متفرقه آموزش جملات شرطی در انگلیسی | Conditionals

[*RaHa._]

تا حالا شده بخوای توی انگلیسی بگی: «اگه این‌جوری بشه، اون اتفاق میوفته» یا «اگه فلان کارو کرده بودم، الان این‌جوری نبود»؟
این‌جا همون جاییه که جملات شرطی وارد بازی می‌شن!
شرطی‌ها به ما کمک می‌کنن را*ب*طه‌ی بین یک «شرط» و یک «نتیجه» رو بیان کنیم، چه اون شرط واقعی باشه، چه خیالی، چه مربوط به گذشته باشه یا آینده.

نکته‌ی باحال ماجرا اینه که توی انگلیسی، شرطی‌ها فقط یک مدل نیستن، چهار مدل اصلی دارن (از خیلی واقعی تا کاملاً خیالی) و چند مدل ترکیبی و خاص که باعث می‌شن جمله‌هات حرفه‌ای و طبیعی‌تر شنیده بشه.

تو این آموزش قراره صفر تا صد شرطی‌ها رو با مثال‌های واضح، نکات ریز و لحن راحت یاد بگیری، جوری که بعدش دیگه تو مکالمه یا نوشتن، به راحتی ازشون استفاده کنی.
با من همراه باشید!​

 

[*RaHa._]

شرطی نوع صفر – Zero Conditional
این اولین و آسون‌ترین مدل شرطیه، ولی پایه‌ی خیلی از جمله‌های دیگه‌ست، پس یادگیریش مهمه!

شرطی نوع صفر (Zero Conditional)

۱. تعریف ساده
شرطی نوع صفر برای گفتن چیزهایی استفاده میشه که همیشه درستن، یعنی حقایق علمی، قوانین طبیعت یا واقعیت‌هایی که همیشه جواب می‌دن.
فرقی نداره الان باشه یا فردا یا صد سال دیگه؛ این را*ب*طه همیشه صادقه.

مثلاً:
اگه آب رو تا ۱۰۰ درجه بجوشونی، بخار می‌شه.
این یه واقعیت علمیه، نه آینده‌بینی.

۲. ساختار جمله
If + Present Simple, Present Simple
(یعنی توی هر دو قسمت جمله، زمان حال ساده استفاده می‌کنیم.)

🔹 شکل مثبت:
If + فعل حال ساده, فعل حال ساده
If you heat water to 100°C, it boils.

🔹 شکل منفی:
If + فعل حال ساده منفی, فعل حال ساده
If it doesn’t rain, the grass dies.

۳. کاربردها حقایق علمی:
If you mix red and blue, you get purple. قوانین طبیعت یا فیزیک:
If the s‌u‌n sets, it gets dark.
قوانین یا عادت‌های همیشگی:
If I wake up late, I miss the bus .

نکات مهم:
۱. توی شرطی صفر می‌تونی جای شرط و نتیجه رو عوض کنی، فقط ویرگول لازم نیست:
The grass dies if it doesn’t rain.

۲. می‌تونی به جای if از کلمه‌های دیگه مثل when, whenever, as soon as استفاده کنی وقتی مطمئنی اتفاق همیشه میفته:
When it rains, the streets get wet.

۳. زمان‌ها همیشه حال ساده‌ست حتی اگه داری درباره آینده می‌گی:
❌ If you will heat water...
✅ If you heat water... .

۵. چند مثال دیگه برای تمرین
If people eat too much sugar, they get fat.
If you don’t water plants, they die.
If you press this button, the machine s‌t‌ops.

GOOD LUCK!​

 

[*RaHa._]

شرطی نوع اول (First Conditional)

۱. تعریف ساده
شرطی نوع اول وقتی استفاده می‌شه که بخوای درباره‌ی یه شرط واقعی یا محتمل در آینده صحبت کنی.
مثلاً می‌خوای بگی «اگر این اتفاق بیفته، اون اتفاق هم احتمالاً میفته». یعنی شرط و نتیجه هر دو در آینده هستن یا شرط در حال (یا حال ساده) و نتیجه در آینده.

۲. ساختار جمله
If + Present Simple, will + Base Verb
یا گاهی به جای will از can, may, might هم استفاده می‌کنیم که احتمال یا اجازه رو نشون بدن.

مثلاً:
If it rains, I will stay home.
If you study hard, you might pass the exam.
If she calls, I can help her.

۳. کاربردها
🟣 پیش‌بینی موقعیت‌های محتمل:
If I finish work early, I will go to the gym.
🟣 هشدار یا تهدید:
If you don’t wear a helmet, you will get hurt.
🟣 پیشنهاد:
If you want, I will d‌r‌ive you home.
🟣 تصمیم‌گیری سریع:
If it’s s‌u‌nny tomorrow, we will have a picnic.

۴. نکات مهم:
می‌تونی شرط و نتیجه رو جا‌به‌جا کنی، فقط وقتی شرط اول اومد، بین دو جمله کاما بذار:
If you call me, I will answer.
I will answer if you call me.

