نقد و بررسی دلنوشته‌ی کنایه‌ای از عشق | غزل کاظمی‌نیا

[Sara]

نام اثر: کنایه‌ای از عشق ( نام جدید: بغض شاپرک)
نام دل‌نویس: غزل کاظمی‌نیا ¦ @سرین
ژانر: عاشقانه، تراژدی
منتقد: @Sara
مقدمه:
حرف‌های نا گفته‌ای که میان دو عشق باقی مانده است.
سخنانی که زبان توان گفتارش را ندارد.
گر چه اگر زبان توان گفتارش را داشت گوشی برای شنیدنش نبود!
تقدیر ما انسان‌ها این‌گونه بود... یکی بود و یکی دیگر نبود.

 

[Sara]

به نامِ او

«عاشقی جرم نیست؛
آنکه عاشق است مجرم نیست!»
- دلنوشته‌ی کنایه‌ای به عشق

زیبا نگاشتن یک اتفاق تصادفی نیست بلکه با تلاش و مطالعه‌ی فراوان حاصل می‌شود. گسترش دامنه‌ی لغات نویسنده موجب می‌شود که آثار ارزشمند و درخورِ توجه، پدیدار شوند. دلنوشته‌ی کنایه‌ای از عشق، می‌توانست از نامی زیباتر و کوتاه تر بهره‌مند شود، به طوری که مخاطب را بیش از پیش به ادامه‌ی خواندن سوق دهد، اما با طولانی شدن نام اثر و ترکیب کلماتی کلیشه‌ای با یکدیگر، مانع رشد و زیبا جلوه دادن قسمت های مختلف دلنوشته شده بودید و فضای شکوفایی اثر را بسته بودید. علاوه براین، مقدمه‌ی اثر می‌توانست فاخرتر باشد و صرفا برای رفع تکلیف نباشد! به طوری که بنده با خواندن مقدمه‌ی اثر به این نتیجه می‌رسیدم که دلنویس گرامی، تمام فکر و ذهنش را معطوف سایر قسمت های نوشته کرده بود و با حوصله‌ی کافی، برای نگاشتن مقدمه، زمان صرف نکرده بود. با این حال انتخاب به جا و درست ژانر، بسیار خوشایند بود و با قسمت های مختلف اثر هماهنگی کامل را داشت.
وقتی به روال نوشته‌تان می‌نگرم، تحول و پختگی قلمتان برایم ستودنی‌ست. شما گام به گام و در هر مرحله از نگارشتان پیشرفت کرده بودید و هرچه که به انتهای اثر می‌رسیدم، زیبایی اثرتان در نگاهم جان می‌گرفت و مرا با خود همراه می‌ساخت. درست است که با جملاتی ساده شروع کرده بودید و حتی بعضی از آنها جای اصلاح داشت، اما در قسمت های آتیِ دلنوشته مرا شگفت زده کرده بودید، به طوری که دوست داشتم، نوشته‌ی شما فراتر از این هم می‌رفت و چشمان مرا متحیر تر می‌کرد.
بعضی از جملات آغشته به سادگی بودند و بعضی دیگر زیبایی داشتند. اما نکته‌ای که مرا بسیار مکدر خاطر می‌کرد، وجود محاوره هایی در میان جمعی از نوشته‌های ادبی بود که توازن نوشته را برهم می‌زدند. ای کاش تمام نوشته، یک نوع نثر را پیش می‌گرفت و از ایجاد دوگانگی جلوگیری می‌شد؛ البته این موضوع، باتوجه به کم بودن محاوره ها، قابل اصلاح و جبران است و نویسنده می‌تواند به نوشته‌اش جانی دوباره ببخشد! با همه ی این موارد، به دلیل توجه نویسنده به املای صحیح واژگان، بسیار برای‌ من، خوشایند بود. چرا که ما بسیار متونی را داریم که از لحاظ معنی، غنی هستند ولی به دلیل عدم اهمیت به صحیح بودن واژه ها، خواننده دیگر مایل به ادامه‌ی خواندن نیست و آن اثر را، کنار می‌گذارد.
خلاصه‌ی مطلب اینکه، نویسنده می‌تواند با یک ویرایش و بازنگری ساده، این دلنوشته‌ی زیبا را، زیباتر سازد اما به هر طریق اینکه نویسنده جسارت به خرج داده و دست به قلم شده، بسیار موضوع مهمی است و من امیدوارم با ادامه‌ی این روند، قلمتان را بیش از پیش تقویت کنید.

از انتقاد پذیری شما سپاسگزارم. قلمتان مانا​