انجمن رمان نویسی بوکینو

لحنش چندان مانند کسی که تعجب کرده نیست. گویی یک بی‌تفاوتی عمیق به واسطه‌ی الکل پشتش پنهان است. -‌ من خیلی چیزها رو می‌دونم. آدونیس...

چه تصویری شده است!‌ با صدای قدم‌هایش متوجه می‌شوم که از من فاصله می‌گیرد. در تاریکی نیمه‌جان اتاق، بی‌هدف به سمت کمد چوبی گوشه‌ی اتاق...

سکوت فضای بین‌مان را می‌بلعد. چشمانش خشم‌زده‌اند، غمین‌اند، زیبا‌اند. هنوز نمی‌دانم چطور باید مقابل او قوی باشم. پوزخند تلخی بر تن...