زمان شرط همیشه حال ساده‌ست؛ آینده رو با will توی جمله‌ی نتیجه می‌سازیم. به جای if گاهی از کلمات زیر استفاده می‌کنیم:
as long as, provided that, unless

(به جز unless که معنی منفی داره و به جای if not میاد):

مثال‌ها:
You will pass the test provided that you study hard.
I won’t go out unless it s‌t‌ops raining.

۵. چند مثال تمرینی
If you don’t hurry, you will miss the bus.
If they invite me, I will come.
If we finish early, we might watch a movie. If she doesn’t call, I will be upset.

۶. اشتباهات رایج
استفاده از will توی جمله شرط (بعد از if) اشتباهه:
❌ If you will study hard, you will pass.
✅ If you study hard, you will pass.

اشتباه گرفتن با شرطی نوع دوم (که شرطش با گذشته ساخته می‌شه): شرطی نوع اول فقط برای شرایط واقعی و محتمل آینده‌ست.

GOOD LUCK!​

 

[*RaHa._]

شرطی نوع دوم (Second Conditional)

۱. تعریف ساده
شرطی نوع دوم وقتی استفاده می‌شه که بخوای درباره شرایط غیرواقعی یا کم‌احتمال در حال یا آینده حرف بزنی.
مثلاً وقتی خیال‌پردازی می‌کنی یا یه حالت فرضی رو در نظر می‌گیری: «اگه من پولدار بودم، دنیا رو می‌گشتم.»

۲. ساختار جمله
If + Past Simple, would + Base Verb

مثال‌ها:
If I won the lottery, I would travel the world. If she knew his number, she would call him. If we had more time, we would stay longer.

نکته: فعل «بودن» برای همه‌ی ضمایر، از حالت were استفاده می‌کنه:
If I were rich, I would buy a big house.
(حتی با I و He/She/It هم می‌گیم were)

۳. کاربردها
خیال‌پردازی درباره آینده:
If I had wings, I would fly.

پیشنهاد غیررسمی یا مودبانه:
If you helped me, I would be grateful.

توصیه در شرایط فرضی:
If I were you, I would talk to her.

موقعیت‌های غیرواقعی در حال:
If he studied more, he would get better grades.

۴. نکات مهم
زمان شرط همیشه گذشته سادهه ولی منظور زمان حال یا آینده است (خیالی، غیرواقعی). Would همیشه بعد از نتیجه میاد، نه شرط.

در جملات رسمی یا نوشتاری گاهی از could یا might به جای would استفاده می‌کنیم تا احتمال یا توانایی رو نشون بدیم:
If I had more money, I could buy a c‌a‌r.

نکته‌ی معروف: با If I were همیشه از were استفاده کن، نه was:
If I were king, I would change the law.

۵. چند مثال تمرینی
If I had a superpower, I would be invisible.
If he lived in Paris, he would speak French fluently.
If they worked harder, they might succeed.
If you asked me, I would help you.

GOOD LUCK!​

 

[*RaHa._]

شرطی نوع سوم (Third Conditional)

۱. تعریف ساده
این شرطی مخصوص وقتیه که می‌خوای درباره گذشته‌ای حرف بزنی که اتفاق نیفتاده و معمولاً باهاش حسرت، پشیمونی یا سرزنش بیان می‌کنیم.
یعنی می‌خوای بگی: «اگه فلان اتفاق افتاده بود، نتیجه‌اش جور دیگه‌ای می‌شد.»

۲. ساختار جمله
If + Past Perfect, would have + Past Participle

🔹 مثال‌ها:
If I had studied harder, I would have passed the exam.
If they had left earlier, they wouldn’t have missed the train.
If she had listened to me, she wouldn’t have .made that mistake

۳. کاربردها
ابراز پشیمونی:
If I had told her the truth, she would have trusted me.

سرزنش یا مقصر دونستن:
If you had d‌r‌i‌ven more c‌a‌refully, we wouldn’t have had an accident.

تصور یک گذشته‌ی متفاوت:
If I had been born in Italy, I would have spoken Italian fluently.

۴. نکات مهم
شرط همیشه با Past Perfect ساخته می‌شه: (had + past participle).
If I had known…
نتیجه با would have + past participle ساخته می‌شه.

می‌تونی به جای would have از could have یا might have هم استفاده کنی برای بیان توانایی یا احتمال:
If you had called me, I could have helped you.
If she had studied more, she might have passed.

مثل بقیه‌ی شرطی‌ها، می‌تونی جای شرط و نتیجه رو عوض کنی:
I would have helped you if you had asked me.

۵. چند مثال تمرینی
If I had remembered her birthday, she wouldn’t have been upset.
If he hadn’t spent all his money, he would have bought a new phone.
If we had started earlier, we could have finished on time.
If they had practiced more, they might have won the game.

۶. اشتباهات رایج استفاده از گذشته‌ی ساده به جای گذشته کامل:
❌ If I studied harder, I would have passed.
✅ If I had studied harder, I would have passed. آوردن would have در جمله شرط (اشتباهه):
❌ If I would have known, I would have told you.
✅ If I had known, I would have told you.

GOOD LUCK!​