سعی کنید بفهمید چه چیزی در ذهن او میگذرد: درباره خود، مهارت ها، استعدادهایش و همچنین احساسی که دارد. به ویژه کودکان حساس و باهوش، می خواهند به چه سطحی برسند، سطح فعلی خود و جایی که دوست دارند باشند باید درنظر گرفته شود. اغلب این تفاوت است که بلافاصله آنها را دلسرد می کند. آنها احساس می کنند که روبروی کوهی هستند که هرگز به آنجا نخواهند رسید.
این روز ها تنش بین والدین و فرزندان بر سر انجام درست تکالیف زیاد شده ، در این مقاله پند روش موثر را با هم بررسی می کنیم را از دکتر رقیه زراعتی روان شناس تربیتی مطرح می کنیم :
آموزش درست و غلط رفتارها یکی از بخش های مهم واقعیت درمانی است راههای درست انجام دادن تکالیف را به فرزندمان بیاموزیم و خودمان نیز والدگری موثر انجام دهیم:
1- از او بخواهید برای انجام تکالیفش برنامه ریزی کند . در برنامه ریزی کمکش کنید . بخواهید فعالیت های مورد علاقه و تکالیفش را مشخص کند . به دو صورت می تواند برنامه را تنظیم کند : اول کل تکالیفش را انجام دهد و پس از بررسی صحت و کامل بودن آنها سراغ فعالیت های مورد علاقه اش ( بازی – تماشای تلوزیون ، بیرون رفتن و ....) برود، یا یک تکلیف را کامل انجام دهد برای مثال تکلیف ریاضی را انجام دهد و بعد یک فعالیت مورد علاقه اش را انجام دهد . در این روش تنظیم زمان به گونه-ای که تکالیف به موقع تمام شود را در نظر بگیرید.
برای انجام این مرحله توجه شما را به قانون مادربزرگ ( اصل پریماک ) جلب می کنم: پریماک با مادربزرگش زندگی می کرد . پسری شاد و سرحال و بازیگوش بود اما در انجام تکالیف کاهل . او به خوردن نان خامه ای خیلی علاقه مند بود . مادر بزرگ برایش یک قانون تعیین کرد : این نون خامه ای مال توست . اما وقتی می تونی بخوریش که تکالیفت رو کامل انجام داده باشی .
پریماک برای رسیدن به نون خامه ای زود و خوب تکالیفش رو انجام می داد ... و این باعث شد به مرور زمان به دانش آموز کوشایی تبدیل شود .
2- به فرزندتان بیاموزید عنوان تکالیفش را یاد داشت کند . و برای هر تکلیف شماره بگذارد به این ترتیب او می داند دقیقا چه تکالیفی دارد و پس از انجام هر تکلیف جلوی عنوان آن تیک می زند .
3- در آغاز، در انجام تکالیف به فرزندتان کمک کنید . برای مثال در سال اول دبستان، فرزندتان نیاز دارد کنارش بنشینید و مداد در دست گرفتن ، راست و جپ و... را به او بیاموزید . اما کم کم فرصت مستقل شدن را به او بدهید و فقط نقش راهنما و ناظر را داشته باشید . یادتان باشد هرگز تکالیف فرزندتان را انجام ندهید . مسیولیت او انجام تکلیف است، نه شما .
4- از فرزندتان بخواهید با یک یا چند همکلاسی اش در ارتباط باشد بدین ترتیب فرزندتان می تواند در انجام تکالیف به آنها کمک کند و یا از آن ها کمک بگیرد .
5- وسایل و شرایط مورد نیاز برای انجام تکالیف را در اختیارش قرار دهید . لوازم التحریر ، عضویت در کتابخانه عمومی ، گردش های علمی – تفریحی و ... از ابزار و امکانات مورد نیاز فرزندتان می تواند باشد .همچنین هنگام انجام تکالیف رسانه ها را از او دور کنید : تلویزیون ، کامپیوتر ، تلفن همراه و هرآنچه که ممکن است حواسش را پرت کند .
6- از کودک بابت تلاش هایش تقدیر کنید . در انجام تکالیفش دنبال نکات قوتش بگردید و آنها را بیان کنید : آفرین چه مرتب نوشتی ! روشی که برای حل این مساله به کاربردی، خیلی جالبه ! توقع نداشته باشید از همین اول همه چیز کامل و عالی باشد ، هر روز یک کم بهتر از دیروز باشد ، کافیست .برای موفقیت هایش جوایزی در نظر بگیرد بهتر است جوایز از نظر مادی ، معقول باشند و بیشتر پاداش های عملکردی به او بدهید : مثلا اگه تکالیفت رو به تا ساعت .... و درست انجام بدی ، یه سر میریم پارک ، خانه ی ...می رویم، بازی می کنیم و...
