انیشتین معتقد بود که میان تخیل و دانش فرق زیادی وجود دارد. او بر این باور بود که دانش بدون بهرهمندی از قوه تخیل معنا و کارکردی ندارد. او میگفت که اهمیت تخیل از دانش بسیار بیشتر است.
به نظر او با تخیل میتوانیم جهان را بهتر و دقیقتر رصد کنیم و بهسمت رشد پیش برویم. در واقع، او خیال را عاملی برای حرکت به سمت رشد و تکامل میدانست.
این دانشمند خبره معتقد بود که تخیل موتور محرک حرکت ماشین دانش و علم است و میتواند انگیزهای در افراد ایجاد کند که بهسمت کسب دانش برای تحقق رویا و طرحهای ذهنیشان پیش بروند.