردم مايه بصيرت بسيار و براي اهل يقين موجب هدايت و رحمت پروردگار است. ( 20 )
آيا آنان که مرتکب اعمال زشت و تبهکاري شدند گمان کردند رتبه آنها را مانند کساني که ايمان آورده و نيکوکار شدند قرار مي‌دهيم تا در مرگ و زندگاني هم با مؤمنان يکسان باشند؟ حکم آنها انديشه بسيار باطل و جاهلانه‌اي است. ( 21 )
و خدا آسمانها و زمين را به حق آفريده است (و در هر چه خلق کرده مصلحت و مقصودي داشته) و عاقبت هر نفسي بي هيچ ستمي پاداش هر عملي که کرده است خواهد يافت. ( (22)
اي رسول ما) آيا مي‌نگري آن را که هواي نفسش را خداي خود قرار داده و خدا او را دانسته (و پس از اتمام حجت) گمراه ساخته و مهر (قهر) بر گوش و دل او نهاده و بر چشم وي پرده ظلمت کشيده؟ پس او را بعد از خدا ديگر که هدايت خواهد کرد؟ آيا متذکر اين معني نمي‌شويد؟ ( 23 )
و کافران گفتند که زندگي ما جز همين نشأه دنيا و مرگ و حيات طبيعت نيست و جز دهر و طبيعت کسي ما را نمي‌ميراند. و اين سخن نه از روي علم و دليل بلکه از روي جهل و وهم و خيال مي‌گويند. ( 24 )
و چون آيات و ادلّه روشن ما بر آن کافران تلاوت شود ديگر حجت و عذري نداشته جز اينکه گويند: اگر راست مي‌گوييد پدران ما را (زنده کنيد و) بياوريد. ( 25 )
بگو: خدا شما را زنده کند سپس بميراند و باز تمام شما را جمع گرداند به روز قيامت که آن روز بي شک و ريب بيايد و ليکن اکثر مردم نمي‌دانند. ( 26 )
آسمانها و زمين همه ملک خداست و روزي که ساعت قيامت بر پا شود آن روز اهل باطل (و منکران معاد) زيانکار خواهند بود. ( 27 )
و در آن روز هر گروهي را بنگري که به زانو در آمده و هر فرقه به سوي کتاب و نامه عمل خود خوانده شود (و ندا شود که) امروز همه به پاداش اعمال خود مي‌رسيد. ( 28 )
اين کتاب ضبط ما به حق بر شما سخن مي‌گويد، که ما هر چه مي‌کرده‌ايد همه را درست مي‌نگاشتيم. ( 29 )
اما آنان که ايمان آورده و نيکوکار شدند آنها را خدا در رحمت خود داخل سازد که آن سعادت و فيروزي معيّن و معلومي است. ( 30 )
و اما آنان که کافر شدند (چون از شدت عذاب بنالند به آنها گوييم) آيا بر شما آيات مرا تلاوت نمي‌کردند و شما تکبر و عصيان کرده و مردمي بدکار و مجرم بوديد؟ ( 31 )
و چون به شما گفته شد که وعده خدا حق است و در قيامت هيچ شک و ريب نيست شما گفتيد: قيامت چيست؟ نمي‌فهميم، بس خيالي پيش خود مي‌کنيم و به آن هيچ يقين نداريم. ( 32 )
و در آن هنگام بر آنان نتيجه اعمال بدشان پديد آيد و عذابي که به آن تمسخر مي‌کردند به آنها احاطه کند. ( 33 )
و با آنها خطاب شود که امروز ما شما را (از رحمت خود) فراموش مي‌کنيم چنانکه شما ملاقات اين روز سخت را فراموش کرديد. اينک منزل شما آتش دوزخ است و بر نجات خود هيچ يار و ياوري نداريد.(34)
اين عذاب شما کيفر آن است که به آيات خدا تمسخر کرديد و مغرور زندگاني دنيا شديد. پس کافران امروز از آتش دوزخ رهايي ندارند و هيچ عذر و توبه ايشان نپذيرند. ( 35 )
باري ستايش و سپاس مخصوص خداست که به يکتايي آفريننده آسمانها و زمين و همه جهانهاي بي نهايت است. ( 36 )
و مقام جلال و کبريايي در آسمانها و زمين مخصوص اوست و او يکتا خداي مقتدر حکيم است. ( 37 )