7- قاطع باشید . بر اجرای قوانین مصمم باشید . در مقابل گریه ، قشقرق ، ناز و کرشمه و ... تسلیم نشوید . و از او بخواهید طبق برنامه تکالیفش را انجام دهدهمچنین هرگز به او باج ندهید .
8- با مدرسه به ویژه معلمان فرزندتان در ارتباط باشید .این کار دو حسن بزرگ دارد : فرزندتان می داند شما دوستش دارید و به او و موفقیتش اهمیت می دهید؛ و شما با ارتباط با مسیولین مدرسه از عملکرد فرزند خود مطلع می شوید و اقدامات لازم را انجام می دهید .
9- اگر مشکلات فرزندتان مدتهاست ادامه پیدا کرده ، با یک روانشناس کودک یا روانشناس نوجوان مشورت کنید و از او بخواهید استعداد های تحصیلی ، هوش ، تمرکز و سایر ویژگی های شناختی فرزندتان را بسنجد . این کار می تواند یک چشم انداز روشن از وضعیت شناختی فرزندتان به شما ارایه دهد.
برای ایجاد یک عادت روزها ، ماه ها و سال های زیادی صرف شده ، احتمالا شما قبلا عادت های رفتاری داشته اید که باعث شده روابطتان با فرزندتان مشکل پیدا کند و به دلیل ضعف را*ب*طه او دیگر حرف شنوی قابل قبولی از شما ندارد . بنا برای برای ایجاد عادات جدید و مناسب تر باید حوصله به خرج دهید . موفق باشید .
منبع: دکتر رقیه زراعتی ، روانشناس تربیتی
ذهنیت بچه ها از انجام تکالیف
اغلب اوقات این موارد در دلسردی و مقاومت کودک در انجام تکالیف وجود دارد. همچنین گاهی انجام تکالیف می تواند خیلی سریع در ذهن کودک با یک زمان ناخوشایند همراه شود. او قبلاً در بسیاری از موقعیت های دشوار تکالیف خود را انجام داده است (خستگی ، آزار والدین، گاهی اوقات بحران ...). او آنها را روز به روز، سال به سال روی هم انباشته کرده. این دلزدگی را به روزهای مدرسه اش اضافه کنید، زمانی که او از ناامیدی زیادی رنج می برده. بنابراین شب به شب، جلسه به جلسه تکالیف، حافظه بدن و حافظه احساسات دوباره فعال می شود. و کاری که او سعی می کند انجام دهد، تا حد امکان ، جلوگیری از تکرار آن است. چون برایش دردناک است! درست مانند زمانی که انگشتان خود را روی یک صفحه داغ برقی می سوزانیم، هر کاری انجام می دهیم تا دست خود را دوباره روی آن نگذاریم!چگونه به فرزندان در انجام تکالیفشان کمک کنیم
این روز ها تنش بین والدین و فرزندان بر سر انجام درست تکالیف زیاد شده ، در این مقاله پند روش موثر را با هم بررسی می کنیم را از دکتر رقیه زراعتی روان شناس تربیتی مطرح می کنیم :
آموزش درست و غلط رفتارها یکی از بخش های مهم واقعیت درمانی است راههای درست انجام دادن تکالیف را به فرزندمان بیاموزیم و خودمان نیز والدگری موثر انجام دهیم:
1- از او بخواهید برای انجام تکالیفش برنامه ریزی کند . در برنامه ریزی کمکش کنید . بخواهید فعالیت های مورد علاقه و تکالیفش را مشخص کند . به دو صورت می تواند برنامه را تنظیم کند : اول کل تکالیفش را انجام دهد و پس از بررسی صحت و کامل بودن آنها سراغ فعالیت های مورد علاقه اش ( بازی – تماشای تلوزیون ، بیرون رفتن و ....) برود، یا یک تکلیف را کامل انجام دهد برای مثال تکلیف ریاضی را انجام دهد و بعد یک فعالیت مورد علاقه اش را انجام دهد . در این روش تنظیم زمان به گونه-ای که تکالیف به موقع تمام شود را در نظر بگیرید.
