لیتوانیایی
اکثر زبان های رایج اروپایی دارای ریشه ای هندو اروپایی هستند که در حدود 3500 سال قبل از میلاد به شاخه های مختلفی تقسیم شد و در نتیجه ی آن ده ها زبان دیگر مانند آلمانی، ایتالیایی و انگلیسی به وجود آمدند.
به تدریج ویژگی های اصلی و مشترک زبان اصلی در زبان های جدید از بین رفت و ریشه های خود را از دست دادند. کارشناسان نام آن زبان اصیل را که دیگر اثری از آن وجود نداشت، پروتو-هندو اروپایی (PIE) نهادند. با وجود تغییرات زبانی، کارشناسان، یک زبان در شاخه زبان بالتیک از خانواده هندو اروپایی را زبانی اصیل می دانند که بیشتر از ویژگی های زبان شناسی روتو-هندو اروپایی (PIE) را حفظ کرده است. زبان لیتوانیایی به دلایل مختلف بیشتر از سایر زبان ها دستورالعمل های مربوط به صدا و قواعد پروتو-هندو اروپایی را دارد و می توان آن را از قدیمی ترین و اصیل ترین زبان های دنیا دانست.
اکثر زبان های رایج اروپایی دارای ریشه ای هندو اروپایی هستند که در حدود 3500 سال قبل از میلاد به شاخه های مختلفی تقسیم شد و در نتیجه ی آن ده ها زبان دیگر مانند آلمانی، ایتالیایی و انگلیسی به وجود آمدند.
به تدریج ویژگی های اصلی و مشترک زبان اصلی در زبان های جدید از بین رفت و ریشه های خود را از دست دادند. کارشناسان نام آن زبان اصیل را که دیگر اثری از آن وجود نداشت، پروتو-هندو اروپایی (PIE) نهادند. با وجود تغییرات زبانی، کارشناسان، یک زبان در شاخه زبان بالتیک از خانواده هندو اروپایی را زبانی اصیل می دانند که بیشتر از ویژگی های زبان شناسی روتو-هندو اروپایی (PIE) را حفظ کرده است. زبان لیتوانیایی به دلایل مختلف بیشتر از سایر زبان ها دستورالعمل های مربوط به صدا و قواعد پروتو-هندو اروپایی را دارد و می توان آن را از قدیمی ترین و اصیل ترین زبان های دنیا دانست.