آداب آزادنویسی
آزادنویسی نگارش آزادانه‌ی جریان سیال ذهن است.
با هر ابزاری می‌توانید بنویسید. بهتر است به‌طور متناوب از قلم و کاغذ و ابزارهای الکترونیکی استفاده کنید. بداهه بنویسید.
بی‌وقفه بنویسید.
اگر حس می‌کنید هیچ چیزی برای نوشتن ندارید همین موضوع را به بهانه‌یی برای شروع نوشتن تبدیل کنید.
وقتی موضوع تازه‌یی به ذهنتان رسید موضوع قبلی را ادامه ندهید؛ حتی می‌توانید برخی جمله‌‌ها را نیمه‌کاره رها کنید.
خودسانسوری مخل آزادنویسی است.
از نوشتن هیچ چیزی امتناع نکنید؛ بعد از نوشتن می‌توانید کل متن یا هر بخشی از آن را که نمی‌خواهید از بین ببرید.
تا می‌توانید بیشتر بنویسید.
معمولاً بعد از بیست-سی دقیقه آزادنویسی تازه ذهنتان گرم می‌شود برای نوشتن.
نگران غلط‌ها نباشید.
در این مرحله از هر ویرایشی بپرهیزید.
ممکن است در پایان یک نشست نوشتاری هیچ ایده‌یی نصیبتان نشود، اما این نباید دلسردتان کند.
آزادنویسی نوعی فیزیوتراپی قلمی است. شما آزادنویسی می‌کنید تا برای پروژه‌های نوشتاری‌تان ورزیده بشوید.
آزادنویسی نگارش آزادانه‌ی جریان سیال ذهن است.
با هر ابزاری می‌توانید بنویسید. بهتر است به‌طور متناوب از قلم و کاغذ و ابزارهای الکترونیکی استفاده کنید. بداهه بنویسید.
بی‌وقفه بنویسید.
اگر حس می‌کنید هیچ چیزی برای نوشتن ندارید همین موضوع را به بهانه‌یی برای شروع نوشتن تبدیل کنید.
وقتی موضوع تازه‌یی به ذهنتان رسید موضوع قبلی را ادامه ندهید؛ حتی می‌توانید برخی جمله‌‌ها را نیمه‌کاره رها کنید.
خودسانسوری مخل آزادنویسی است.
از نوشتن هیچ چیزی امتناع نکنید؛ بعد از نوشتن می‌توانید کل متن یا هر بخشی از آن را که نمی‌خواهید از بین ببرید.
تا می‌توانید بیشتر بنویسید.
معمولاً بعد از بیست-سی دقیقه آزادنویسی تازه ذهنتان گرم می‌شود برای نوشتن.
نگران غلط‌ها نباشید.
در این مرحله از هر ویرایشی بپرهیزید.
ممکن است در پایان یک نشست نوشتاری هیچ ایده‌یی نصیبتان نشود، اما این نباید دلسردتان کند.
آزادنویسی نوعی فیزیوتراپی قلمی است. شما آزادنویسی می‌کنید تا برای پروژه‌های نوشتاری‌تان ورزیده بشوید.