برای انجام این مرحله توجه شما را به قانون مادربزرگ ( اصل پریماک ) جلب می کنم: پریماک با مادربزرگش زندگی می کرد . پسری شاد و سرحال و بازیگوش بود اما در انجام تکالیف کاهل . او به خوردن نان خامه ای خیلی علاقه مند بود . مادر بزرگ برایش یک قانون تعیین کرد : این نون خامه ای مال توست . اما وقتی می تونی بخوریش که تکالیفت رو کامل انجام داده باشی .
پریماک برای رسیدن به نون خامه ای زود و خوب تکالیفش رو انجام می داد ... و این باعث شد به مرور زمان به دانش آموز کوشایی تبدیل شود .
2- به فرزندتان بیاموزید عنوان تکالیفش را یاد داشت کند . و برای هر تکلیف شماره بگذارد به این ترتیب او می داند دقیقا چه تکالیفی دارد و پس از انجام هر تکلیف جلوی عنوان آن تیک می زند .
3- در آغاز، در انجام تکالیف به فرزندتان کمک کنید . برای مثال در سال اول دبستان، فرزندتان نیاز دارد کنارش بنشینید و مداد در دست گرفتن ، راست و جپ و... را به او بیاموزید . اما کم کم فرصت مستقل شدن را به او بدهید و فقط نقش راهنما و ناظر را داشته باشید . یادتان باشد هرگز تکالیف فرزندتان را انجام ندهید . مسیولیت او انجام تکلیف است، نه شما .
4- از فرزندتان بخواهید با یک یا چند همکلاسی اش در ارتباط باشد بدین ترتیب فرزندتان می تواند در انجام تکالیف به آنها کمک کند و یا از آن ها کمک بگیرد .
5- وسایل و شرایط مورد نیاز برای انجام تکالیف را در اختیارش قرار دهید . لوازم التحریر ، عضویت در کتابخانه عمومی ، گردش های علمی – تفریحی و ... از ابزار و امکانات مورد نیاز فرزندتان می تواند باشد .همچنین هنگام انجام تکالیف رسانه ها را از او دور کنید : تلویزیون ، کامپیوتر ، تلفن همراه و هرآنچه که ممکن است حواسش را پرت کند .
6- از کودک بابت تلاش هایش تقدیر کنید . در انجام تکالیفش دنبال نکات قوتش بگردید و آنها را بیان کنید : آفرین چه مرتب نوشتی ! روشی که برای حل این مساله به کاربردی، خیلی جالبه ! توقع نداشته باشید از همین اول همه چیز کامل و عالی باشد ، هر روز یک کم بهتر از دیروز باشد ، کافیست .برای موفقیت هایش جوایزی در نظر بگیرد بهتر است جوایز از نظر مادی ، معقول باشند و بیشتر پاداش های عملکردی به او بدهید : مثلا اگه تکالیفت رو به تا ساعت .... و درست انجام بدی ، یه سر میریم پارک ، خانه ی ...می رویم، بازی می کنیم و...
7- قاطع باشید . بر اجرای قوانین مصمم باشید . در مقابل گریه ، قشقرق ، ناز و کرشمه و ... تسلیم نشوید . و از او بخواهید طبق برنامه تکالیفش را انجام دهدهمچنین هرگز به او باج ندهید .
8- با مدرسه به ویژه معلمان فرزندتان در ارتباط باشید .این کار دو حسن بزرگ دارد : فرزندتان می داند شما دوستش دارید و به او و موفقیتش اهمیت می دهید؛ و شما با ارتباط با مسیولین مدرسه از عملکرد فرزند خود مطلع می شوید و اقدامات لازم را انجام می دهید .
9- اگر مشکلات فرزندتان مدتهاست ادامه پیدا کرده ، با یک روانشناس کودک یا روانشناس نوجوان مشورت کنید و از او بخواهید استعداد های تحصیلی ، هوش ، تمرکز و سایر ویژگی های شناختی فرزندتان را بسنجد . این کار می تواند یک چشم انداز روشن از وضعیت شناختی فرزندتان به شما ارایه دهد.
برای ایجاد یک عادت روزها ، ماه ها و سال های زیادی صرف شده ، احتمالا شما قبلا عادت های رفتاری داشته اید که باعث شده روابطتان با فرزندتان مشکل پیدا کند و به دلیل ضعف را*ب*طه او دیگر حرف شنوی قابل قبولی از شما ندارد . بنا برای برای ایجاد عادات جدید و مناسب تر باید حوصله به خرج دهید . موفق باشید .
منبع: دکتر رقیه زراعتی ، روانشناس تربیتی
