پیکر تراشی که به انگلیسی Sculpture خوانده می‌شود،از کلمه Sculper به معنی تراشیدن مشتق شده است.
در تعریف مجسمه می‌توان گفت که هر شیئی که قسمتی از فضا را اشغال می‌کند به آن حجم یا مجسمه می‌گویند.
تفاوت این هنر با سایر هنرها در کاربردی‌تر بودن و برقرار کردن ارتباط راحت‌تر با آن است.
مجسمه باید دارای هارمونی و هماهنگی در ساختار و اندازه‌ها باشد.
زندگینامه هنرمندان مجسمه ساز
در این هنر تکنیکی، هر چه مواد مرغوب‌تر و بهتری در اختیار مجسمه‌ساز باشد، اثر با ارزش‌تر و ماندگارتری خلق می‌شود. پس دانستن اهمیت مواد ساختاری در مجسمه‌سازی ضروری است.
مجسمه‌ها از جنس‌های متفاوتی تشکیل شده است. مجسمه‌های فلزی جلب توجه بیشتری می‌کنند و شاید علاقمندان بیشتری نیز داشته باشند.
مجسمه‌هایی از جنس سنگ، شیشه، چوب و سایر مواد نیز طرفداران خاص خود را دارند که در نهایت،تمام آنها به دلیل ساخته شدن توسط دست یک هنرمند بسیار با ارزش هستند.
از سوی دیگر،مجسمه سازی،هنر همگذاری یا ریخت دادن به اشیاء است و ممکن است در هر اندازه یا با هر مصالحی انجام گیرد.
به فرآورده های این هنر، تندیس،پیکره یا مجسمه گفته می شود. هر پیکر سه بعدی که به منظور دارا بودن یک بیان هنری آفریده شده را می توان تندیس نامید.
البته باید توجه داشت هر شکل دادنی را مجسمه سازی نمی گویند بلکه باید در ورای آن یک فکر،خلاقیت یا یک نوآوری وجود داشته باشد.
مجسمه‌سازی که هنری سه بعدی و مرتبط با فضا است در تمدن های باستان به شکل گسترده در زندگی اجتماعی آدمیان نقش داشته و علاوه بر زیبایی،کاربردهای گوناگونی را تجربه کرده است.
گستردگی در به کارگیری مجسمه در میان اقوام و تمدن‌های دوران باستان تا به حدی بوده که در میان یافته‌های باستانی تعداد نامحدودی از آثار مجسمه‌سازان این دوران به چشم می‌خورد.
این هنر در تمدن‌های باستان علاوه بر کاربردهای زیبایی و بیان‌گرانه، کارکردی مذهبی و آئینی نیز یافته است.
در این رشته دانشجویان در آغاز الفبای حجم و مجسمه‌سازی را فرا می‌گیرند و در مرحله بعد نسبت به طبیعت شناخت پیدا می‌کنند و یاد می‌گیرند که چگونه از طبیعت برای ساخت مجسمه الهام بگیرند و سپس از طبیعت عبور کرده و آن را پالایش می‌کنند و در نهایت ترکیب می‌کنند و ماده جدید به دست می‌آورند
در تعریف مجسمه می‌توان گفت که هر شیئی که قسمتی از فضا را اشغال می‌کند به آن حجم یا مجسمه می‌گویند.
تفاوت این هنر با سایر هنرها در کاربردی‌تر بودن و برقرار کردن ارتباط راحت‌تر با آن است.
مجسمه باید دارای هارمونی و هماهنگی در ساختار و اندازه‌ها باشد.
زندگینامه هنرمندان مجسمه ساز
در این هنر تکنیکی، هر چه مواد مرغوب‌تر و بهتری در اختیار مجسمه‌ساز باشد، اثر با ارزش‌تر و ماندگارتری خلق می‌شود. پس دانستن اهمیت مواد ساختاری در مجسمه‌سازی ضروری است.
مجسمه‌ها از جنس‌های متفاوتی تشکیل شده است. مجسمه‌های فلزی جلب توجه بیشتری می‌کنند و شاید علاقمندان بیشتری نیز داشته باشند.
مجسمه‌هایی از جنس سنگ، شیشه، چوب و سایر مواد نیز طرفداران خاص خود را دارند که در نهایت،تمام آنها به دلیل ساخته شدن توسط دست یک هنرمند بسیار با ارزش هستند.
از سوی دیگر،مجسمه سازی،هنر همگذاری یا ریخت دادن به اشیاء است و ممکن است در هر اندازه یا با هر مصالحی انجام گیرد.
به فرآورده های این هنر، تندیس،پیکره یا مجسمه گفته می شود. هر پیکر سه بعدی که به منظور دارا بودن یک بیان هنری آفریده شده را می توان تندیس نامید.
البته باید توجه داشت هر شکل دادنی را مجسمه سازی نمی گویند بلکه باید در ورای آن یک فکر،خلاقیت یا یک نوآوری وجود داشته باشد.
مجسمه‌سازی که هنری سه بعدی و مرتبط با فضا است در تمدن های باستان به شکل گسترده در زندگی اجتماعی آدمیان نقش داشته و علاوه بر زیبایی،کاربردهای گوناگونی را تجربه کرده است.
گستردگی در به کارگیری مجسمه در میان اقوام و تمدن‌های دوران باستان تا به حدی بوده که در میان یافته‌های باستانی تعداد نامحدودی از آثار مجسمه‌سازان این دوران به چشم می‌خورد.
این هنر در تمدن‌های باستان علاوه بر کاربردهای زیبایی و بیان‌گرانه، کارکردی مذهبی و آئینی نیز یافته است.
در این رشته دانشجویان در آغاز الفبای حجم و مجسمه‌سازی را فرا می‌گیرند و در مرحله بعد نسبت به طبیعت شناخت پیدا می‌کنند و یاد می‌گیرند که چگونه از طبیعت برای ساخت مجسمه الهام بگیرند و سپس از طبیعت عبور کرده و آن را پالایش می‌کنند و در نهایت ترکیب می‌کنند و ماده جدید به دست می‌آورند
