«جیمز» به عنوان یکی از مهم ترین چهره ها در «رئالیسم ادبیِ» قرن نوزدهم در نظر گرفته می شود. استفاده ی مبتکرانه ی او از «نقطه نظر» یا «دیدگاه روایی»، «مونولوگ درونی» و «راوی غیرقابل اعتماد»، این فرصت را در اختیار «جیمز» قرار داد تا در مفاهیم خودآگاهی و ادراک کاوش کند و عمقی جدید را به روایت داستان ببخشد. این مشارکت های «جیمز»، بر تعداد زیادی از رمان نویسان پس از او تأثیر گذاشت. علاوه بر این ها، «هنری جیمز» سه بار نامزد دریافت جایزه ی «نوبل ادبیات» شد.
هوا ملایم شده بود و سایه ها، بر روی چمن نرم و انبوه، دراز و بلند بودند اما به آهستگی قد می کشیدند، و منظره ی اطراف، آن حس فراغتی را بیان می کرد که هنوز در پیش بود و شاید پایه ی اصلی لذت انسان در چنان منظره و چنان ساعتی باشد. از کتاب «تصویر یک زن»
هوا ملایم شده بود و سایه ها، بر روی چمن نرم و انبوه، دراز و بلند بودند اما به آهستگی قد می کشیدند، و منظره ی اطراف، آن حس فراغتی را بیان می کرد که هنوز در پیش بود و شاید پایه ی اصلی لذت انسان در چنان منظره و چنان ساعتی باشد. از کتاب «تصویر یک زن»