حم (قسم به نام خداي حميد و مجيد که) ( 1 )
تنزيل اين کتاب عظيم از جانب خداي مقتدر حکيم است. ( 2 )
همانا در خلقت آسمانها و زمين براي اهل ايمان آيات و ادلّه‌اي (از قدرت الهي) پديدار است. ( 3 )
و در خلقت خود شما آدميان و انواع بي‌شمار حيوان که در روي زمين پراکنده است هم آيات و براهيني (از قدرت حق) براي اهل يقين آشکار است. ( 4 )
و نيز در رفت و آمد شب و روز و آنچه خدا از آسمان روزي (براي خلق از برف و باران) مي‌فرستد و زمين را پس از خزان مرگ ديگر بار بدانها زنده مي‌سازد و در وزش بادهاي عالم، در همه اين موجودات براي خردمندان جهان آياتي (از قدرت صانع) پيداست. ( 5 )
اينها آيات خداست که ما بر تو به حق تلاوت مي‌کنيم، پس بعد از خدا و آيات روشن او ديگر به چه برهان ايمان مي‌آورند؟ ( 6 )
واي بر هر دروغگوي بسيار زشتکار. ( 7 )
آن که آيات خدا را که بر او تلاوت مي‌شود شنيده و بر تکبر و طغيان اصرار مي‌کند چنانکه گويي هيچ آيات را نشنيده است، چنين کساني را به عذاب دردناک بشارت ده. ( 8 )
و چون از آيات ما چيزي بداند آن را به مسخره مي‌گيرد، چنين مردم کافر را (در دنيا و آخرت) عذاب ذلّت و خواري مهيّاست. ( 9 )
آنها را آتش دوزخ در پيش است و آنچه اندوختند هيچ آنان را نجات و رهايي ندهد و آنچه غير خدا دوست گرفتند به کارشان نيايد و کيفر آنها بزرگ عذاب قهر خداست. ( 10 )
اين قرآن هدايت خلق است و آنان که به آيات خداي خود کافر شدند جزاي آنها عذاب دردناک دوزخ است. ( 11 )
خداست آن که براي شما دريا را مسخر گردانيد تا کشتي به امر او (آسان) در آب جاري شود و از آن (به تجارت و سفر) از فضل خدا (روزي) طلبيد و باشد که شکر نعمتش به جاي آريد. (12)
و آنچه در آسمانها و زمين است تمام را مسخر شما گردانيد و اينها همه از سوي اوست. در اين کار نيز براي مردم با فکرت آياتي (از قدرت الهي) کاملا پديدار است. ( 13 )
به آنان که ايمان آورده‌اند بگو که از (جور جهالتهاي) مردمي که به ايّام الهي (و روز وعده‌هاي خدا) اميدوار نيستند درگذرند تا خدا عاقبت هر قومي را به پاداش اعمال خود برساند. ( 14 )
هر کس کار نيک کند به نفع خود و هر که بد کند به زيان خويش کرده است، آن گاه (براي پاداش نيک و بد) به سوي خداي خود بازگردانيده مي‌شويد. ( 15 )
و ما بني اسرائيل را کتاب (آسماني تورات) و حکم و نبوت عطا کرديم و از هر روزي لذيذ و حلال نصيب آنها گردانيديم و آنان را بر اهل دوران خود فضيلت داديم. ( 16 )
و نيز به آن قوم آيات و معجزات روشن در امر (دين و نظم دنيا) عطا نموديم و آنها خلاف و نزاع بر نينگيختند مگر دانسته، براي ظلم و تعدّي به حقوق يکديگر. البته خدا بين نزاع و اختلافات آنها روز قيامت داوري خواهد کرد. ( 17 )
سپس ما تو را بر شريعت کامل در امر دين مقرر فرموديم. تو آن را کاملا پيروي کن و هيچ پيرو هواي نفس مردم (مشرک) نادان مباش. ( 18 )
آن مردم هيچ تو را در برابر (عذاب) خدا به کار نيايند، و ستمکاران عالم به نفع خود در ظلم و ستم دوستدار و مددکار يکديگرند و خدا دوستدار و مددکار متقيان است. ( 19 )
