روانشناسی تنبلی چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟

[IVI]

اگر جزو افرادی هستید که انرژی و حوصله انجام کارهایتان را ندارید و به جای آنها در خواب یا سرگرم شبکه های اجتماعی، تلویزیون و … هستید دچار تنبلی هستید. باید توجه داشت که تنبلی یک نوع صفت است و به تنهایی معنی کاملی را نمی رساند، چون موضوع تنبلی از مشکلات دیگری که مربوط به جسم یا روان است سرچشمه می گیرد.

دلایل تنبلی​

هیچ چیزی در دنیا بی دلیل نیست! تنبلی از دیدگاه روانشناسی، ریشه در مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب، بی انگیزگی و … دارد. با توجه به اینکه انسان، ذاتا میل به تکاپو و رشد دارد وجود مواردی مانند تنبلی، موضوعی غیرطبیعی بوده و می بایست نسبت به رفع آن اقدام کرد. در ادامه، عمده دلایل تنبلی را مطرح خواهیم کرد:

• مشکل خود کم بینی (اعتماد به نفس پایین)
• انتظار بیش از حد از خود داشتن (کمال گرایی)
• راحت طلب بودن و به اصطلاح تن پروری
• بی هدفی و نبود برنامه برای آینده
• همنشینی با افراد تنبل
• وجود مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی
• عدم مسئولیت پذیری

و دلایل بسیار دیگری مانند اهمال کاری که می تواند زمینه ساز مشکلات عدیده دیگری شود.

روش های درمان تنبلی​

راه های مختلفی بسته به شخصیت فرد برای درمان تنبلی وجود دارد. در ادامه به موارد مهم اشاره کرده ایم:

• داشتن هدف در زندگی شامل اهداف کوتاه مدت و بلند مدت
• برنامه ریزی دقیق و مناسب
• مدیریت زمان و محیط پیرامون
• کنار گذاشتن کلمه باید! و پایین آوردن سختگیری
• در نظر گرفتن موارد و اتفاقات غیرمترقبه
• داشتن مثبت اندیشی و عدم منفی نگری
• تعیین پاداش برای انجام برنامه های مقرر

توجه داشته باشید که این موارد، صرفا برای آشنایی شما عزیزان با کلیت موضوع مطرح می شود و برای درمان اصولی می بایست به روانشناس و مشاور مراجعه کرد. مواردی مانند تعیین هدف، برنامه ریز صحیح، مدیریت کردن زمان و … جزو مواردی هستند که شخص تنبل به تنهایی نمی تواند چنین کاری را به شکل درست انجام دهد و معمولا بصورت نیمه تمام رها می شود.

 

[IVI]

زندگی هدفمند، نقطه مقابل تنبلی و پوچی!​

افرادی که هدف درستی در زندگی خود دارند معمولا میل و علاقه زیادی نیز به انجام آن داشته و هیچ چیز حتی خستگی و بیماری نیز مانع آنها نمی شود! اما برعکس اگر هدفی نداشته باشیم یا هدف دست نیافتنی داشته باشیم طبیعی است که تلاشی هم برای آن نکنیم! بر همین اساس، قبل از هر چیزی باید تکلیف مان را با خودمان مشخص کنیم.

برنامه ریزی درست، مقدمه موفقیت است!​

پس از تعیین اهداف، نوبت به برنامه ریزی برای رسیدن به آنهاست. برنامه ریزی نادرست موجب شکست می شود و مشکلات زیادی را به بار می آورد. بهترین کار این است که به کمک مشاور روانشناس، اقدام به تعیین برنامه کلی برای خود کنیم به نحوی که بتوانیم از عهده آن برآییم.

مدیریت زمان و متعهد بودن به برنامه ریزی انجام شده​

مدیریت زمان یک مهارت اکتسابی است و حتما باید آموخته شود. حتی اگر برنامه ریزی درستی شده باشد بدون مدیریت زمان و متعهد بودن به آن نمی توان برنامه تعیین شده را به سرانجام رساند. برای مدیریت زمان نیز، نیاز است از مشاور روانشناس کمک گرفته شود.

خیلی هم سفت و سخت نگیرید!!!​

یکی از دلایل نرسیدن به اهداف، تعیین برنامه های سفت و سخت است که فرد وقتی می بیند از پس انجام آن بر نمی آید کار را رها کرده و خود را با چیزهای دیگری سرگرم می کند. این موضوع در واقع نوعی دفاع و عکس العمل مغز در مقابل ناممکن هاست! و اگر برنامه ریزی متناسب انجام شود چنین اتفاقی نمی افتد.

آینده را پیش بینی کنید و برای آن برنامه داشته باشید​

در برنامه ریزی خود، موارد غیرمترقبه را در نظر داشته باشید. مواردی مانند مسافرت رفتن، آمدن مهمان، تعطیلات، بیماری و … جزو مواردی هستند که اگر آنها را در برنامه خودمان در نظر نگیریم از برنامه خود عقب خواهیم افتاد و همین موضوع نیز موجب بالا رفتن حجم کار و متعاقبا اهمال کاری مغز در برابر فشار بالا خواهد بود!

حس و حال خوب، اراده و انگیزه می سازد!​

اگر مثبت اندیش باشیم و در وضعیت سلامت روحی روانی قرار داشته باشیم مغز، هورمون های شادی بخشی را ترشح می کند که سبب انگیزه و اراده می شود. اگر مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی و هر مشکل روحی روانی یا جسمی دارید بلافاصله به فکر درمان آن باشید تا بتوانید یک هدف مناسب برای خود تعیین و به آن دست پیدا کنید.

حالا وقت جایزه است!!!​

سعی کنید برای انجام کارهای کوچک و بزرگ، جایزه تعیین کنید و پس از اتمام آن از پاداشی که به خودتان داده اید لذت ببرید! این موضوع موجب می شود مغز و ناخودآگاه به شکل مطلوبی عمل کرده و انرژی مضاعفی را بدست آورند.

مراجعه به روانشناس​

همانطور که گفته فرد تنبل نمی تواند برنامه ریزی و هدف گذاری درستی داشته باشد. بنابراین حتما لازم است از یک مشاور روانشناس مجرب کمک بگیریم. ممکن است نتیجه بررسی ها حاکی از وجود مشکلاتی مانند افسردگی و اضطراب، کمال گرایی، اهمال کاری و … باشد که در ابتدا می بایست این اختلالات برطرف شوند و پس از آن نسبت حل مشکل اقدام کرد.