اين قرآن براي عموم مردم مايه بصيرت بسيار و براي اهل يقين موجب هدايت و رحمت پروردگار است. ( 20 )
آيا آنان که مرتکب اعمال زشت و تبهکاري شدند گمان کردند رتبه آنها را مانند کساني که ايمان آورده و نيکوکار شدند قرار مي‌دهيم تا در مرگ و زندگاني هم با مؤمنان يکسان باشند؟ حکم آنها انديشه بسيار باطل و جاهلانه‌اي است. ( 21 )
و خدا آسمانها و زمين را به حق آفريده است (و در هر چه خلق کرده مصلحت و مقصودي داشته) و عاقبت هر نفسي بي هيچ ستمي پاداش هر عملي که کرده است خواهد يافت. ( (22)
اي رسول ما) آيا مي‌نگري آن را که هواي نفسش را خداي خود قرار داده و خدا او را دانسته (و پس از اتمام حجت) گمراه ساخته و مهر (قهر) بر گوش و دل او نهاده و بر چشم وي پرده ظلمت کشيده؟ پس او را بعد از خدا ديگر که هدايت خواهد کرد؟ آيا متذکر اين معني نمي‌شويد؟ ( 23 )
و کافران گفتند که زندگي ما جز همين نشأه دنيا و مرگ و حيات طبيعت نيست و جز دهر و طبيعت کسي ما را نمي‌ميراند. و اين سخن نه از روي علم و دليل بلکه از روي جهل و وهم و خيال مي‌گويند. ( 24 )
و چون آيات و ادلّه روشن ما بر آن کافران تلاوت شود ديگر حجت و عذري نداشته جز اينکه گويند: اگر راست مي‌گوييد پدران ما را (زنده کنيد و) بياوريد. ( 25 )
بگو: خدا شما را زنده کند سپس بميراند و باز تمام شما را جمع گرداند به روز قيامت که آن روز بي شک و ريب بيايد و ليکن اکثر مردم نمي‌دانند. ( 26 )
آسمانها و زمين همه ملک خداست و روزي که ساعت قيامت بر پا شود آن روز اهل باطل (و منکران معاد) زيانکار خواهند بود. ( 27 )
و در آن روز هر گروهي را بنگري که به زانو در آمده و هر فرقه به سوي کتاب و نامه عمل خود خوانده شود (و ندا شود که) امروز همه به پاداش اعمال خود مي‌رسيد. ( 28 )
اين کتاب ضبط ما به حق بر شما سخن مي‌گويد، که ما هر چه مي‌کرده‌ايد همه را درست مي‌نگاشتيم. ( 29 )
اما آنان که ايمان آورده و نيکوکار شدند آنها را خدا در رحمت خود داخل سازد که آن سعادت و فيروزي معيّن و معلومي است. ( 30 )
و اما آنان که کافر شدند (چون از شدت عذاب بنالند به آنها گوييم) آيا بر شما آيات مرا تلاوت نمي‌کردند و شما تکبر و عصيان کرده و مردمي بدکار و مجرم بوديد؟ ( 31 )
و چون به شما گفته شد که وعده خدا حق است و در قيامت هيچ شک و ريب نيست شما گفتيد: قيامت چيست؟ نمي‌فهميم، بس خيالي پيش خود مي‌کنيم و به آن هيچ يقين نداريم. ( 32 )
و در آن هنگام بر آنان نتيجه اعمال بدشان پديد آيد و عذابي که به آن تمسخر مي‌کردند به آنها احاطه کند. ( 33 )
و با آنها خطاب شود که امروز ما شما را (از رحمت خود) فراموش مي‌کنيم چنانکه شما ملاقات اين روز سخت را فراموش کرديد. اينک منزل شما آتش دوزخ است و بر نجات خود هيچ يار و ياوري نداريد.(34)
اين عذاب شما کيفر آن است که به آيات خدا تمسخر کرديد و مغرور زندگاني دنيا شديد. پس کافران امروز از آتش دوزخ رهايي ندارند و هيچ عذر و توبه ايشان نپذيرند. ( 35 )
باري ستايش و سپاس مخصوص خداست که به يکتايي آفريننده آسمانها و زمين و همه جهانهاي بي نهايت است. ( 36 )
و مقام جلال و کبريايي در آسمانها و زمين مخصوص اوست و او يکتا خداي مقتدر حکيم است. ( 37 )
